Η τελευταία φορά που ασχολήθηκα με τα αδέσποτα ήταν το 1999
νομίζω όταν χρειάσθηκε να εκτιμήσω το κόστος κάποιων εργασιών που είχαν γίνει
στο κυνοκομείο στο Λαζοχώρι. Ο τότε Δήμαρχος απ’ ότι θυμάμαι με είχε μηνύσει κιόλας.
Η υπόθεση δεν πήγε ποτέ στο ακροατήριο πέρασε μια οκταετία και πήγε στο αρχείο.
Μου έμεινε η ρετσινιά αλλά ποιος νοιάζεται πια.
Τα δεκατέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν έγιναν πολλά πράγματα
λίγα προς το καλύτερο και πολύ περισσότερα προς το χειρότερο. Το καλύτερο είναι
ότι έχουμε ένα νέο νόμο για τα
δεσποζόμενα ζώα συντροφιάς αλλά και τα αδέσποτα. Ισχύει από την 02 02 12, ένα
χρόνο και κάτι δηλαδή. Δεν τον έχω διαβάσει ακόμη.
Το χειρότερο είναι ότι η πόλη μου έχει πλημυρίσει από αδέσποτα ζώα. Για
να πω την αλήθεια δεν με πειράζουν καθόλου. Μια φορά με είχε δαγκώσει ένα στο
άρβυλο ενώ οδηγούσα μηχανή και μια φορά μου γαύγισαν μερικά μπροστά από το
ξενοδοχείο Εν έαρι. Για το πρώτο έμαθα ότι το μάζεψαν και το σκότωσαν όσο για
τα δεύτερα άρκεσε η παλιά δοκιμασμένη τεχνική: Κάθισα στο πεζοδρόμιο και αυτά
κάθισαν απέναντί μου και με κοιτούσαν. Σε λίγο έχασαν το ενδιαφέρον τους και
δεν αντέδρασαν όταν σηκώθηκα και έφυγα.
Έτσι ήταν τα πράγματα όταν σήμερα το πρωί με σταμάτησε στον
πρωινό μου περίπατο μια κυρία που έχει ένα ζώο συντροφιάς αλλά και απ’ ότι είχα
καταλάβει εδώ και μερικά χρόνια φροντίζει και μερικά αδέσποτα και μου αράδιασε
ένα σωρό μέχρι τώρα άγνωστές σε μένα πληροφορίες. Άγνωστες παρότι κάποια στιγμή
ο φίλος Γιάννης Αγγέλογλου με είχε κουβαλήσει σε μια συγκέντρωση ζωοφίλων
κυριών στο γραφείο της τότε αντιδημάρχου Βέτας Αρχοντάκη. Από την συγκέντρωση θυμάμαι μόνον ότι γινόταν
τόση φασαρία και υπήρχε τόση ένταση που εγώ είχα ξεσπάσει σε νευρικά γέλια.
Οι πληροφορίες που μου δόθηκαν από αυτήν την κυρία ήσαν πολλές
και ετερόκλιτες. Κατ’ αρχήν αυξήθηκαν τα ζώα. Αλλά τώρα με στοιχεία. Μόνον
στην περιοχή των Αγίων Αναργύρων υπάρχει ένα κοπάδι δεκαοκτώ ζώων.
Ότι γίνονται ευθανασίες. (Χωρίς αναφορά αν είναι νόμιμες ή παράνομες). Τρίτον
ότι φέρνουν σκυλιά από άλλες πόλεις με συγκεκριμένη καταγγελία για ένα
μαύρο αυτοκίνητο που το οδηγεί κάποιος από την Νάουσα ο οποίος φέρνει
νεογέννητα κουτάβια και τα παρατάει σε διάφορες περιοχές της πόλης. Τέταρτον
ότι υπάρχουν πολίτες που νοιάζονται για τα σκυλιά (ακόμη και ένας στρατηγός που
ενδιαφέρθηκε να δώσει ως φιλόζωος και ο ίδιος ένα εγκαταλειμμένο στρατόπεδο γι
αυτά).
Μέσα απ’ αυτήν την πληροφόρηση και δεδομένου ότι αισθάνθηκα
κολακευμένος από την γυναίκα αυτή όταν άκουσα να λέει «εσύ νοιάζεσαι για την
πόλη» αποφάσισα να ασχοληθώ μετ το θέμα. Κατ’ αρχήν βρήκα τον Νόμο και άρχισα
να τον διαβάζω. Σε λίγο θα ξεκινήσω επαφές με πολίτες που ξέρουν πιο πολλά από
μένα.
Όποιος θεωρεί ότι μπορεί να προσφέρει στον διάλογο και την
συλλογή στοιχείων κατ’ αρχήν ας έρθει σε επαφή με μένα ή το blog.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!