Θυμάμαι πριν τρία χρόνια να κάθομαι με φίλο σε καφενείο της Εληάς και να κουβεντιάζουμε για το πως θα μπορούσαμε να βγούμε από την στενωπό. Τότε είχα διατυπώσει την άποψη πως το διεφθαρμένο μας πολιτικό σύστημα θα προτιμούσε να μας πουλήσει όλους και τα αγέννητα παιδιά αυτής της χώρας προκειμένου να μη θίξει τα δικά του παιδιά. Θυμάμαι ακόμη πως ο συνομιλητής μου είχε τότε συμφωνήσει...
Τα πράγματα έγιναν ακριβώς έτσι. Ο  δημοσιογράφος/ αναλυτής Άγης Βερούτης στο capital.gr μορφoποίησε αυτό που μας συμβαίνει σε ένα κείμενο που αντέγραψα

Η κρίση είναι επιλογή!

Του Άγη Βερούτη Πολλά συζητούμε εδώ και 4 χρόνια για την έξοδο από την κρίση. Συνήθως μάλιστα εκείνοι που έχουν το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για το κατρακύλισμά μας είναι και εκείνοι που φωνάζουν δυνατότερα για να παραμείνουν όλα ως έχουν. Άρρωστα. Μολυσμένα. Και δεν είναι τα λεφτά που λιγοστέψαν απ΄την κρίση, που μας λείπουν. Είναι οι αξιοπρέπειες που τσαλακώθηκαν. Οι αξιοπρέπειες εκατομμυρίων ανθρώπων. Χωρίς αποστροφές, η Ελλάδα με λόγο χρέους προς ΑΕΠ 120% το 2009, έφτασε να έχει 175% το 2013 ή €317 δισ., αφού μάλιστα διαγράφησαν και €106 δισ. Αυτό είναι βέβαιο ότι δεν είναι προϊόν μιας επιτυχημένης προσπάθειας εξόδου από την κρίση. Τα δισεκατομμύρια δεν είναι στραγάλια. Το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο ήταν, ως αποδέχθηκε πρόσφατα η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κ. Κριστίν Λαγκάρντ, μια κίνηση προστασίας των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών από τα τοξικά Ομόλογα Ελληνικού Δημοσίου που θα έπρεπε να είχαν κουρευτεί εξαρχής. Αναλάβαμε διακρατικά δάνεια ως Λαός, προκειμένου να μην καταρρεύσουν οι Γαλλογερμανικές τράπεζες, που δάνειζαν άφρονα τις διεφθαρμένες ελληνικές κυβερνήσεις. Αυτό ήταν επιλογή. Αν η Ελλάδα έπραττε ως θα έπρεπε και κούρευε τα ΟΕΔ 30%-40% που θα έφερνε το χρέος μας σε διαχειρίσιμο μέγεθος 80% του ΑΕΠ στη δεδομένη χρονική στιγμή, και με την οικονομία μας ακόμη σε επίπεδο ΑΕΠ άνω των €200 δισ., θα είχαμε βγει από την κρίση στο πρώτο εξάμηνο, απελευθερώνοντας την οικονομία με μερικές αποφάσεις της Βουλής. Η κρίση, που πάει για 7ο χρόνο, είναι προϊόν απόφασης να εξευτελίσουν τον ελληνικό πληθυσμό (moral hazard) διασώζοντας τις τράπεζες της βόρειας Ευρώπης. Αυτό ήταν επιλογή. Η κυβέρνηση ΓΑΠ απεφάσισε να φορτώσει στον Ελληνικό Λαό το κόστος αυτό, σώζοντας τις Γερμανογαλλικές τράπεζες, και εισπράττοντας ένα διεθνές βραβείο για αυτή του την επιλογή. Όταν πιθανόν κατάλαβε τί ακριβώς είχε κάνει, ζήτησε δημοψήφισμα και εκπαραθυρώθηκε από το κόμμα του και την πολιτική με συνοπτικές διαδικασίες. Το χρέος μας αυτό, στο σημερινό του ύψος, δεν θα πληρωθεί ποτέ. Είτε θα μειωθεί στο μισό, είτε θα μειωθεί το