Γέφυρα Κούσιου: Η παγίδα των 1.000.000 € (περίπου)(Ενημέρωση)

Σε προηγούμενη ανάρτηση  διετύπωσα την (σχεδόν) ευχαρίστησή μου για το πως πάει να εξελιχθεί το έργο. Ο εργολάβος θα έπαιρνε κάποια χρήματα, η γέφυρα θα τελείωνε και όλα θα πήγαιναν κατ’ ευχήν. 

Κατ’ ευχήν διότι, αντίθετα με όσα προσπαθούν εχθροί και φίλοι να μου καταλογίσουν,  θέλω να τελειώσει το γεφύρι. Μεγάλωσα δίπλα στο ποτάμι και είμαι Μηχανικός. Αυτός και μόνο ο συνδυασμός οδηγεί στην ανάγκη μου θα θέλω να δω τελειωμένο αυτό το τεχνικό έργο. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν πάνε ποτέ όπως τα περιμένεις. Ειδικά όταν γύρω σου κυριαρχεί αυτός ο θανατηφόρος συνδυασμός μεταξύ λειτουργικού αναλφαβητισμού,  οκνηρίας και διαφθοράς.  

Υπήρξαν, όπως είναι εύκολο να εννοηθεί ,πρόσθετες πληροφορίες.

1. Υπάρχουν έγγραφα στα οποία φαίνεται ότι ο Δήμος διατάζει τον εργολάβο να μη χρησιμοποιήσει το προδιαγεγραμμένο σύστημα ικριωμάτων, με την δικαιολογία ότι αυτά εγκιβωτίζουν την κοίτη και ότι οι κλίσεις των πρανών (των εκατέρωθεν οχθών δηλαδή) είναι απότομες. Αυτό στον Νόμο λέγεται «άρση του υπαιτίου». Με απλά λόγια η αλλαγή του συστήματος ικριωμάτων έχει καταστεί αποκλειστική ευθύνη του Δήμου.
2. Υπάρχει δεδικασμένο χρέωσης χάλυβα σε αντίστοιχο και πολύ γειτονικό έργο, την πεζογέφυρα της Θερμοπυλών, με 4 €/Kg.(Η τιμή αυτή επέτρεψε εξάλλου μιά τόσο μεγάλη έκπτωση στο έργο)

Το αναπόφευκτο σενάριο:

1. Την Δευτέρα 24 09 12 ο Δήμος με βάση την υπάρχουσα εισήγηση αποδέχεται την αίτηση του εργολάβου για νέα παράταση. Τόσες παρατάσεις ψήφισαν, σε μια ακόμη θα κολλήσουν; Εξάλλου υπάρχει μια διμοιρία δημοτικών συμβούλων έτοιμων να σηκώσουν με σχεδόν αντανακλαστικό τρόπο τα χεράκια τους. Λίγο η ματαιοδοξία, λίγο κάποια οικονομικό αντάλλαγμα με την μορφή κάποιας ημεραργίας,  λίγο η εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων και τα κουκιά θα βγουν. Ακόμη κι αν δεν βγουν από την συμπολίτευση θα βγουν από την αντιπολίτευση. 
2.  Στη συνέχεια θα γίνει η πρώτη αποτίμηση του κόστους των συμβατικών ικριωμάτων (από 40 έως 150 €/m³) και μετά θα γίνει η εκτίμηση του κόστους του ικριώματος (4 €/Κg). Δηλαδή από 40 έως 150 χιλ € το κόστος των πρώτων και από 700 έως 850 χιλ € το κόστος των δεύτερων. Δηλαδή ο Δήμος θα πρέπει να δίνει από 550 έως 800 χιλ € στον εργολάβο. Ο Δήμος θα αρνηθεί το ποσό και θα δώσει στον εργολάβο ένα ποσό γύρω στα 200 με 300 χιλ €. Ο εργολάβος θα τελειώσει το έργο και θα γίνει ένας ωραίος αγιασμός με πλούσιο μπουφέ. 
3.  Τότε όμως ο εργολάβος θα διεκδικήσει το πρόσθετο ποσό. Θα είναι 800 χιλ,  θα είναι 1000 χιλ,: Δεν ξέρω. Εκείνο όμως που είναι πέρα για πέρα βέβαιο είναι πως μετά τρία-τέσσερα χρόνια, όταν η κ. Δήμαρχος αλλά και πολλοί άλλοι από το δημοτικό Συμβούλιο θα ασχολούνται με τα εγγόνια τους, η πόλη θα πρέπει να δίνει το πρόσθετο ποσό του ενός εκατομμυρίου € τουλάχιστον. Κι αυτό γιατί ο εργολήπτης έχει ήδη όλα τα Νομικά επιχειρήματα να κερδίσει τον Δικαστικό αγώνα που θα ξεκινήσει αμέσως μετά τα εγκαίνια ή και νωρίτερα από αυτά. 

Υπάρχει λύση; Ναι. Να φύγει τώρα. Να αφήσει και την εγγυητική φεύγοντας. Κι ας καθυστερήσει το έργο. Δεν χάλασε και ο κόσμος αν η Δημοτική αρχή φανεί ανίκανη ή ανακόλουθη. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν θα είναι και η πρώτη φορά. Ένα εκατομμύριο € είναι όμως πολλά λεφτά.