Η επιστολή του Γιάννη Αγγέλογλου. Εκπρόθεσμη αλλά καλή.
Σήμερα το
απόγευμα γύρω στις τέσσερις (Τρίτη 19 Νοεμβρίου ) βγαίνοντας από το δικαστήριο,
όπου ήμουν μάρτυρας κατηγορίας σε δίκη μαιευτήρων για χρηματισμό,
-συγκεκριμένα, για παθητική, δωροδοκία και παράβαση καθήκοντος-...
...και μόλις
βρέθηκα έξω απ΄ την πόρτα στο πάρκινγκ, μου επιτίθεται ένας τύπος, σπρώχνοντας
και βρίζοντας «αλήτη που τα βρήκες αυτά τα ψέματα που είπες... κ.λπ. κ.λπ.
«Τόχει η
κούτρα μου να κατεβάζει ψείρες...» σκέφτηκα, κοιτάω γύρω, δεν υπήρχε ψυχή, αλλά
ευτυχώς αμέσως εμφανίστηκε ένας αστυνομικός – θα τον είχε πάρει φαίνεται μάτι
που μ΄ ακολουθούσε νευριασμένος και βγήκε κι αυτός έξω, να προλάβει το κακό.
«Ε, τι
γίνεται εδώ, κάτσε φρόνιμα, άσ΄τον άνθρωπο...», φώναξε κι ο τύπος συμμορφώθηκε
προς στιγμή, αλλά προπορεύτηκε και με περίμενε πιο κάτω. Παραφύλαγε απ΄ ό,τι
φάνηκε, γιατί κοντοστεκόταν και γυρνούσε και κοιτούσε συνέχεια προς το μέρος
μου. Σκέφτηκα να πάω πίσω να βρω τον εισαγγελέα και να καταγγείλω το συμβάν και
γύρισα να ξαναμπώ στο κτίριο, αλλά δυστυχώς είχαν κλείσει την πόρτα, ήταν ήδη
3.41 μ.μ. οπότε πήρα το εκατό, -(διαβάζω τώρα και την ακριβή ώρα της κλήσης).
"Γεια σας λέγομαι τάδε, είμαι έξω απ΄ τα δικαστήρια και κάποιος -που πριν
από λίγο με έβριζε και μ΄ απειλούσε... εξύβριση λόγω... για να μη γίνει και
έργω... - τώρα παραφυλάει στ΄ αυτοκίνητα!".
«Καλά» μου
λένε «ερχόμαστε».
 |
| κι όμως. Το θέμα είναι σχετικό. |
Πήγα από γύρω
και δοκίμασα να μπω στο δικαστήριο απ΄ την κεντρική πόρτα, αλλά κι κείνη ήταν
κλειστή και ξαναγύρισα πίσω στην δευτερεύουσα, που είναι απ΄ τη μεριά των
πάρκινγκ και περίμενα εκεί. Μετά από λίγο, όμως, άνοιξε την πόρτα κάποιος που
έφευγε, κι έτσι βρήκα την ευκαιρία να ξαναμπώ μέσα. Πήγα στην αίθουσα που
συνεχιζόταν η δίκη και ξεχάστηκα. Σε λίγο χτυπάει το κινητό:
«Μα πού
είστε κύριε» μου λένε «είμαστε από το εκατό, σε ποια είσοδο είστε;». «Είμαι στο
ακροατήριο» απαντώ, «κάποιος άνοιξε τη πόρτα και ξαναμπήκα στο δικαστήριο».
Όντας μέσα στην αίθουσα, απάντησα ψιθυριστά κι ο αστυνομικός του 100, -που δεν
άκουσε καλά-, με ξαναρωτάει έκπληκτος:
«Στο
κρατητήριο; Και πώς βρεθήκατε στο κρατητήριο κύριε;».
«Δεν είμαι
στο κρατητήριο», λέω δυνατότερα, γιατί εν τω μεταξύ έχω βγει απ΄ την αίθουσα.