επιτόκιο τόσο ώστε η σημερινή αξία του (Net Present Value) να μειωθεί στο μισό, από την πληθωριστική απαξίωσή του ταχύτερα από την τοκοφορία του. Με άλλα λόγια, με μέσο πληθωρισμό 2,2% για 50 χρόνια, και επιτόκιο 1%, η σημερινή αξία του χρέους πέφτει κάτω από το μισό σε 50 χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ακριβώς το ίδιο με κούρεμα του χρέους άνω 50% σήμερα. Το μνημόνιο, εκτός από το δανεισμό της Ελλάδος για την διάσωση των βορειοευρωπαϊκών τραπεζών, προέβλεπε και κάποιες δομικές βελτιώσεις του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική οικονομία. Το ότι δεν έχουν γίνει, είναι επιλογή των εκάστοτε κυβερνώντων. Από αυτές δεν έγινε σχεδόν καμία, παρά το γεγονός ότι δεν είχαν πραγματικό χρηματικό κόστος. Μόνον για τις συντεχνίες που θα ξεβόλευαν. Δεν έγινε τίποτε όμως! - Το ότι ανέβηκε ο ΦΠΑ από το 18% στο 23%, κατακρυμνίζοντας το σύνολο της οικονομίας σε ύφεση, ήταν επιλογή! - Το ότι οι τράπεζες ετέθησαν εκτός διεθνών αγορών για 4 χρόνια, στραγγαλίζοντας την ελληνική οικονομία από ρευστότητα, και εκτινάσσοντας τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, ανοίγοντας τρύπες στο παθητικό τους, είναι επιλογή! - Το ότι εδώ και 2,5 χρόνια δεν έχουμε ακόμα εκδόσει τα καλυμένα Αναπτυξιακά Ομόλογα Ειδικού Σκοπού, για να ξεκινήσουμε την ανάπτυξη των υποδομών μας και να τονώσουμε τη ρευστότητα της οικονομίας, είναι επιλογή! - Το ότι παραμένουν εξίσου κλειστά 150 επαγγέλματα όσο ήταν το 2009 είναι επιλογή! - Το ότι παραμένουν οι 300 φόροι υπέρ τρίτων που στρεβλώνουν την οικονομία είναι επιλογή! - Το ότι δεν έχει απολυθεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος, ούτε κατάδικος, ούτε κλέφτης, ούτε κοπανατζής, είναι επιλογή! - Το ότι συνεχίζει το ελληνικό κράτος να έχει 80.000 κηπουρούς και απορριματοσυλλέκτες με μισθούς μεγαλύτερους από καθηγητές πανεπιστημίων, είναι επιλογή! - Το ότι δεν έχει εφαρμοστεί το ενιαίο μισθολόγιο ακόμη, είναι επιλογή! - Το ότι συνεχίζουν να πληρώνονται 100.000 απτυχίωτοι με πλαστά πτυχία στο ελληνικό δημόσιο, είναι επιλογή! - Το ότι οι νομαρχίες και οι δήμοι συνεχίζουν να έχουν τριπλάσιο προσωπικό απ΄ όσο πραγματικά χρειάζεται, ή εργάζεται, είναι επιλογή! - Το ότι παραμένει η κρατική διαφθορά ανέγγιχτη σε επίπεδα παγκόσμιου ρεκόρ, είναι επιλογή! - Το ότι συνεχίζουν να λαμβάνουν σύνταξη άνθρωποι 45 και 50 και 55 ετών ενόσω το 40% των Ελλήνων ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, είναι επιλογή! - Το ότι καταστράφηκε με εργαλείο την φορολόγηση, ολόκληρος ο κλάδος του αυτοκινήτου στην Ελλάδα, είναι επιλογή! - Το ότι παραμένουν τα νησιά εντός διασύνδεσης με κόστος €500 εκατομμύρια ετησίως για όλους μας, όσο δηλαδή το χαράτσι, είναι επιλογή! - Το ότι ο ΟΑΕΕ καθημερινά καταστρέφει