Πρόσκληση σε συζήτηση

To blogging δεν είναι μόνον ένα μέρος στο οποίο καταγράφεις το πώς βλέπεις εσύ την καθημερινότητα.  Είναι κάτι παραπάνω: Μπορείς να διατυπώσεις ερωτηματικά και να ξεκινήσεις μια κουβέντα. Τα αποτελέσματά της μπορεί να είναι παραγωγικά μπορεί όμως και να αποβεί σπατάλη χρόνου. Σήμερα θέλω να διατυπώσω δημόσια ένα ερώτημα που δεν μπορώ αυτήν την στιγμή τουλάχιστον να απαντήσω.

Γιατί όλοι όσοι είναι σήμερα Δημοτικοί Σύμβουλοι λυσσάνε να επανεκλεγούν; Αλλά και ακόμη χειρότερα, τι είναι εκείνο που καθιστά τις υποψηφιότητές τους πολύτιμες και αυτούς τους ίδιους πολύφερνες νύφες (ή γαμπρούς) σε όσους θέλουν να διεκδικήσουν δημοτικό αξίωμα; 

Το ερώτημα πηγάζει από την απόδοση των συγκεκριμένων ανθρώπων.Μιλώντας πάντα για την Βέροια μπορούμε να δούμε τα κατορθώματα τους. 

Πήραν μια δωρεά 2500000 € προκειμένου να κτίσουν μια γέφυρα και κατάληξαν να παραδίδουν δύο στύλους στη μέση της κοίτης του Τριποτάμου. Το κατάφεραν παρεμβαίνοντας παράνομα στην δουλειά της τεχνικής Υπηρεσίας δίνοντας παρατάσεις, που δεν είχαν δικαίωμα να δώσουν και πρόσθετες εργασίες στον εργολάβο οι οποίες ή δεν χρειάζονταν ή ήταν πριν την ώρα τους. Φταίνε όλοι. Όλοι ψήφιζαν παριστάνοντας τους επιβλέποντες μηχανικούς. Ακόμη και όσοι δεν ψήφισαν δεν πρόσβαλαν στη δικαιοσύνη την παρανομία. 

Δεν βοήθησαν να ξεκαθαρίσει η υπόθεση στον δρόμο πάνω κάτω Σέλι. Αντίθετα ψήφισαν να ανατεθεί μελέτη επιμετρήσεων σε ένα γραφείο το οποίο απ’ ότι φάνηκε μπέρδεψε τα πράγματα παρά τα διαφώτισε. Βέβαια ακόμη κι αυτήν την ανάθεση φρόντισαν να την κάνουν παραμονές της δίκης. Μιας δίκης στην οποία οδηγήθηκαν τα πράγματα επειδή κάποιοι έβαλαν απ’ ότι φαίνεται κάποιες ύποπτες υπογραφές.

Ξεκίνησαν το έργο των λεγόμενων αστικών αναπλάσεων. Χωρίς συζήτηση χωρίς πραγματική μελέτη, χωρίς μελέτη κυκλοφοριακών ρυθμίσεων Τα αποτελέσματα γίνονται ορατά καθημερινά. Σήμερα είναι έτοιμοι να ζητήσουν την ευγνωμοσύνη της πόλης τους για το έργο αυτό. 

Αυτά είναι λίγα και φανερά πράγματα που μπορεί εύκολα να παρατηρήσει ο δημότης, εκτός φυσικά από μια πόλη βρώμικη όσο δεν πάει, με επαίτες που δεν τους πειράζει κανένας, κάποιους  γύφτους να έχουν καταλάβει έκταση εδώ και χρόνια και να πολλαπλασιάζονται και κάποιους άλλους να κτίζουν αυθαίρετα, καταστηματάρχες  να καταλαμβάνουν ξαδιάνροπα δημόσιο χώρο και  αδέσποτα να κυκλοφορούν χωρίς καμιά μέριμνα που όφειλε κατά τον Νόμο να παρέχει ο Δήμος. 

Αυτά τα «επιτεύγματα» όφειλαν να τους κάνουν να συμπεριφερθούν όπως ο Οιδίποδας όταν είδε τι έκανε. Κι όμως, αυτοί χωρίς καμιά συστολή διεκδικούν και πάλι εκλογή.

Τι είναι αυτό που τους οπλίζει με τέτοιο θράσος; Τι είναι αυτό που τους κάνει ελκυστικούς στους υποψήφιους Δημάρχους; Μια απάντηση είναι ο μηχανισμός. Ένας μηχανισμός που έστησαν ή υποτίθεται ότι έστησαν μέσω μικροεξυπηρετήσεων. Πρόκειται για εύκολη απάντηση που εμένα τουλάχιστον δεν μου αρκεί.

Έτσι ξεκινώ μια συζήτηση προκειμένου να φωτίσουμε κάτι που ενώ  φαίνεται ότι δεν πρέπει να μας αφορά σαν κοινή γνώμη τελικά παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμόρφωση της καθημερινότητάς μας.