Ένα άρθρο και μια αφίσα

Νότιος Κορέα, αρχές του μήνα: (Οκτ 12) Προσευχή γονιών

 

για τα αποτελέσματα των εξετάσεων των παιδιών τους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Βρήκα στo site του BBC news  άρθρο που αναφερόταν στις καινοτομίες και βελτιώσεις που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν οι Βρετανοί στα σχολεία τους. Ξεκίνησα σιγά σιγά να το μεταφράζω, ως την στιγμή που είδα κολλημένο σε  τηλεφωνικό θάλαμο ένα ολίγον ανορθόγραφο κείμενο (άθροισμα συνθημάτων ήτανε) της ΕΛΜΕ. Επιτάχυνα και τελείωσα την μετάφραση και την δημοσιεύω μαζί με τα σχόλια για την τοιχοκολλημένη λίστα της Ένωσης λειτουργών μέσης εκπαίδευσης.

Η εκπαίδευση στο  Ηνωμένο Βασίλειο έκτη στην παγκόσμια κατάταξη

Από τον Sean Coughlan εκπαιδευτικού ανταποκριτή στο BBC News

Σχετικές ιστορίες

• Ofsted warns on standards divide
• China: The world's cleverest country?
• Meet the 'tutor kings and queens'

Το εκπαιδευτικό σύστημα του Ηνωμένου Βασιλείου κατατάσσεται έκτο καλύτερο μεταξύ των χωρών του αναπτυγμένου κόσμου, σύμφωνα με τον παγκόσμιο βαθμολογικό πίνακα που δημοσιεύεται από την εταιρεία για την εκπαίδευση Pearson.

Η πρώτη και δεύτερη θέση καταλαμβάνονται από την Φινλανδία και Νότιο Κορέα.

Οι κατατάξεις συνδυάζουν αποτελέσματα διεθνών ελέγχων  και στοιχεία όπως  ποσοστά αποφοίτησης μεταξύ 2006 και 2010.

Ο Sir Michael Barber Διευθύνων σύμβουλος επί θεμάτων εκπαίδευσης της Pearson, λέγει ότι οι επιτυχημένες χώρες δίνουν στους δασκάλους υψηλό status και έχουν «κουλτούρα»  εκπαίδευσης.

Διεθνείς συγκρίσεις στην εκπαίδευση έχουν γίνει αυξημένα σημαντικές,- και ο τελευταίος βαθμολογικός πίνακας βασίζεται πάνω σε αποτελέσματα σειράς διεθνών  ελέγχων σε σύγκριση με μετρήσεις των εκπαιδευτικών συστημάτων, όπως το πόσοι συνεχίζουν στο πανεπιστήμιο.

Αυτή η σύνθετη εικόνα τοποθετεί το ΗΒ σε ισχυρότερη θέση απ’ ότι οι  έγκυροι έλεγχοι Pisa που ασκούνται από τον ΟΟΣΑ οι οποίοι περιλαμβάνονται στους ελέγχους αυτής της αξιολόγησης.

Οι βαρύτητες των κατατάξεων  παράγονται για την Pearson  από την Μονάδα Οικονομικών Πληροφοριών του Economist.

Ο Διεθνής Ανταγωνισμός

Οι δύο εκπαιδευτικές υπερδυνάμεις-Φινλανδία και Νότια Κορέα-ακολουθούνται από τρία άλλα Ασιατικά εκπαιδευτικά συστήματα υψηλής απόδοσης-Χονγκ Κονγκ, Ιαπωνία και Σινκαπούρη.

Το Τοπ 20 της εκπαίδευσης

• ·         Φινλανδία
• ·         Νότια Κορέα
• ·         Χονγκ Κονγκ
• ·         Ιαπωνία
• ·         Σιγκαπούρη
• ·         ΗΒ
• ·         Ολλανδία
• ·         Νέα Ζηλανδία
• ·         Ελβετία
• ·         Καναδάς
• ·         Ιρλανδία
• ·         Δανία
• ·         Αυστραλία
• ·         Πολωνία
• ·         Γερμανία
• ·         Βέλγιο
• ·         ΗΠΑ
• ·         Ουγγαρία
• ·         Σλοβακία
• ·         Ρωσία

Η Βρετανία-η οποία θεωρείται ως ενιαίο σύστημα, παρά τέσσερις αποκεντρωμένες διοικήσεις-κατατάσσεται λοιπόν στην κορυφή και πάνω από το μέσον όρο μαζί με την Ολλανδία, την Νέα Ζηλανδία τον Καναδά και την Ιρλανδία.

Αυτές προηγούνται της ομάδας ς μεσαίας κατάταξης που περιλαμβάνει τι; ΗΠΑ, την Γερμανία και την Γαλλία.

Στην χαμηλότερη είναι το Μεξικό, η Βραζιλία και η Ινδονησία.

