Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2012

«… η Ελλάδα θα τα καταφέρει»!


Συν-κυβερνητικό επιμύθιο

Του Δημήτρη Τσιμούρα

 
  Δεν νομίζω ότι υπήρξε ποτέ στο παρελθόν παρόμοια εκστρατεία παγίδευσης και εξόντωσης ενός λαού! Εκστρατεία αριστοτεχνικά προετοιμασμένη, τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα χρόνια. Αυτοί που όλο αυτό το διάστημα κυβερνούν –υπό την στενή καθοδήγηση και αυστηρό έλεγχο της ΕΕ και άλλων συναφών οργανισμών- δημιούργησαν τις κατάλληλες συνθήκες γι αυτό το σκοπό.

Η διάλυση των απαραίτητων υποδομών της χώρας, με συγκεκριμένο πρόγραμμα και στοχευμένες παρεμβάσεις και η «κατασκευή» του «νέου τύπου Έλληνα», που δεν θα πρόβαλλε τη απαιτούμενη αντίσταση στην κρίσιμη στιγμή της μάχης, είναι από καιρό γεγονός!

Σήμερα η επίθεση είναι σε εξέλιξη. Ο «εχθρός λαός» δείχνει να υποχωρεί και οι «βάρβαροι» να προελαύνουν. Δεν υπάρχει πλέον χρόνος! Η επέλαση πρέπει να σταματήσει. Οι «Ούνοι» πρέπει να αποκρουστούν και να τραπούν σε φυγή!

Λέγοντας ο πρωθυπουργός και οι λοιποί συγκυβερνώντες ότι «… η Ελλάδα θα τα καταφέρει», μη… νομίσει κανένας ότι εννοούν αυτό.! Δεν εννοούν ότι πρέπει ο λαός να αντισταθεί και να τρέψει τους «εισβολείς» σε φυγή! Ίσα-ίσα, εννοούν το αντίθετο!

Για όλους αυτούς το «… η Ελλάδα θα τα καταφέρει» σημαίνει ότι ο λαός της πρέπει να εξαθλιωθεί, πρέπει να στερηθεί των πάντων, πρέπει να σκύψει το κεφάλι, πρέπει να ποδοπατηθεί κάτω από τη μπότα των βάρβαρων εκμεταλλευτών του, ντόπιων και ξένων!

Σημαίνει ότι πρέπει να γίνει εξάρτημα στη δούλεψη τους. Κάτι που όλοι αυτοί οι «σωτήρες» επιχειρούν με συνοπτικές διαδικασίες να πετύχουν!

Σημαίνει ότι πρέπει να ξεχάσει τη γλώσσα του, τις συνήθειες, τον πολιτισμό του!

«Σωτηρία» της Ελλάδας για όλους αυτούς σημαίνει ο τεμαχισμός της! Την τεμαχίζουν, όπως οι λαθροκυνηγοί το θήραμά τους, που στη συνέχεια διαπληκτίζονται ποιος θα πάρει το καλύτερο μεράδι!

Ενας λαός, που έδωσε δείγματα γραφής ανά τους αιώνες σε αγωνιστικότητα, σε ηρωισμό, σε λεβεντιά, σε περηφάνια, θέλουν αυτοί σήμερα να αποτελέσει παράδειγμα ραγιαδισμού και αποτροπής αντίστασης για άλλους λαούς, που θα αποτολμούσαν να σηκώσουν κεφάλι.

Δεν υπάρχει χρόνος. Δεν υπάρχουν πλέον άλλα περιθώρια υποχώρησης. Ούτε βήμα πίσω. Να αναδιατάξουμε τις δυνάμεις μας και να πιστέψουμε σ’ αυτές. Τα δικά μας τα όπλα έχουν ψυχή. Τα δικά τους είναι σε χέρια μισθοφόρων. Για μας οι λέξεις λαός και πατρίδα είναι λέξεις ιερές. Γι αυτούς είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης και καπηλείας.

Το ότι ο λαός της Ελλάδας θα τα καταφέρει, για μας πρέπει να είναι πίστη. Και μόνο στην ιδέα φοβούνται και τρομάζουν αυτοί που έχουν εξασφαλίσει επάξια μια θέση -στην ιστορία- στη λίστα με τους Εφιάλτες. Γνωρίζουν βέβαια πολύ καλά ότι το έγκλημά τους έχει όνομα: ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ. Καθώς και την τιμωρία για την προδοσία, που και οι… δικοί τους νόμοι προβλέπουν!
16/9/12

3 σχόλια:

  1. Έχω αντιρρήσεις.
    Οι Έλληνες δεν είναι ανήλικοι. Είναι ενήλικα άτομα που γνώριζαν ότι επί τριάντα και πλέον χρόνια ζουν τρώγοντας το ψωμί της αυριανής ημέρας. Το ψωμί της αυριανής μέρας το τρως όταν εμπιστεύεσαι στο πολιτικό σύστημα τις αποταμιεύσεις σου για τα γεράματά σου, γιατί αυτό είναι το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα.
    Το ψωμί της αυριανής μέρας το τρως όταν ανέχεσαι 300.000 προεκλογικές προσλήψεις εν έτει 1985.
    Το ψωμί της αυριανής μέρας το τρως όταν αφήνεις τον κάθε συνδικαλιστή που δεν δούλεψε ποτέ στη ζωή του να κλείνει επιχειρήσεις εκτελώντας διαταγές του κόμματος που ψηφίζεις.
    -όταν θεωρείς σχεδόν ιερή πράξη την κρατικοποίηση ολόκληρων τομέων της οικονομίας,
    -όταν βολεύεσαι με ηγέτες-δημαγωγούς που σπαταλούν πόρους προκειμένου να φανούν αρεστοί
    -όταν πετούσες τη σκούφια σου στο άκουσμα ότι η χώρα σου θα φιλοξενήσει Ολυμπιακούς Αγώνες
    Όταν… όταν…το πράγμα δεν έχει μετρημό.
    Κι επειδή το «δεν τα έφαγα εγώ» είναι η κραυγή του κάθε ανώριμου που παριστάνει το θύμα, υπάρχει ο παρακάτω λογαριασμός. Από τα κάθε 100 € που ξοδεύει το κρατίδιο, 70€ είναι μισθοί και συντάξεις, το 20€ πάει σε αποπληρωμή παλαιού χρέους και 10 € σε έργα και προμήθειες. Σ’ αυτό το 10% βρίσκεται το λάδωμα, η ρεμούλα και η διαφθορά. Αν από τις προμήθειες και τα έργα το 20% είναι διαφθορά τότε μόλις και μετά βίας το 2% είναι η συνολική ρεμούλα. Ποιος λοιπόν φταίει το 70% ή το 2% για την κατάρρευση;
    ‘Όπως λοιπόν η ευθύνη είναι συνολική έτσι και το βάρος της ανάκαμψης είναι συλλογικό. Τώρα ποιανού τις πλάτες θα βαραίνει περισσότερο ή λιγότερο είναι πια θέμα τύχης και όχι κοινωνικής δικαιοσύνης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενα ενδιαφερον αρθρο διαβασα σημερα που περιγραφει την ισοπεδωση της μεσαιας ταξης στην Ελλαδα, λογω αδρανειας της ετσι ωστε να κυριαρχησουν τα τελευταια χρονια οι καθε λογης κρατικοδιαιτοι και οι συνδικαλιστες.

    http://www.capital.gr/Articles.asp?id=1616575

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το δημοσίευσα. Ηταν λίγο λυπητερο αλλά το μήνυμα ήταν το ίδιο.

      Διαγραφή

Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!