Μειοψηφίες… (Μικρά και μεγάλα αγκάθια)

Στην μεγάλη βόλτα της Κυριακής, γυρνώντας μαζί με τον φίλο Νίκο πέσαμε πάνω σε ένα γύφτο που άλλαζε στη μέση του δρόμου (λίγο πριν τα φανάρια της εισόδου της πόλης από την Εγνατία παρακαλώ) πινακίδες. Ναι άλλαξε πινακίδες στο αμάξι του! Βάλαμε και οι δύο αυτόματα το χέρι στην τσέπη να πιάσουμε το κινητό αλλά εκεί σταματήσαμε, όπως ομολόγησε αργότερα ο ένας στον άλλο φοβηθήκαμε την πιθανότητα κάποιοι από την αστυνομία να μας «δώσουν» στον γύφτο. 

Χθες ένας φίλος έπιασε τρεις γύφτους να κλέβουν το μαγαζί του. Δεν πήραν τίποτε το φοβερό αλλά το να μπαίνει μια οργανωμένη ομάδα στο μαγαζί σου  δύο να σε απασχολούν και η τρίτη να βάζει στα εσώρουχά της ότι της άρεσε στο ράφι είναι κρύο πράγμα. Ο φίλος τους έπιασε ειδοποίησε την αστυνομία, η ομάδα ΔΙΑΣ τσακίστηκε για να πάει και όλα έφτασαν όπως συνήθως γίνεται στο Αστυνομικό Τμήμα. Εκεί ο γύφτος έκανε την γνωστή χειρονομία: Πρότεινε αποζημίωση πολλαπλάσια του κλοπιμαίου αρκεί να μην υπάρξει μήνυση. Ο νεαρός μου φίλος προβληματίστηκε ενώ οι άνδρες της ΔΙΑΣ  εξέφρασαν ένα παράπονο: «Πάντα έτσι γίνεται, εμείς τρέχουμε με 170 χιλ για να τους πιάσουμε κι εσείς δεν καταθέτετε μηνύσεις». Για την ιστορία στην συγκεκριμένη περίπτωση κατατέθηκε μήνυση. Ξέρω τι θα σκεφτείς αναγνώστη μου. Γιατί όλα αυτά; Γιατί δεν αγόραζαν κάτι αντί να το πληρώσουν τριπλάσια και με κίνδυνο να βρεθούν στην στενή;  Μα για την αδρεναλίνη, είναι η απάντηση. Όταν δεν έχεις άλλη πολιτισμική διέξοδο το έγκλημα είναι η πιο καλή πηγή αδρεναλίνης Υπάρχει και μια άλλη παράμετρος: Αν καταδικαστούν λένε αντίο στα όποια κοινωνικά επιδόματα παίρνουν. Εξ ου και ο πανικός στο Αστυνομικό Τμήμα.

Κι αν όλα αυτά δεν είναι παρά στιγμές καθημερινότητας που επαναλαμβάνονταν και θα επαναλαμβάνονται, κάποιο άλλο περιοδικό φαινόμενο ευρύτερης εφαρμογής γίνεται ανά τέσσερα χρόνια. Ας το δούμε. Σε μερικούς μήνες τέσσερεις πέντε ίσως και παραπάνω υποψήφιοι θα διεκδικήσουν την δημαρχία και καμιά τριακοσαριά θέση δημοτικού συμβούλου. Αν και δεν είναι γνωστό πόσοι θα είναι οι υποψήφιοι δήμαρχοι είναι γνωστό πως όλοι, ναι ΟΛΟΙ, θα προσπαθήσουν να κάνουν συμφωνίες με το γυφταριό. Θα πάρουν ψήφους και θα δώσουν Κύριος είδε τι. Δεν ξέρω τι είναι εκείνο που κάνει τους περισσότερους να γονατίζουν μπροστά σ’ αυτό που οφείλαμε να φροντίζουμε να πάψει να υπάρχει. Με τρόπους αποδοτικούς, σύννομους και πέρα για πέρα πολιτισμένους. Πραγματικά δεν ξέρω…