 |
| Λίμνη Παμβώτις (Ιωαννίνων) |
Πριν πολλά χρόνια η λίμνη της Παμβώτιδας είχε αρκετά και
μεγάλα ψάρια. Κάμποσοι άνθρωποι ζούσαν από την αλιεία. Κάποια στιγμή αρχές της δεκαετίας
του ’70 κάποιος σκέφτηκε να ρίξει πέρκες στη λίμνη. Οι πέρκες όντας σαρκοφάγες
έφαγαν τα ψάρια της λίμνης και πολλαπλασιάστηκαν ραγδαία. Κάποια στιγμή και
αφού εξαφανίσθηκαν τα ψάρια μειώθηκαν και οι πέρκες. Δεν εξαφανίστηκαν τελικά
ούτε οι πέρκες ούτε τα ψάρια. Απλώς οι πέρκες είναι πολύ λίγες και τα υπόλοιπα ψάρια
πολύ μικρά. Εξαφανίστηκε όμως η αλιεία στα Γιάννενα.
Στην ένθετη φωτογραφία υπάρχει μια πανοραμική όψη της λίμνης.
Πάρθηκε από ένα σημείο στο οποίο υπάρχουν σπαράγματα του τοίχους της αρχαίας
ακρόπολης των Ιωαννίνων τα οποία τότε είχαν άλλο όνομα. Σήμερα ο λόφος στον
οποίο υπήρχε η ακρόπολη φιλοξενεί ένα γυναικείο μοναστήρι το οποίο για
προφανείς λόγους μνήμης ονομάζεται Μοναστήρι της Καστρίτσας.
Στην Βέροια έχουμε ένα ιστορικό εμπορικό κέντρο. Για αρκετές
δεκαετίες, ίσως και αιώνα εξυπηρετούσε τους Βεροιώτες σαν αγορά και αποτελούσε μια
αξιόλογη πολεοδομική εφαρμογή. Κάποια στιγμή άρχισαν να εκδίδονται αβέρτα
κουβέρτα άδειες για καφενεία. Σε λίγο θα
έχει μόνο καφενεία. Μετά τα καφενεία θα εξαφανισθούν ή θα φυτοζωούν γιατί
υπάρχουν λόγω του ότι υπάρχει αγορά. Τότε η αγορά θα έχει πολύ λίγα καταστήματα
και μη βιώσιμα καφενεία. Η αξία των ακινήτων θα πέσει και το λιανικό εμπόριο θα
συντελείται αλλού. Που; Μακάρι να ήξερα. Η περιοχή θα λέγεται και τότε αγορά αλλά
δεν θα πουλάει τίποτα. Κάτι σαν το τοπωνύμιο της Καστρίτσας.
Μπορεί να γίνει κάτι; Φυσικά και ναι. Να μπούνε ποσοστώσεις.
Δηλαδή να ορίσουμε πόσα καφενεία θα γίνουν στην αγορά και μάλιστα πόσα σε κάθε
δρόμο της. Για να μη καταβροχθίσουν τα καφενεία την λιανική πώληση και τις
λοιπές υπηρεσίες.
Αυτό απαιτεί μια μυώδη διοίκηση. Δεν έχουμε όμως. Ούτε
κάναμε κάποια προσπάθεια να αποκτήσουμε. Εκλέξαμε δηλαδή για δήμαρχο έναν τύπο
που σαν αντιδήμαρχος ποιότητας ζωής άφησε λάσκα τα καφενεία να κάνουν παράνομες
επεκτάσεις στο ισόγειο θέτοντας σε κίνδυνο μέχρι και την ζωή των θαμώνων τους. Δεν
έκανε τίποτε ακόμη κι όταν χρειάσθηκε να καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Τον εκλέξαμε διότι προφανώς αρεσκόμαστε σε ένα στυλ χαλαρής διοίκησης.
Ξεχνάμε όμως ότι η χαλαρή διοίκηση όχι μόνον είναι αδιέξοδη
αλλά και ότι είναι εξαιρετικά επικίνδυνη γι’ αυτόν που την αποδέχεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!