Σκέψεις πάνω στην τήρηση της Νομιμότητας

Την επιστολή μου έστειλε ο Γίαννης Αγγέλογλου. Την διάβασα προσέθεσα τίτλους στις παραγράφους (ελπίζω να με συγχωρέσει γι' αυτό) και την δημοσιεύω. Ναι την δημοσιεύω με ενοχές γιατί δεν το πήρα χαμπάρι νωρίτερα. 

Στο Δημοτικό Συμβούλιο της Δευτέρας 27.8.2012 και στο θέμα "καθορισμός και επιβολή ή όχι προστίμων στις παραβάσεις παράνομης διαφήμισης και αφισορρύπανσης καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος", προσήλθε ο αντιπεριφερειάρχης Κώστας Καραπαναγιωτίδης, -ως απλός πολίτης, όπως δήλωσε- έλαβε το λόγο, ζήτησε την επιείκεια του συμβουλίου, εκθέτοντας ελαφρυντικά για τις παραβάσεις του, και στην ψηφοφορία που ακολούθησε ΑΠΑΛΛΆΧΘΗΚΕ (!) με πλειοψηφία.

Για τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες–παραβάτες στη συνέχεια, (ίδιο θέμα) άρχισαν να ψηφίζονται εξωφρενικές κι εξοντωτικές καμπάνες (στους πρώτες δύο, από τους περίπου 20) οπότε αίφνης οι περισσότεροι δημοτικοί σύμβουλοι συνειδητοποίησαν ότι η ξεφτίλα έπαιρνε υπόσταση, σάρκα, οστά, δέρμα κι αποφορά συμβούλου, οπότε  ανέκρουσαν πρύμναν και ψήφισαν την αναβολή που εντέχνως και ανακουφιστικά προτάθηκε.

Η σιγή και η σιωπή
Μεγαλύτερη ντροπή και απογοήτευση δεν θα είχε συντελεστεί στα πολιτικά πράγματα της Βέροιας κι η δυσωδία και οι αναθυμιάσεις που αναδύθηκαν απ΄ την εθελόδουλη, δουλοπρεπέστατη και χρησιμοθηρική στάση των περισσοτέρων συμβούλων, δεν θα είχε προηγούμενο, αν δεν ακολουθούσε η αναμενόμενη σιγή- προβάτου των δημοτικοδίαιτων εφημερίδων, συνεπικουρούμενη μάλιστα, απ΄ την αναπάντεχη βουβαμάρα όλων των blogs και την αδιαφορία και παθητικότητα των δημοτών. Η γενικότερη αναξιοπρέπεια ο πελατειακός οπορτουνισμός, η υποτέλεια κι η υποκρισία του συμβουλίου, ως σώμα, απέβησαν ιδιαίτερα εξόφθαλμες, καθότι στην αρχή της συνεδρίασης οι δημοτικοί σύμβουλοι είχαν το θράσος να κρατήσουν ενός λεπτού σιγή στη μνήμη του πρόσφατα εκλιπόντος Χρήστου Τσολάκη, προκειμένου να τιμήσουν την προσφορά του στην παιδεία και την εκπαίδευση και πριν περάσει μισή ώρα, καταστρατηγούσαν και ποδοποπατούσαν προκλητικά και κατάφορα τις αρχές του, τις θεμελιώδεις αξίες του πολιτισμού μας, της Δημοκρατίας και του Συντάγματος, την ισηγορία την ισοπολιτεία και την ισονομία, αρχές  για τις οποίες ο τιμηθείς είχε αγωνιστεί σ΄ όλη του τη ζωή και είχε κατ΄ επανάληψη διδάξει στα έδρανα της αίθουσας του Δημαρχείου ως πρόεδρος του Μουσείου της Εκπαίδευσης. 