  Αυτές οι συγκρίσεις απορρέουν από ελέγχους που γίνονται κάθε τρία η τέσσερα χρόνια, σε τομείς όπως Μαθηματικά, επιστήμη και ικανότητα γραφής και ανάγνωσης-  και έτσι παρουσιάζουν μια εικόνα με χρονική διαφορά αρκετών ετών.

Αλλά η πρόθεση είναι να παρασχεθεί μια πιο πολυδιάστατη ματιά των εκπαιδευτικών επιτευγμάτων-και να δημιουργηθεί μια τράπεζα πληροφοριών η οποία θα ενημερώνεται, στο πρόγραμμα που ο Pearson αποκαλεί καμπύλη Μάθησης.

Εξετάζοντας εκπαιδευτικά συστήματα που πέτυχαν , η μελέτη συμπεραίνει ότι οι δαπάνες είναι σημαντικές, άλλα όχι τόσο όσο  το να έχεις μιας κουλτούρας που στηρίζει την μάθηση.

Πράγμα που σημαίνει ότι το έξοδα μετρούνται ευκολότερα, αλλά η πολυπλοκότερη επίπτωση μιας στάσης της κοινωνίας προς την εκπαίδευση μπορεί να προκαλέσει μείζονα διαφοροποίηση.

Η επιτυχία των Ασιατικών χωρών σ’ αυτήν την κατάταξη αντανακλά την υψηλή αξία που αποδίδεται στην εκπαίδευση και τις προσδοκίες των γονιών. Αυτός μπορεί να συνεχίσει να είναι ένας παράγοντας όταν οι οικογένειες που μεταναστεύουν  σε άλλες χώρες, αναφέρει η αναφορά που συνοδεύει τις κατατάξεις.

Εξετάζοντας τις δύο κορυφαίες χώρες,- Φινλανδία και Νότια Κορέα- η αναφορά λέει ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές, αλλά ο κοινός παράγοντας είναι η διάχυτη κοινωνική πίστη στη σημασία της εκπαίδευσης και του «υποκείμενου ηθικού σκοπού» της.

Η ποιότητα των δασκάλων

Η έρευνα δίνει επίσης έμφαση στην σημασία της υψηλής ποιότητας των δασκάλων και την ανάγκη για εύρεση τρόπων για την στρατολόγηση του καλύτερου προσωπικού. Αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με το status και τον επαγγελματικό σεβασμό αλλά και το επίπεδο των μισθών.

Οι κατατάξεις δείχνουν πως δεν υπάρχει καθαρή σύνδεση μεταξύ υψηλότερων σχετικών αμοιβών και υψηλότερης απόδοσης.

Και υπάρχουν άμεσες οικονομικές επιπτώσεις της υψηλής και χαμηλής απόδοσης των εκπαιδευτικών συστημάτων, κατά την έρευνα,  ειδικά σε μια  παγκοσμιοποιημένη, οικονομία που βασίζεται στις ικανότητες.

Αλλά υπάρχουν λιγότερο ευθεία και αντικρουόμενα μηνύματα για το πώς οργανώνονται τα σχολεία.

Οι κατατάξεις για τα επίπεδα επιλογής σχολείου δείχνουν ότι η Φινλανδία και η Νότια Κορέα ευρίσκονται μεταξύ των χαμηλότερων σταθμών σχολικής επιλογής.  Αλλά η Σιγκαπούρη ένας άλλος πρωταθλητής,  βρίσκεται στις υψηλότερες. Το  Ηνωμένο Βασίλειο βρίσκεται στις ανώτερες στάθμες  από πλευράς επιλογής σχολείου.

«Σημαίνοντα» στοιχεία

Υψηλότερες στάθμες σχολικής αυτονομίας είναι ένα χαρακτηριστικό των πιο αποδοτικών συστημάτων- με επικεφαλής την Κίνα, την Ολλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και το Χονγκ Κονγκ (που θεωρείται σαν να έχει ξεχωριστό σχολικό σύστημα σ’ αυτήν την εκπαιδευτική κατάταξη).

Αλλά η Φινλανδία, με το επιτυχέστερο σύστημα, βρίσκεται σε σχετικά χαμηλότερη στάθμη σχολικής αυτονομίας.

Ο sir Michael Barber, πρώην σύμβουλος του Τόνι Μπλέρ, είπε πως η συλλογή αυτών των πληροφοριών ήταν «η αρχή για κάτι σημαντικό» - παρέχοντας έναν εύχρηστο πόρο άντλησης διδαγμάτων από ξένες χώρες για όσους παίρνουν τις πολιτικές αποφάσεις.

Όσον αφορά στις επιδόσεις του Ηνωμένου Βασιλείου, λέει ότι αυτές έχουν την εικόνα της αναβάθμισης  των εκπαιδευτικών προτύπων κατά τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και στις αρχές του 2000 οπότε και σταθεροποιήθηκαν.

Ο εκπρόσωπος παιδείας των Εργατικών Stephen Twigg λέγει πως τα ευρήματα αντανακλούν τα επιτεύγματα της προηγούμενης κυβέρνησης.