ζωές ανθρώπων που είναι επαγγελματίες και μικρομεσαίοι, γιατί επιβάλλει να πληρωθεί για κάτι που δεν τους παρέχει, είναι επιλογή! - Το ότι με μοχλό την υπερφορολόγηση περιουσιών που αποχτήθηκαν με φορολογημένο πλούτο, δημεύοντας τις καταθέσεις και κατάσχοντας τις περιουσίες των Ελλήνων, είναι επιλογή! - Το ότι έχει χαθεί το 30% της οικονομίας σε 6 χρόνια ύφεσης, εξαθλιώνοντας το σύνολο του πληθυσμού, πλην προνομιούχων και κομματικών στρατών, είναι επιλογή! - Το ότι 4 εκατομμύρια Έλληνες είναι ανασφάλιστοι, άρα χωρίς πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι επιλογή! - Το ότι σχεδόν 2 εκατομμύρια Έλληνες είναι στο περιθώριο της ζωής με μοχλό την ανεργία, είναι επιλογή! Αυτά και χιλιάδες άλλα είναι επιλογές, που καθημερινά παίρνει ή πήρε το πολιτικό προσωπικό των τελευταίων δεκαετιών, βυθίζοντας την κοινωνία στην κρίση, την ύφεση, τη δυστυχία, την αναξιοπρέπεια, προκειμένου να προστατεύσει τα νοσηρά και άδικα προνόμια των κομματικών στρατών του. Η λύση του προβλήματος όμως δεν είναι μόνο στο ύψος του χρέους, τον αριθμητή του δηλαδή, αλλά στον παρονομαστή: το ΑΕΠ. Για να βγούμε από την κρίση, θα χρειαστεί να μεγαλώσουμε το ΑΕΠ μας. Δεν έχουμε πολλούς τρόπους να το κάνουμε αυτό. Ο ουσιαστικότερος τρόπος να μεγαλώσει το ΑΕΠ είναι να κατεδαφίσουμε τα εμπόδια στην ιδιωτική παραγωγική πρωτοβουλία, που ύψωσε η σοσιαλμανία και ο Κρατισμός στα τελευταία 40 χρόνια. Να αντιστρέψουμε τις επιλογές που έχουν παρθεί ως τώρα. Πολυνομία και ατιμωρησία, διαφθορά μέχρι το κόκκαλο! Αυτό είναι το πρόσωπο της ανελευθερίας μας, ανάμεσα στη Σενεγάλη και το Μαλάουι, στην 117η θέση Παγκοσμίως: το πρόσωπο του Κρατισμού! Ο δαίμονας του Κρατισμού μας κοιτάζει όλο ειρωνία, με τα γαλανά του ματάκια, ενόσω γευματίζει τις σάρκες της κοινωνίας μας. Ο εφιάλτης είναι συγκάτοικός μας. Ο Κρατισμός πρέπει να πεθάνει για να αναστηθεί η Ελλάδα! Μετά πρέπει να υπάρξει απελευθέρωση από τον εναγκαλισμό της νομενκλατούρας, και να διοχετεύουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια στην αγροτική ανάπτυξη, την τουριστική ανάπτυξη, τις υπηρεσίες, την ενέργεια. Με σχέδιο, και σωστές επιλογές! Αντί για προσλήψεις 50.000 ψηφοπελατών για 5 μήνες, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε 25.000 μόνιμες θέσεις εργασίας, ή να διασώσουμε αρκετές από τις 150.000 θέσεις εργασίας που θα χαθούν το 2014, ή να αποτρέψουμε να φύγουν μετανάστες 25.000 από τα καλύτερα παιδιά μας. Ώσπου να σκοτώσουμε τον δαίμονα του Κρατισμού που μας στοιχειώνει, μας ταπεινώνει και γευματίζει τις σάρκες της κοινωνίας, θα χάνουμε χρόνια, ζωές, δουλειές, και αξιοπρέπειες. Τόσο απλά. Ή ο Κρατισμός, ή εμείς... Ακολουθήστε τον Άγη Βερούτη στο twitter: @Agissilaos agissilaos@gmail.com

Πηγή:www.capital.gr