Όχι στο τέμενος

Είμαι και άθεος και εθνικιστής. Αυτό μου επιτρέπει να σκέφτομαι λίγο διαφορετικά από την κυρίαρχη αντίληψη. Θεωρώ για παράδειγμα την θρησκεία κατ' εξοχήν πολιτικό όπλο, εργαλείο αν θέλετε. Κι αν με εκνευρίζουν τα κολλήματα των χριστιανών, τα οποία στο κάτω κάτω της γραφής μου είναι και οικεία, με τρομάζει η θέα κάποιων μαζεμένων στο ποιο κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας της χώρας μου, να σημαδεύουν με τον κώλο τους τον ουρανό ονομάζοντας το συγκεκριμένο ακροβατικό προσευχή. Από τα λίγα που θυμάμαι  η προσευχή είναι κάτι προσωπικό. Αυτή η μάζωξη στην πλατεία φαντάζει πράξη μοχθηρή και εχθρική ταυτόχρονα.

Αισθάνομαι κι εγώ πως το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα μου είναι τζαμί. Για την ακρίβεια το μόνο που δεν χρειάζεται είναι Μουσουλμάνους. Δεν τους χρωστάω τίποτε. Ξέρω πως αν τους αφήσω να υπάρχουν δίπλα μου κάποια στιγμή θα ζητήσουν να φύγω εγώ ή τα εγγόνια μου. Είναι βέβαιο πως θα το κάνουν. Είναι συνήθειά τους.

Μετά την μικρή εισαγωγή διαβάστε το άρθρο του Κρανιδιώτη. Μόνο και μόνο για να μην αισθάνεστε μόνοι.   

Το άρθρο το πήρα από τον Antinews, Κι αυτός κλεμμένο το είχε.

Όχι στο τέμενος

 

Του Φαήλου Κρανιδιώτη

 Σε ποιους δίνουμε εξετάσεις με το τέμενος στο Βοτανικό; Στις εγχώριες βαρεμένες ιέρειες της πολιτικής ορθότητας; Στους ξένους, που 39 χρόνια δεν δίνανε δεκάρα για τις λεηλατημένες εκκλησίες μας στην κατεχόμενη Κύπρο και τα 1619 αγνοούμενα αδέρφια μας; Ακόμη αρνούνται να θεωρήσουν την Θράκη και το Αιγαίο σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μήπως κρινόμαστε από τις ισλαμικές χώρες με την απόλυτη δυσανεξία στην δική μας πίστη αλλά και σε οποιονδήποτε διαφορετικό από αυτούς; Άραγε αγωνιούμε μην μας κακοχαρακτηρίσουν, αυτοί που έκαναν τις εκκλησίες μας βουστάσια, μαντριά και αποθήκες; Αυτοί που τώρα κλείνουν εκκλησίες στον Πόντο και αλλού και θέλουν να ξανακάνουν τζαμί την Αγιά Σοφιά; Οι φονιάδες του Σιαλμά και του Ηλιάκη; Σε ποιους, ξαναλέω, δίνουμε εξετάσεις; Στους σφετεριστές και λεηλάτες της Κύπρου, τους απαγωγείς και φονιάδες αμάχων και αγνοουμένων, στους γενοκτόνους του λαού μας, των Αρμενίων και των Κούρδων και δυνάστες του ίδιου τους του λαού; Σε αυτούς που σφαγιάζουν την Συρία αγκαλιά με την Αλ Κάϊντα; Σε αυτούς που μπορεί στις χώρες τους να σε προπηλακίσουν ή και να σε συλλάβουν, αν φοράς σταυρό; Ή μήπως θα μας την πουν οι άλλοι που κακοποιούν, σφάζουν και λιθοβολούν γυναίκες ή απαγορεύουν τις κούκλες στις βιτρίνες για να μην …σκανδαλίζονται οι πιστοί και χρηματοδοτούν την ισλαμική τρομοκρατία;

Θα πουν κάποιοι, ωρυόμενοι υστερικά: μα εμείς δεν είμαστε σαν αυτούς και σεβόμαστε το δικαίωμα κάθε αλλόθρησκου να έχει αξιοπρεπή χώρο προσευχής και τέλεσης των λατρευτικών του καθηκόντων.