«Είμαι στο ακροατήριο, ασφαλής, κάποιος είχε ανοίξει την πόρτα για να φύγει κι
έτσι ξαναμπήκα μέσα στο δικαστήριο».
«Καλά μου
λέει, τι να κάνουμε, τώρα, λοιπόν, εδώ έξω, δεν υπάρχει κανείς. Θα έρθετε να
μας τα πείτε; Θέλετε να κάνετε μήνυση; Τι θέλετε!»
«Όχι... Που
να κάνω μήνυση, τώρα… Σας ευχαριστώ, πολύ». "Πού να μπλέκω,
σκέφτομαι", «σας ευχαριστώ, ούτε τη
φάτσα του "κατ΄ αγνώστου", δεν θυμάμαι». λέω ασυναίσθητα. Τους βλέπω
τώρα, είναι έξω με τις μοτοσυκλέτες.
«Ωραία ,
αποδεσμεύομαι και φεύγουμε» κλείνει την κουβέντα ο αστυνομικός.
«Ε,
φευγάστε… τότε, καλή συνέχεια» λέω κι εγώ και ξαναγυρνάω στην αίθουσα που είχε
κόσμο, είχε ζέστη, είχε κι ενδιαφέρον… Είχαν αρχίσει να καταθέτουν οι παθούσες.
Ήταν καμιά εικοσαριά μαζί με τους υπόλοιπους μάρτυρες. Μεγάλη δίκη.
Μετά από μια
κατάθεση ακόμη, διακόψανε για την Παρασκευή 22 ή για την Δευτέρα 25, νομίζω,
γιατί κωλύονταν κάποιοι απ΄ τους έξι δικηγόρους και μες τη φασαρία δεν άκουσα
καλά. Ένας από τους παράγοντες της δίκης ήταν ο βουλευτής, δημοτικός σύμβουλος
και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Τσαβδαρίδης Λάζαρος,
με την
ιδιότητα του δικηγόρου υπεράσπισης, μάλλον, γιατί στις τόσες αναβολές που πήρε
αυτή η δίκη, χρόνια τώρα, είχε σταθερά την ιδιότητα του " απόντος αναβολέως".
Ελάτε κι
εσείς. Έχει ενδιαφέρον. Είναι ευκαιρία να τον ακούσετε ν΄ αγορεύει. Στην βουλή
τον ακούμε σπάνια. Στο δημοτικό συμβούλιο σπανιότερα. Τον καλύπτει επαρκώς ο
πρόεδρος Τηλέμαχος ΧατζηΑθανασίου δικαιολογώντας με συνέπεια τις απουσίες του -είτε
ως θεράπων ιιατρός του, είτε ως πολιτικός του κηδεμόνας, είτε στο πλαίσιο της
πρωτόγνωρης, για τα ελληνικά δεδομένα, τρικέφαλης συμπολιτευτικής συγκάλυψης.
Α... Έχει
και ζεστούλα στα δικαστήρια και προβλέπεται να επιδεινωθεί μέχρι τότε. Είναι
ενδιαφέρον τον "καστ", σπάνια η θεματική και απ΄ τις λίγες φορές που
τυχαίνει να κονταροχτυπηθούν γιατροί μεταξύ τους, αλλά και γιατροί -με
δικηγόρους και ασθενείς, μέχρις εσχάτων. Δεν ανεβαίνουν εύκολα παρόμοια σόου
στα δικαστικά παλκοσένικα...
Υγ.: Ήταν
βαρύ το σημερινό δικαστικό ρεπορτάζ.
Μετά τη διακοπή της εκδικάστηκε και το αυτόφωρο των υπευθύνων και των οδηγών
των Δήμων Αλεξάνδρειας και Νάουσας που ετοιμάζονταν να ξεφορτώσουν ανακυκλώσιμα
στη ΝΕΑ χωματερή Αλιάκμονα.
ΣΧΕΤΙΚΑ LINKS
http://www.synidisi.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=384&Itemid=77
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την διαδικτυακή εφημερίδα "Η ΣΥΝ(+)είδηση"