Γέφυρα Κούσιου: Διαβάζοντας την αγωγή της ΧΟΓ κλπ (3)

Συνεχίζοντας οι αντίδικοί μου στην αγωγή τους (ζητάνε και 50.000€ εν παρόδω) αναφέρουν: 

«Το έργο αυτό, έργο πνοής για τον Δήμο Βεροίας προκειμένου να ολοκληρωθεί έπρεπε να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία που προβλέπεται με τα δημόσια έργα έτσι λοιπόν πραγματοποιήθηκε η δημοπρασία τον Ιανουάριο του 2010 και οι εργασίες ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, με καταληκτική ημερομηνία αποπεράτωσης τους 12 μήνες στην συνέχεια δε εγκρίθηκαν διαδοχικές παρατάσεις με καταληκτική ημερομηνία, 25/5/2013.»

Επειδή οι ημερομηνίες πετάχτηκαν στο κείμενο με έναν τρόπο ύποπτο που αναδίδει μια περίεργη οσμή ενοχής ας τις δούμε λίγο καλύτερα. Μας είπαν στην προηγούμενη παράγραφο ότι το συμβόλαιο δωρεάς έγινε την 8 Νοε 08. Η δημοπρασία όπως συνεχίζουν στην εξεταζόμενη παράγραφο γίνεται τον Ιανουάριο του 10. Μεσολαβούν 14 μήνες. Τι έχει γίνει στο ενδιάμεσο; Μα ξανακάνουν την μελέτη.  Εδώ είναι και η πρώτη μεγάλη ευθύνη του Δήμου.

Συνεχίζοντας πρέπει πλέον να εφαρμοσθεί  μελέτη γέφυρας με δύο πυλώνες (στύλους) ύψους 32 μέτρων. Α:υτό και μόνον το στοιχείο καθιστά την γέφυρα ένα δύσκολο έργο . Ένα ειδικό έργο. Για τα ειδικά έργα τα οποία ο Νομοθέτης τα ονομάζει «έργα ειδικού σκοπού» προβλέπονται διαδικασίες δημοπράτησης τέτοιες που να αποκλείουν αδαείς κατασκευαστές επιτρέποντας να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός μεταξύ κατασκευαστών με εμπειρία, εξοπλισμό, προσωπικό αλλά και οικονομική επιφάνεια που τους καθιστούν ικανούς να περαιώσουν το συγκεκριμένο έργο. Βέβαια ο Νομοθέτης προκειμένου να μην εμποδιστεί ο ανταγωνισμός έθεσε τον όρο η ιδιότητα του «ειδικού σκοπού» να δίδεται από την Κεντρική διοίκηση.   Η Διαδικασία που απαιτούσε (τότε που γινόταν ακόμη δημόσια έργα) έναν με δύο μήνες, δεν ακολουθήθηκε και το έργο δημοπρατήθηκε ως εάν επρόκειτο για τσιμενταύλακες στο Ταγαροχώρι. Όσοι πιστοί προσέλθετε δηλαδή. Έτσι μας προέκυψε ο φθηνότερος και χειρότερος απ’ ότι αποδείχθηκε εργολάβος. Ο άνθρωπος δεν είχε ξανακατασκευάσει παρόμοια γέφυρα. 

Αν τώρα αναρωτηθεί κανείς γιατί η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου και η Δήμαρχος ως προϊσταμένη της  τότε επέλεξαν αυτήν την επικίνδυνη διαδικασία δημοπράτησης  η απάντηση είναι αναδύεται αβίαστα.:  Μα μεσολαβούσαν εκλογές. Έπρεπε να βγούνε φωτογραφίες, να εκφωνηθούν λογύδρια, να γυριστούν video. Αυτά ήσαν απ’ ότι φάνηκε πολύ πιο σημαντικά από την έκβαση της υπόθεσης μιας δωρεάς 2,5 εκ € και του έργου συνεπακόλουθα.

Ακόμη και τότε υπήρχε ελπίδα να τελειώσουν όλα καλά. Αλλά τα λάθη συνεχίστηκαν…

(έπεται συνέχεια σε άλλη ανάρτηση)