Η τοποθέτηση του Δημήτρη Μούρνου στο Περιφερειακό Συμβούλιο για το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα 2014 – 2020

Από το Ιστολόγιο του κ. Μούρνου

 Πάλι υπό την πίεση καταληκτικών ημερομηνιών και εν μέσω θέρους καλείται το Περιφερειακό Συμβούλιο να συζητήσει και να αποφασίσει για το πολύ σημαντικό θέμα του Επιχειρησιακού Προγράμματος 2014-2020.

Χωρίς καν να έχει γίνει ένας απολογισμός του προγράμματος 2007-2013 για να δούμε τι έγινε, τι δεν έγινε, τι έφταιξε που δεν έγινε, τι πρέπει να ξαναπρογραμματισθεί. Η συνήθεια έγινε δεύτερη φύση, κύριε Περιφερειάρχη. Ας είναι…

Τα επιχειρησιακά προγράμματα αποτελούν τον οδικό χάρτη για την πολύπλευρη ανάπτυξη της Περιφέρειας. Περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια:

-          Πώς θα θέλαμε να είναι η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας το 2020;

-          Ποιες είναι οι ανάγκες και οι προτεραιότητές της;

-          Ποια πράγματα μπορούν να γίνουν στη συγκεκριμένη οικονομική και πολιτική συγκυρία.

Έχουμε στα χέρια μας ένα σχέδιο-πρόταση της υπηρεσίας που φιλοδοξεί να προχωρήσει τα πράγματα μπροστά. Είναι μια ολοκληρωμένη και τεκμηριωμένη πρόταση. Αναφερθήκαμε κι άλλη φορά στην «τύχη» να έχει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας αυτούς τους άξιους και ικανούς συνεργάτες. Έκαναν μια ακριβή καταγραφή της υπάρχουσας κατάστασης. Λίγα πράγματα θα μπορούσε να πει κανείς και να προσθέσει για τους θεματικούς στόχους, για τις επιμέρους προτάσεις για την αντιμετώπιση των πολλαπλών και μεγάλων προβλημάτων, καθώς και για τις πηγές άντλησης οικονομικών πόρων.

Όπως διαπιστώνει κανείς στο εισαγωγικό μέρος της εισήγησης η κατάσταση είναι απογοητευτική. Η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας με τα γνωστά συγκριτικά της πλεονεκτήματα, που δε χρειάζεται κάθε φορά να τα επαναλαμβάνουμε, από αναπτυξιακής απόψεως εμφανίζει σοβαρή υστέρηση καθώς κινείται στο 78% του μέσου όρου της Ελλάδας και στο 62% του μέσου όρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Όλοι οι βασικοί τομείς ανάπτυξης παρουσιάζουν προβλήματα και χαμηλούς ρυθμούς.

Με θλίψη, ως Ημαθιώτης, διάβασα στην εισήγηση ότι «η πιο φτωχή περιοχή της Περιφέρειας για το 2012 είναι η περιοχή της Ειρηνούπολης της περιφερειακής ενότητας Ημαθίας». Μια περιοχή στον πλούσιο μακεδονικό κάμπο με μεγάλη και ποικίλη παραγωγή αγροτικών προϊόντων. Αλήθεια, τι έχουν να πουν επ’ αυτού ο απερχόμενος αντιπεριφερειάρχης κ. Καραπαναγιωτίδης και ο νεοεκλεγείς κ. Καλαϊτζίδης; Πως δικαιολογεί ο πρώτος και τι προτίθεται να κάνει ο δεύτερος για αυτήν τη θλιβερή πρωτιά; Σε ελαφρώς καλύτερα επίπεδα αλλά πάντως κάτω από το «όριο της φτώχιας» βρίσκονται και άλλες περιοχές της Ημαθίας, η Μελίκη, ο Κοπανός, το Μακροχώρι και το Πλατύ.

…Και ως εδώ καλά. Καλή και λεπτομερής η αναφορά των πόρων και των προγραμμάτων που θα αξιοποιηθούν και των θεματικών στόχων που θέλουμε να υλοποιηθούν αλλά δεν φτάνει. Η εμπειρία αποδεικνύει ότι χρειάζεται κάτι ακόμη. Η σταθερή πολιτική βούληση και η επίμονη προσπάθεια στην πραγματοποίηση των στόχων. Απαιτείται σταθερή διεκδίκηση για τη διασφάλιση και την ομαλή ροή των πόρων από τα ευρωπαϊκά και τα εθνικά προγράμματα. Χρειάζονται έγκαιρες και ολοκληρωμένες προτάσεις (μελέτες). Το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό που να το εμπνέει και να το καθοδηγεί μια ικανή πολιτική ηγεσία. Και αυτά όλα αποδείχτηκε ότι είναι στοιχεία που λείπουν από τη σημερινή και επόμενη διοίκηση.

Η επαναλαμβανόμενη στην εισήγηση διαπίστωση της σοβαρής υστέρησης δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη και ασχολίαστη. Κάποιοι, μεταξύ άλλων και αυτοί που έχουν τα τελευταία χρόνια τη διοίκηση της περιφέρειας και την πολιτική αρμοδιότητα των επιλογών, έχουν και ευθύνη για αυτήν την κατάσταση.

Εξ αυτού και η γενικευμένη επιφυλακτικότητα, όπως διατυπώθηκε και από άλλες πλευρές της αντιπολίτευσης.

Εμείς λευκή εξουσιοδότηση δεν θα δώσουμε. Δηλώνουμε παρόντες στη διαδικασία, θα παρακολουθούμε και θα ελέγχουμε και θα ευχόμαστε το πρόγραμμα να πετύχει.

Και δυο λόγια στο ζήτημα των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την εφαρμογή του προγράμματος.

Είπαμε κι άλλες φορές ότι εν ονόματι της ανάπτυξης έγιναν περιβαλλοντικά εγκλήματα. Και όσοι έσπευδαν να τα προβλέψουν και να τα επισημάνουν χαρακτηρίζονταν συχνά γραφικοί. Το μεγάλο κακό σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι οι επιπτώσεις εμφανίζονται αργά και το κόστος επανόρθωσης μεγάλο. Παραδείγματα πάμπολλα.

Δύο περιπτώσεις που τις βρίσκουμε ή θα τις βρούμε μπροστά μας είναι η εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές και το γιγαντιαίο πάρκο ανεμογεννητριών στο Βέρμιο. Είναι παρεμβάσεις στο περιβάλλον πέρα από το μέτρο και τις ανοχές του ελληνικού τοπίου. Παραβλάπτουν καθιερωμένες αναπτυξιακές δραστηριότητες. Τέτοια εγκλήματα δεν πρέπει να γίνουν.