Βεβαίως και δεν είμαστε σαν αυτούς. Απόδειξη ότι η δική μας μουσουλμανική μειονότητα στην Θράκη ανθεί κι ευημερεί. Δεκάδες τα τζαμιά της, τα σχολεία της. Έχει εκπροσώπους, σωματεία, ραδιόφωνο, έντυπα. Κι είμαστε τέτοιοι αχμάκηδες που επιτρέψαμε τον σταδιακό εκτουρκισμό ακόμη και ανθρώπων που δεν είναι Τούρκοι! Που είναι όμως η δική μας μειονότητα στην Πόλη; Σε ποια κατάσταση είναι οι εκκλησίες και τα μνημεία μας σε όλη την τουρκική επικράτεια και στην κατεχόμενη Κύπρο; Θυμίζω πως ο νέος Σουλτάνος, ο αρχηγός του τουρκικού ισλαμοφασισμού, δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία, ενώ συνεχίζει απτόητος τις απειλές εναντίον του όλου Ελληνισμού κι έχει εξελιχθεί σε διεθνή τραμπούκο και συνεργό της διεθνούς τρομοκρατίας.

Θα πει κάποιος και σωστά: μα είναι λάθος να καθιστούμε την ισλαμοφασιστική ηγεσία της Τουρκίας αποκλειστικό εκπρόσωπο του Ισλάμ. Σωστό. Όμως η Τουρκία έτσι θα αρχίσει να λειτουργεί από την πρώτη μέρα. Ως νταβαντζής των σουνιτών μουσουλμάνων. Το κάνει στην Μέση Ανατολή και το κάνει κι εδώ. Άρα δεν είναι δική μας επιλογή.

Λοιπόν, τζαμιά στην Ελλάδα υπάρχουν πολλά. Εκεί δε που ζουν οι δικοί μας μειονοτικοί μουσουλμάνοι, από τζαμιά να φαν κι οι κότες. Και στην Αθήνα δεκάδες οι χώροι προσευχής.

Ας νομιμοποιηθούν κάποιοι από τους υφιστάμενους λατρευτικούς χώρους, όπου διακριτικά, χωρίς μιναρέδες, μεγάφωνα και ταρατατζούμ, να μπορούν με αξιοπρέπεια να προσεύχονται οι πιστοί του Προφήτη. Αρκούν.

Ποιοι θα παραπονεθούν; Οι Πακιστανοί; Αυτοί που στις χώρες τους καίγονται χριστιανικές εκκλησίες και δολοφονούνται ιερείς και πιστοί;

Τζαμί δεν θέλουμε. Δεν ταιριάζει με την αισθητική του αττικού τοπίου, με την Ιστορία μας. Είναι σύμβολο κυριαρχίας του πάλαι ποτέ βάρβαρου δυνάστη μας. Είναι πρόκληση.

Δεν χρειάζεται να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας, όταν έχουμε πλήθη παράνομων σουνιτών μεταναστών από το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, το Μπαγκλαντές, την Βόρεια Αφρική και την Μ. Ανατολή.

Ο συμβολισμός κι η δυναμική ενός μεγάλου τεμένους μέσα στην Αθήνα είναι τεράστιος. Την επομένη θα φωνάζουν γιατί δεν έχει μιναρέ και γιατί δεν ακούγεται παντού από μεγάφωνα το κάλεσμα του μουεζίνη για την προσευχή. Μετά θα ζητήσουν το «τζαμί του Πορθητή» και ποιος ξέρει τι άλλο. Ίσως να δούμε και ισλαμικά περίπολα στην περιοχή, που όπως στο Λονδίνο κι αλλού, θα προπηλακίζουν τις «απρεπώς» ενδεδυμένες άπιστες και θα τις «προτρέπουν» να μην εμφανίζονται έτσι στην περιοχή. Και τι θα κάνουμε όταν με αφορμή το οτιδήποτε θα μαζευτούν κι οχυρωθούν στο τέμενος τους και μαχητικά θα διεκδικούν ποιος ξέρει τι άλλο;

Λοιπόν, το ξαναλέω: όχι τζαμί στην πόλη που έπεσε ο Καραϊσκάκης για την ελευθερία της. Και χωρίς αυτό το προς ανέγερση τέμενος, πάλι θα είμαστε 1000 φορές πιο δημοκρατικοί κι ανεκτικοί από την πιο «προοδευμένη» μουσουλμανική χώρα.

Ας το πούμε ευθέως κι έξω απ’ τα δόντια. Δεν είναι αργά για να αποφύγουμε ένα μεγάλο λάθος. Τόσα προβλήματα μπορούν άλλωστε να προκύψουν από την Πολεοδομία ή την Αρχαιολογική Υπηρεσία. Προς τι τόση πρεμούρα ν΄ ακούγεται ο μουεζίνης πάνω από την Αθήνα; Η Αθήνα δεν είναι Νέα Υόρκη ή βελγική πόλη του κράτους – εταρεία. Η Ελλάδα, το είπε κι ο Αβραμόπουλος για σας τους δύσπιστους, δεν συνορεύει με το Λουξεμβούργο. Αλήθεια λέει.

Ο «πολυπολιτισμός», αδέρφια, απέτυχε παντού. Για μας όμως είναι και επικίνδυνος.

(δημοσιεύεται στην “Δημοκρατία)