Όχι που θα καθόταν φρόνιμα ο στιχουργός (μέρα που είναι)

ΕΠΕΤΕΙΑΚΟ

(στο ρυθμό του "Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του")

 

Είχαμε τον Αγιαντώνη

χώρο προσευχής

και τον έκανε μπαλκόνι

μία δημαρχίς!

*

Που σκορπά και δεν τελειώνει

χάντρες και λιλιά,

και την πόλη τη φλομώνει

στα κουτσομπολιά!

*

Αχ, Βέργια! Κατακαημένη Βέργια!

Πώς θα ξεφύγεις από τούτη τη μιζέργια!;

*

Δημαρχίς που διπλαρώνει

διάκο και παπά,

και δεσπότη "καλλιγώνει"

μ' ένα μαστραπά!

*

Έργο παίζει στην οθόνη

αντιπαροχής,

και τις γραίες ζαχαρώνει

μία δημαρχίς!

*

Αχ, Βέργια! Κατακαημένη Βέργια!

Πότε θα μάθεις του "ΟΧΙ" τα χαμπέργια!;