Το πρώτο θέμα της συζήτησης του ΔΣ της 26/02/14

Προσπαθώντας να διαβάσω τα εισηγητικά του πρώτου θέματος του επόμενου δημοτικού συμβουλίου της Βέροιας αναρωτήθηκα τι είναι αυτό που οδηγεί τους ανθρώπους να πιστέψουν στην πιο ακραία τερατολογία, να χάσουν τον χρόνο τους και να παγιδευτούν εν τέλει εκεί μέσα.

Είναι που όλο και πιο συχνά έρχονται στ’ αυτιά μου πληροφορίες για κάποιον τύπο που βρήκε 600 δις (ναι ναι δις) δολάρια και θα τα δώσει στην χώρα για να εξαλειφθεί το Εθνικό μας χρέος. Και μόνον ο ισχυρισμός θα έκανε οποιονδήποτε στοιχειωδώς σώφρονα άνθρωπο να προσπεράσει χωρίς καν να το συζητήσει.
Επειδή η ομάδα αυτού του ανθρώπου φαίνεται να έκανε την πρόταση του πρώτου θέματος προς τον Δήμο Βεροίας αποφάσισα να μην προσπεράσω ακόμη μια φορά.

Η ομάδα των πολιτών

Κατ΄αρχήν το ότι ο τύπος αυτός άρχισε να συγκεντρώνει γύρω του ανθρώπους που ισχυρίζονται με θρησκευτικό σχεδόν φανατισμό ότι πείσθηκαν, δημιουργεί υπόνοιες ότι κάτι παράλογο συμβαίνει σε μια ομάδα ανθρώπων.  Είναι επίσης γνωστό πως πίσω κάθε ομάδα με μια εμμονή υπάρχει πάντα κάποιος που ωφελείται. Εξάλλου το ταλέντο των απανταχού απατεώνων μέσα στην ιστορία βασίζεται στην εφεύρεση ενός θηριώδους ψέματος. Ομάδες που θα το πιστέψουν έχουν οι κοινωνίες πολλές και πρόθυμες .

Η εισήγηση

Κατατέθηκαν τρία κείμενα στον Δήμο μαζί με τις υπογραφές που απαιτεί ο νόμος για την εισαγωγή ενός θέματος στο Δημοτικό συμβούλιο με βάση το αντίστοιχο άρθρο του Κώδικα περί Δήμων.  Τα κείμενα είναι αυτό αυτό και αυτό. Το πρώτο είναι μια αιτιολογική έκθεση το δεύτερο ζητά να εξουσιοδοτηθεί κάποιος Αρτέμης Σώρας για να βρει επενδυτές για την αξιοποίηση του παλιού κτιρίου των Δικαστηρίων και το τρίτο ένα υπόδειγμα του κειμένου της εξουσιοδότησης. Ο εξουσιοδοτούμενος είναι ο τύπος με την «ιδέα». Το κτίριο των παλιών δικαστηρίων είναι ιδιοκτησία του υπουργείου δικαιοσύνης που μεταβιβάστηκε στο ΤΑΥΠΕΔ, ο δε επενδυτής θα βρεθεί μαζί με κάποια 7 δις που μένουν, λέει, αναξιοποίητα.

Τα κείμενα

Από ενδιαφέρον για το modus operandi  του σχήματος προσπάθησα να διαβάσω τα κείμενα. Η γενική άποψη ήταν πως έλειπε η δομή και η σαφήνεια, είχαν μακροπερίοδο λόγο και γενικά ήταν γραμμένα σα να ήθελαν επίτηδες να γίνουν αποκρουστικά και να μη τα διαβάσει κανένας. Γνωστή καταστροφική κεντρική ιδέα.

Οι…οικοδεσπότες

Ως εδώ όμως με τους 25 πολίτες. Το θέμα βρίσκεται στην λειτουργία του θεσμού της προεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου. Ενός προέδρου δηλαδή που πέταξε έξω 50 πολίτες που έθεσαν μια απλή και μετρημένη πρόταση για την επίλυση του προβλήματος της στάθμευσης στον χώρο που έκανε ο Δήμος αναπλάσεις,  που προσκάλεσε αντίστοιχα ομάδα που ζητούσε κατασκευή τραμ (!) και φυσικά σχεδόν παρακάλεσε κάποιον πρώην δήμαρχο να πει δύο (ή τρεις δεν θυμάμαι καλά) φορές την ιστορία της ζωής του επί δεκάλεπτο κάθε φορά. Εννοείται ότι του επέτρεπε να μετατρέπει το δεκάλεπτο σε ημίωρο.

Την τελευταία φορά που προσκλήθηκε ο πρώην δήμαρχος για να  ζητήσει να ορίσουν επιτροπή ορκωτών λογιστών να διερευνήσει της διαχειριστικές ανωμαλίες (αταξίες της χαρακτήρισαν κάποιοι) που έγιναν επί της θητείας του (παρότι υπήρχε πόρισμα των ελεγκτών της Δημόσιας Διοίκησης), κάποιος Δημοτικός Σύμβουλος πήρε τον λόγο και χαρακτήρισε μαυραγορίτες  του συμβούλους που παίζουν με την Νομιμότητα. Εξήγησε μάλιστα πως η μαύρη αγορά γίνεται πάνω στην λίστα των υπογραφόντων, εξηγόντας, πως οι 40 αντίστοιχοι υπογράφοντες την πρόταση είναι το 1/3 ενός ψηφοδελτίου. Μετά βέβαια ανακάλεσε αλλά αυτό που ήταν να ακουστεί ακούστηκε.

Μαυραγορίτες ή όχι οι τύποι είναι επικίνδυνοι. Για να ξαναεκλεγούν είναι έτοιμοι να κάνουν και ανάποδα ψαλίδια μεσημεριάτικα στη λαϊκή. Κι αν τα ψαλίδια στη λαϊκή θα κάνουν μόνον αυτούς ρεζίλι, το να κουβαλάνε κάθε καρυδιάς καρύδι στο Δημοτικό συμβούλιο είναι τουλάχιστον υποτιμητικό για μια Βαλκανική πόλη 70 χιλιάδων κατοίκων.

Κάποιος να τους συμμαζέψει επιτέλους.