Γέφυρα Κούσιου: Κενά που δεν καλύπτονται με μια παράσταση.

Χθες το βράδυ , βράδυ ήτανε γιατί άργησα να πάω στο Δημοτικό Συμβούλιο της Βέροιας, είδα μια Δήμαρχο σε κατάσταση απόλυτης αμηχανίας. Ήτανε βλέπετε που έπεσα πάνω στη συζήτηση για την γέφυρα Κούσιου. Ακριβολογώντας συζητιόταν η ένσταση του εργολάβου  πάνω στην εκτίμηση του κόστους των ικριωμάτων με την συμβατική και την επόμενη μέθοδο.

Κατ’ αρχήν διέκοπτε συνέχεια τον κ. Τσαβδαρίδη. Όχι πως κι αυτός δεν της έκανε πλάκα αλλά ο άνθρωπος  είχε, σε τελευταία ανάλυση, κάθε δικαίωμα να το κάνει. Αυτός είναι ο κανόνας στην δημόσια ζωή. Όταν δεν τα καταφέρνεις γίνεσαι κατ’ ελάχιστον περίγελως της αντιπολίτευσης. Κανονικά πρέπει να πηγαίνεις φυλακή και να πληρώνεις τη ζημιά από την τσέπη σου αλλά αυτό δεν ανήκει στην κουλτούρα μας, και κακώς.  Συνέχισε τον χαβά της  ορμώντας και διακόπτοντας φυσικά τον κ. Νεστορόπουλο ο οποίος, όπως είχε υποχρέωση, άρχισε τις ψιλές ψιλές ερωτήσεις. Είπε του Απόστολου ότι έχει κάνει διδακτορικό πάνω στα δημόσια έργα. Την κ.  Σοφρόνοωφ την ανέλαβε ο αντιδήμαρχος. όταν του θύμισε ότι του έχει καταθέσει γραπτή ερώτηση. Ζήτησε να του την επαναλάβει για να την απαντήσει επί τόπου. Φυσικά δεν έδωσε καμιά απάντηση. Κάπου εκεί εξανέστη η δήμαρχος η οποία ειρήσθω εν παρόδω κοιτούσε διαρκούσης της κουβέντας επιδεικτικά στο απέναντι παράθυρο. Κατ’ αρχήν άρχισε να λέει κάτι ακατανόητα για ερωτήσεις «καθ’ υπαγόρευσιν» και σε ερώτηση τι εννοεί απάντησε πως  δεν εννοεί ούτε τον κ. Νεστορόπουλο ούτε την κ. Σοφρόνωφ ούτε τον κ. Αγγέλογλου, ο οποίος δεν είχε κάνει καμιά ερώτηση. Ναι είπε και αμίμητο: Πως εννοούσε τον Θεό. Έτσι ακριβώς αν αγαπάτε. Τέλος σηκώθηκε, έτεινε τα χέρια προς την οροφή, και  ισχυρίστηκε  πως πρέπει να τελειώνουν γιατί η ένσταση είναι απλώς εκπρόθεσμη. 

Δε λέω, το διασκέδασα. Παρόλα αυτά η υπόθεση έχει αφήσει ένα κενό. Την αναπάντητη ερώτηση της κ. Σοφρόνωφ και του κ. Μελιόπουλου. Δηλαδή ποιος έδωσε την εντολή να αλλάξει η μορφή των ξυλοτύπων.

Έτσι σήμερα το πρωί πήγα και κατέθεσα αίτηση στον δήμο, στην οποία αφού περιέγραψα το νόμιμο αλλά και ειδικό έννομο συμφέρον μου, ζήτησα να μου δώσουν το αντίγραφο της γραπτής εντολής με το οποίο ο εργολάβος έκανε την μελέτη της νέας μορφής ξυλοτύπων.

   

Δεν το έκανα για πρόσθετη διασκέδαση. Το έργο, όσο κι αν χθες μου έβγαλε λίγο γέλιο, δεν προσφέρεται για πλάκα. Το έκανα γιατί η υπόθεση έχει συνέχεια.