Αρχή άνδρα δείκνυσι
Αν ήταν αξιοπρεπής ηγέτης, ο αντιπεριφερειάρχης, θα υπερθεμάτιζε στην καταβολή του προστίμου, κι αντί να κλαυθμυρίζει και να παρακαλάει να του το χαρίσουν με την ψήφο τους τα ανδρείκελα, θα προέβαινε στην πληρωμή του πρώτος πρώτος. Θα είχε παραστεί μόνο για να το δηλώσει, και για να διευκολύνει τη διαδικασία και την εφαρμογή του νόμου με το παράδειγμά του, αφ΄ ενός, στερώντας κάθε δικαιολογία για τη μη πληρωμή του απ΄ τους υπόλοιπους παραβάτες, αφ΄ ετέρου. Με τη συμπεριφορά του αυτή οδήγησε το θέμα σε πόλωση, υπέθαλψε την ατιμωρησία δίνοντας άλλοθι στους καθ΄ έξιν παραβαίνοντες το νόμο και δικαιολογία όχι μόνο να μην το πληρώσουν ποτέ, αλλά να αποκτήσουν και έρεισμα, να πνέουν μένεα εναντίον κάθε αρχής και να σιχαθούν έτι περισσότερο τους πολιτικούς και την πολιτική…

Διαχείριση αμοιβαίων εξυπηρετήσεων; 

Με αυτή την ανεκδιήγητη πρακτική, προκύπτει πασίδηλη και η περιφρόνηση της πλειονότητας των δημοτικών Συμβούλων και διαγράφονται πλέον καθαρά κι απροσχημάτιστα τα προεκλογικά και μετεκλογικά παιχνίδια,  τι προσδοκίες έχει ο όποιος δημοτικός σύμβουλος από τον αντιπεριφερειάρχη κι η  βαθύτερη αιτία η διαπλοκή ή κάποια υποχρέωση, ή η ομηρία ή ακόμη ακόμη και το δέος που αισθάνονται για την εξουσία οι μικρονοϊκοί και αναξιοπρεπείς των πολιτικών. Η χάρη που χρωστούσαν ή αν δεν έτυχε να ευνοηθούν, η προσδοκία της να μεταφραστεί η θέση που πήραν στο διάλογο και στη ψηφοφορία σε κάποια μεγάλη ή μικρή χαρά (χαρούλα) που θα ζητηθεί στο μέλλον! Με το γνωστό δούναι και λαβείν πολιτικών που συνωστίζονται κολλημένοι σαν τις σάπιες σταφίδες, καθώς εξέλειπε πλέον το διαχωριστικό της μεμβράνης κι επήλθε η ολοκληρωτική διήθηση. 

Υπολείμματα Τουρκοκρατίας

Εξ΄ αιτίας αυτού του ραγιαδισμού, διατηρούμε στο λεξιλόγιό μας, απ΄ την εποχή της δουλείας ακόμη, λέξεις τουρκογενείς όπως το ρουσφέτι ή και το χαράτσι, το ραχάτι και το ντουβάρι ακόμη. Κορυφαίο στιγμιότυπο, ήταν η στάση συγκεκριμένου συμβούλου της συμπολίτευσης. Σχετικά μ΄ αυτό, πολλοί απ΄ τους παροικούντες τα δημοτικά πράγματα, συμφώνησαν ότι στη ζωή τους είχαν κι άλλοτε είχαν δει ΤΡΙΧΑ να σηκώνεται ΚΑΓΚΕΛΟ από παρόμοια (μετά παρρησίας) παραδοχή δουλικής εξάρτησης και της δουλοπρέπειας, αλλά το ίδιο φαινόμενο (να γίνεται η ΓΛΩΣΣΑ – ΚΑΓΚΕΛΟ, δηλαδή), μόνο σε μοσχαροκεφαλή είχαν δει ή γουρουνίσια, και μάλιστα τόσο "περήφανη κι αδιάλλακτη", μόνο στην σπάνια εκείνη περίπτωση που βγαίνει από καταψύκτη…

"Έφυγα"

Ο υπογράφων το κείμενο δημοτικός Σύμβουλος Αγγέλογλου Γιάννης, απήχα της ψηφοφορίας, δηλώνοντας   "έφυγα" αντί παρών, προκειμένου να στηλιτεύσω την συνήθεια ορισμένων δημοτικών συμβούλων να αποσύρονται για "κατούρημα" προκειμένου ν΄ αποφύγουν την ψηφοδοσία. Δικαιολόγησα την αποχή απ΄ την ψηφοφορία δηλώνοντας ότι έχει αποκαλυφθεί κι είναι ολοφάνερη πλέον η προσπάθεια χειραγώγησης του δημοτικού συμβουλίου και της ψήφου του εκάστου δημοτικού συμβούλου με τους κατάλληλους χειρισμούς και την ιδιάζουσα διατύπωση των θεμάτων, είτε αυτός υπερψηφίζει είτε καταψηφίζει είτε ψηφίζει λευκό.