Όσοι αναρωτιούνται ποιοι ευεργετήθηκαν ή τουλάχιστον υπέφεραν λιγότερο από όλους τους υπόλοιπους και ταυτόχρονα να έμειναν με την απορία γιατί αυτοί οι ίδιοι θα είναι οι ψηφοφόροι του συριζα, ας ρίξουν μια ματιά στο παρακάτω κείμενο. Είναι από το Capital.grhttp://www.capital.gr/NewsTheme.asp?id=2191358
(Το κειμενάκι είναι ενημέρωμενο γιατί σε τριάντα λέξεις είχα καταφέρει να κάνω 32 λάθη. ..Αντε και καλό 2015)
(Το κειμενάκι είναι ενημέρωμενο γιατί σε τριάντα λέξεις είχα καταφέρει να κάνω 32 λάθη. ..Αντε και καλό 2015)
Επενδύσεις VS μισθοί δημοσίου: 0-1
Τα σκήπτρα του μεγάλου «χαμένου» της κρίσης και της
δημοσιονομικής προσαρμογής λαμβάνουν οι κρατικές επενδυτικές δαπάνες που
κατακρημνίστηκαν, στηρίζοντας τα πλεονάσματα, ενώ σχετικά μεγάλη ήταν
και η μείωση των καταναλωτικών δαπανών του κράτους: το 2013 οι
επενδυτικές δαπάνες υποχώρησαν στο 2,7% του ΑΕΠ από το 4,9% του ΑΕΠ που
έφταναν το 2008 (σημ στα 4,9 δισ. ευρώ από τα 11,9 δισ. ευρώ.
Ουσιαστικά υποχώρησαν πολύ ταχύτερα από την πτώση του ΑΕΠ, στηρίζοντας την μείωση των ελλειμμάτων. Ήταν το πιο «εύκολο» πολιτικά και διαχειριστικά «θύμα» των συνεχών περικοπών, (πάνω από 10 που υπέστησαν στο μεσοδιάστημα), κυρίως στο σκέλος της εθνικής δαπάνης με το ποσό που απομένει να είναι κοινοτικό χρήμα και εθνική συμμετοχή σε έργα της ΕΕ.
Έως το 2016 οι επενδύσεις, αναμένονται να ανακτήσουν πολύ λίγο έδαφος, στο 3,3% του ΑΕΠ, εμποδίζοντας την ανάταξη του ιδιωτικού τομέα, μεγάλο μέρος του οποίου έχει καταστραφεί λόγω της κρίσης….
Αντιστάθηκαν οι μισθοί δημοσίου
Αντιθέτως η δαπάνη για μισθοδοσία στο δημόσιο μειώθηκε μεν κι αυτή, αλλά όχι… τόσο. Έτσι ως αναλογία του ΑΕΠ που υποχώρησε τα χρόνια που μεσολάβησαν κατά 25% όχι μόνο παρέμεινε… ανέπαφη, αλλά και οριακά αυξήθηκε, θέτοντας ερωτήματα για το ρόλο του κράτους που ουσιαστικά «διογκώθηκε» σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.
Η δαπάνη για αποδοχές των εργαζομένων στο στενό και ευρύ δημόσιο υπολογίζεται στο 12% το 2014, από το 11,4% το 2008 πριν ξεσπάσει η κρίση και 12,9% το 2009 πριν ξεκινήσει το μνημόνιο (σε αξία από τα 27,7 δισ. ευρώ υποχώρησε σε 21,7 δισ. ευρώ). Αύξηση κατεγράφη και στη δαπάνη για συντάξεις και κοινωνικές παροχές (πχ επιδόματα ανεργίας) που και αυτή αυξήθηκε, πάντα ως αναλογία του ΑΕΠ: στο 19,1% του ΑΕΠ το 2014 από 17,6% το 2009..
Δύο γρίφοι για το μέλλον
Οι αναλυτικές μετρήσεις της Κομισιόν για τα δημοσιονομικά της χώρας δείχνουν ότι Ελλάδα το 2016 αναμένεται να είναι το κράτος της ΕΕ με το υψηλότερο δημοσιονομικό πλεόνασμα (μαζί με την δαπάνη για τόκους) στον προϋπολογισμό του. Αναμένεται να έχει δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,3% του ΑΕΠ, έναντι 0,2% του ΑΕΠ πλεονάσματος της Γερμανίας και ελλείμματος στο δημοσιονομικό ισοζύγιο όλων των υπολοίπων κρατών – μελών..
Αυτό δείχνουν οι προβλέψεις της Κομισιόν για την προσεχή 2ετία, η οποία – ως μέλος της τρόικα - παρ όλα αυτά ζητά νέα δημοσιονομικά μέτρα στον «βωμό» της βιωσιμότητας του χρέους.
Η Επιτροπή, πάντως στις προβλέψεις της για την τόσο καλή δημοσιονομική επίδοση θεωρεί ως δεδομένες δύο μεγάλες περικοπές:
· η πρώτη αφορά στους μισθούς του δημοσίου στους οποίους πλέον βλέπει «ψαλίδι» 1,5% του ΑΕΠ έως το 2016.