« Η αναφορά δείχνει ότι μετά από 13 χρόνια επενδύσεων και μεταρρυθμίσεων των Εργατικών, τα Βρετανικά σχολεία είναι μεταξύ των καλύτερων του κόσμου.

Είπε ακόμη ότι τα ευρήματα συνηγορούν στην υποστήριξη της σημερινής κυβέρνησης προς τα ελεύθερα σχολεία.

«Αυτό δείχνει ότι υπάρχει πολύ μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα απ’ ότι κατασκευές» αναφέρει ο κ. Twigg.

Ένας εκπρόσωπος του Υπουργείου Παιδείας είπε: Ανεβάζουμε τα πρότυπα σ’ όλους ανεξαιρέτως με το να εισάγουμε τους καλύτερους αποφοίτους στη διδασκαλία, αναπτύσσοντας ένα πρόγραμμα σπουδών παγκόσμιας κλάσης και να αποκαταστήσουμε την τάξη στις αίθουσές μας.

«Προωθούμε τα προγράμματα των ακαδημιών και των ελεύθερων σχολείων με περισσότερα από τα μισά δευτεροβάθμια σχολεία να απολαμβάνουν το status  της ακαδημίας.»  (Academy  ή  free school  είναι σχολεία τα οποία δεν υπάγονται στις τοπικές κυβερνήσεις του Ηνωμένου Βασιλείου αλλά κατ΄ευθείαν στο Υπουργείο Παιδείας τους.  Τα σχολεία αυτά ελέγχονται άμεσα από το Γραφείο προτύπων στην Εκπαίδευση,(Ofsted) το οποίο είναι ουσιαστικά η ένωση επιθεωρητών εκπαίδευσης (από τους παιδικούς σταθμούς και πάνω) και υπάγεται κατ’ ευθείαν στο στέμμα).

«Έχουμε εισάγει το EBacc (=English Baccalaureate πρόκειται περί ενός δείκτη αξιολόγησης που πρωτοεισήθη το 2010) κι έτσι περισσότεροι μαθητές ενθαρρύνονται να σπουδάσουν τον πυρήνα των ακαδημαϊκών αντικειμένων που απαιτούν τα πανεπιστήμια και οι εργοδότες και θα εισάγουμε ένα καινούργιο, μακράν αυστηρότερο σύστημα εξετάσεων» 

Κι αν όλα αυτά τα αξιοζήλευτα γίνονται σε μια χώρα που χαρακτηρίστηκε από τον Ρώσο εκπρόσωπο,( του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας νομίζω) ένα μικρό νησί τότε ας δούμε τι γίνεται στο δικό μας Βαλκανονήσι.

Η αφίσα (Τυπωμένη από printer σε σελίδα A3) έλεγε:

ΕΚΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ

ΕΛΜΕ ΗΜΑΘΙΑΣ

ΑΠΕΡΓΙΑ

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΤΕ ΓΙΑ:

→ ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ

→ ΜΟΡΦΩΣΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

→ ΟΧΙ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΗΣ ΑΓΟΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΘΗΤΕΙΑΣ

→ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΞΩ ΑΠΌ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

→ ΟΧΙ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΕΣ-ΑΠΟΛΥΣΕΙΣΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΤΑΞΕΙΣ

→ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ

→ ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

→ ΠΑΙΔΕΙΑ-ΥΓΕΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ

→ ΔΩΡΕΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

→ ΕΝΙΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

 Υπέκυψα στον πειρασμό να το σχολιάσω. Έτσι κι αλλιώς η αντίθεση με το άρθρο του Βρετανού ήταν πιεστική.

Κατ’ αρχήν υπήρχαν τα προφανή όπως, Δημόσια Δωρεάν παιδεία, μόρφωση για όλα τα παιδιά, κανένα παιδί έξω από το σχολείο, Παιδεία-Υγεία Δημόσια αγαθά για το λαό

Μετά, αυτά που τα θέλουμε όλοι αλλά πρέπει να βρούμε τρόπους να τα επιτύχουμε δηλαδή το «Δωρεάν μεταφορά και ιατρικές εξετάσεις για όλους τους μαθητές»

Τα συνδικαλιστικά προφανώς όπως «κανείς εκπαιδευτικός δεν περισσεύει». «όχι σε διαθεσιμότητες απολύσεις και υποχρεωτικές μετατάξεις» που σημαίνει ότι αρνούνται κάθε μορφή αξιολόγησης και τις συνέπειές της. 

Για να καταλήξουμε τις πιο συντηρητικές και αρτηριοσκληρωτικές  θέσεις και διεκδικήσεις: « Όχι στα σχολεία της αγορά και της μαθητείας» και «ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο»

Ήθελα να γράψω για να τα αντικρούσω, Αλλά τι να πεις για κάποιες συνδικαλιστικές παπαριές που με τη σειρά τους παρήγαγαν αντίδραση σε κάθε σκέψη μεταρρύθμισης;

Ναι, ξέρω τι μπορείς να πεις: Ρε παιδιά πηγαίνετε να δείτε αν έρχομαι!