Το τέλειο έγκλημα

Τοποθέτηση του σύμβουλου Γιάννη Αγγέλογλου στο Δημοτικό Συμβούλιο

 

«Καμιά φορά, μαζεύεται κόσμος κάπου, όλοι κοιτάζουν στο ίδιο σημείο, αλλά δεν βλέπουν τίποτα. Γιατί πάντα γίνεται ένα έγκλημα εκεί που δε συμβαίνει τίποτα», γράφει ο ποιητής Λειβαδίτης.

Την 5η Μαρτίου, κύριε Πρόεδρε, λίγο πριν αρχίσει μια προκαθορισμένη συνέντευξη Τύπου, στο γραφείο της Δημάρχου, εντελώς απροκάλυπτα, ο έμμισθος σύμβουλός της, Αργυρίου Φώτης, επιτέθηκε εναντίον μου καταφέρνοντας ένα ισχυρό χτύπημα στο πρόσωπό μου. Ακολούθως εγκατέλειψε βιαστικά την αίθουσα. Ο κ.Φώτης Αργυρίου, όπως όλοι γνωρίζετε, είναι ένας από τους 8-9 έμμισθους συμβούλους της κ. Δημάρχου. Αν δεν ήταν οι ενοχλητικές παράμετροι, ποιος, πού, πότε, αν δηλαδή ο δράστης ήταν ένας οποιοσδήποτε πολίτης του δρόμου κι όχι έμμισθος σύμβουλος της Δημάρχου, αν επέλεγε την πλατεία, το παζάρι ή το γήπεδο, ως τόπο της βιαιοπραγίας του και όχι το δημαρχιακό γραφείο, το εξωφρενικό αυτό συμβάν θα απασχολούσε μόνο την ποινική δικαιοσύνη. Αλλά και το Δημαρχιακό γραφείο που επέλεξε, έστω, θα μπορούσε να δοθεί λύση στο συμβάν εάν και εφ΄ όσον δράστης μην έχοντας τη συγκάλυψή της Δημάρχου και μην αντέχοντας την αυστηρή δημόσια κριτική εις βάρος του, ερχόταν σε επίγνωση και αντιλαμβάνονταν την πράξη του σαν σφάλμα του και αδυναμία να συγκρατήσει τα νεύρα του, με μια συγνώμη.

Τα πράγματα όμως είναι ιδιαζόντως σοβαρότερα.

Ενίοτε στην προσπάθεια διαχείρισης ή επίλυσης ενός προβλήματος, δημιουργείται ένα πολύ χειρότερο! 

Ο πρώην πρόεδρος κ.Μαυροκεφαλίδης, στην τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής για την αναθεώρηση του κανονισμού του Δημοτικού συμβουλίου, εκλαμβάνοντας για πολλοστή φορά την κριτική μου στα λεγόμενά του, ως προσβολή, απείλησε ότι την επόμενη φορά που θα παρεκτραπώ λεκτικά, θα με σπάσει στο ξύλο. Οι παρόντες, κυρία Σοφρόνωφ, κ. Μελιόπουλος κ. Παναγιωτίδης, αλλά και σεις κύριε πρόεδρε, μπορείτε να το επιβεβαιώσετε… είναι μικρή η φαμίλια των παροικούντων τα δημοτικά πράγματα, όλα καθίστανται γνωστά και συζητούνται. 

Ο κ. Αργυρίου ανέλαβε απ΄ ό,τι φαίνεται το βρώμικο έργο.

Η κυρία Δήμαρχος, για να σωθεί, εν προκειμένω, απ' την δημόσια κατακραυγή της έκτροπης και βίαιης συμπεριφοράς των συμβούλων της, επέλεξε αρχικά να κρυφτεί απ΄ τους δημοσιογράφους και δευτερευόντως, να δηλώσει μέσω του έτερου έμμισθου συμβούλου της, δικηγόρου κ. Καπανίδη, ότι επρόκειτο για μια μυθοπλασία και προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, απόρροια των προβλημάτων που είχα με την παράταξή μου. Την παιδαριώδη δικαιολογία της, διέψευσε στο αστυνομικό τμήμα, ο ίδιος ο Αργυρίου, με την εξ  ίσου γελοιωδέστατη, ομολογία του ότι του είχα πιάσει σφιχτά το πονεμένο του χέρι και ως εκ τούτου αντέδρασε στον πόνο. Άρα δεν ήταν μυθοπλασία το συμβάν. Κάτι είχε συμβεί.

Αρχίζει να διαγράφεται καθαρά, πλέον, στο πολιτικό προσκήνιο ότι η εκλογή της δημάρχου της Βέροιας οφείλεται σε αθέμιτες προεκλογικές υποσχέσεις και ομηρίες, που ως ανίερες και σκοτεινές συμφωνίες, εξοφλεί σιγά σιγά κατά τη διάρκεια της θητείας της. Από τις ανεκτέλεστες αποφάσεις, από τα εγκαταλελειμμένα κουφάρια των έργων της, βέβαια, αλλά και από τις προσλήψεις των συμβούλων της που συμπεριφέρονται ως μπράβοι. Από την ολοφάνερη ομηρία της. 

Αυτές οι ανεπίτρεπτες τακτικές που εισήγαγε στον τρόπο της διακυβέρνησής της, είναι εκτροπή της Δημοκρατίας. Την προσβάλλουν και την τραυματίζουν ανεπανόρθωτα.

Παρακαλώ λοιπόν κύριε πρόεδρε, να εξηγήσετε στη Δήμαρχο της Βέροιας ότι οφείλει να απαντήσει στα καταγγελλόμενα, όπως λόγου χάρη θα είχε υποχρέωση ο κάθε ιδιοκτήτης κατοικίδιου για τις ζημιές που αυτό προκαλεί, ιδίως, αν δεν το έχει με λουρί, για την περίπτωση που δείχνει αντικοινωνική συμπεριφορά. 

Ελπίζω ότι δεν έχει την ηθική αυτουργία για τις ποινικές πράξεις του συμβούλου της και μόνο την πολιτική ευθύνη. Αν όχι, να τον καλέσει να απολογηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, για τη συμπεριφορά του.

Άλλως θα πρέπει να ντρέπεστε για τη Δήμαρχο που δεν κατορθώνετε να φέρετε σε επίγνωση.

Κι η πόλη θα πρέπει να ντρέπεται για τη Δήμαρχο που έχει εκλέξει.