· Η δεύτερη αφορά στις κοινωνικές μεταβιβάσεις (συντάξεις – επιδόματα) και αναμένεται πολύ πιο μεγάλη παρά το κύμα συνταξιοδοτήσεων, της τάξης του 2,3% του ΑΕΠ την προσεχή 2ετία….
Όσο για τις κρατικές επενδύσεις (η δαπάνη στηρίζεται και σε κοινοτικά κονδύλια) που ουσιαστικά εν μέσω πιστωτικής ασφυξίας αποτελεί τον μόνο μοχλό ανάπτυξης, αναμένεται… απλά να μην μειωθούν κι άλλο: να μείνουν στο 3,3% του ΑΕΠ, πολύ μακριά από τα προ κρίσης επίπεδα και με μέγα ερώτημα να παραμένει από πού θα τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη…
Ουσιαστικά υποχώρησαν πολύ ταχύτερα από την πτώση του ΑΕΠ, στηρίζοντας την μείωση των ελλειμμάτων. Ήταν το πιο «εύκολο» πολιτικά και διαχειριστικά «θύμα» των συνεχών περικοπών, (πάνω από 10 που υπέστησαν στο μεσοδιάστημα), κυρίως στο σκέλος της εθνικής δαπάνης με το ποσό που απομένει να είναι κοινοτικό χρήμα και εθνική συμμετοχή σε έργα της ΕΕ.
Έως το 2016 οι επενδύσεις, αναμένονται να ανακτήσουν πολύ λίγο έδαφος, στο 3,3% του ΑΕΠ, εμποδίζοντας την ανάταξη του ιδιωτικού τομέα, μεγάλο μέρος του οποίου έχει καταστραφεί λόγω της κρίσης….
Αντιστάθηκαν οι μισθοί δημοσίου
Αντιθέτως η δαπάνη για μισθοδοσία στο δημόσιο μειώθηκε μεν κι αυτή, αλλά όχι… τόσο. Έτσι ως αναλογία του ΑΕΠ που υποχώρησε τα χρόνια που μεσολάβησαν κατά 25% όχι μόνο παρέμεινε… ανέπαφη, αλλά και οριακά αυξήθηκε, θέτοντας ερωτήματα για το ρόλο του κράτους που ουσιαστικά «διογκώθηκε» σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα.
Η δαπάνη για αποδοχές των εργαζομένων στο στενό και ευρύ δημόσιο υπολογίζεται στο 12% το 2014, από το 11,4% το 2008 πριν ξεσπάσει η κρίση και 12,9% το 2009 πριν ξεκινήσει το μνημόνιο (σε αξία από τα 27,7 δισ. ευρώ υποχώρησε σε 21,7 δισ. ευρώ). Αύξηση κατεγράφη και στη δαπάνη για συντάξεις και κοινωνικές παροχές (πχ επιδόματα ανεργίας) που και αυτή αυξήθηκε, πάντα ως αναλογία του ΑΕΠ: στο 19,1% του ΑΕΠ το 2014 από 17,6% το 2009..
Δύο γρίφοι για το μέλλον
Οι αναλυτικές μετρήσεις της Κομισιόν για τα δημοσιονομικά της χώρας δείχνουν ότι Ελλάδα το 2016 αναμένεται να είναι το κράτος της ΕΕ με το υψηλότερο δημοσιονομικό πλεόνασμα (μαζί με την δαπάνη για τόκους) στον προϋπολογισμό του. Αναμένεται να έχει δημοσιονομικό πλεόνασμα 1,3% του ΑΕΠ, έναντι 0,2% του ΑΕΠ πλεονάσματος της Γερμανίας και ελλείμματος στο δημοσιονομικό ισοζύγιο όλων των υπολοίπων κρατών – μελών..
Αυτό δείχνουν οι προβλέψεις της Κομισιόν για την προσεχή 2ετία, η οποία – ως μέλος της τρόικα - παρ όλα αυτά ζητά νέα δημοσιονομικά μέτρα στον «βωμό» της βιωσιμότητας του χρέους.
Η Επιτροπή, πάντως στις προβλέψεις της για την τόσο καλή δημοσιονομική επίδοση θεωρεί ως δεδομένες δύο μεγάλες περικοπές:
· η πρώτη αφορά στους μισθούς του δημοσίου στους οποίους πλέον βλέπει «ψαλίδι» 1,5% του ΑΕΠ έως το 2016.
· Η δεύτερη αφορά στις κοινωνικές μεταβιβάσεις (συντάξεις – επιδόματα) και αναμένεται πολύ πιο μεγάλη παρά το κύμα συνταξιοδοτήσεων, της τάξης του 2,3% του ΑΕΠ την προσεχή 2ετία….
Όσο για τις κρατικές επενδύσεις (η δαπάνη στηρίζεται και σε κοινοτικά κονδύλια) που ουσιαστικά εν μέσω πιστωτικής ασφυξίας αποτελεί τον μόνο μοχλό ανάπτυξης, αναμένεται… απλά να μην μειωθούν κι άλλο: να μείνουν στο 3,3% του ΑΕΠ, πολύ μακριά από τα προ κρίσης επίπεδα και με μέγα ερώτημα να παραμένει από πού θα τροφοδοτηθεί η ανάπτυξη…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!