Αστικές Αναπλάσεις: Το έργο τελικά δεν είχε μελέτη. (Διαπίστωση και παράπλευρες σκέψεις)

Ήταν γνωστό. Ήρθε όμως να αποδειχθεί με τον πιο εξευτελιστικό τρόπο για τον Δήμο (όχι πως νοιάστηκε κανείς εκεί πέρα) και για τους Δημότες του (που αυτοί νοιάστηκαν).

 Μετά την αποκάλυψη ότι η «μελέτη» που πήγαν να εφαρμόσουν  στις περιοχές πρασίνου και δεν ήταν εγκεκριμένη και παρέβαινε κάθε κανονισμό,  η νέα μελέτη ανατέθηκε πού;

Μα στον εργολάβο προφανώς.

Φυσικά και δεν θα μπορούσε να ανατεθεί στον μελετητή διότι τέτοια ιδιότητα δεν υπήρχε στο έργο.  Το έργο έτσι μπαίνει στην τροχιά του παραλόγου αλλά και του παρανόμου.  Ο εργολάβος (αυτός που εκτελεί εντολές) μετατρέπεται και σε μελετητή (σ’ αυτόν που βάζει τους κανόνες). Η καλύτερη προϋπόθεση για ένα χοντρό εξωθεσμικό γλέντι. 

Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, πιστεύω ότι αυτή η παρωδία πρέπει να σταματήσει και να γίνει μια πραγματική μελέτη.

Μ’ αυτήν την ευκαιρία διατυπώνω και μερικές παράπλευρες σκέψεις.

Θα μπορούσε κανείς να με ρωτήσει, ίσως και να με μεμφθεί γιατί δεν ενημερώνω τους καθ’ ύλην αρμοδίους : Τους Δημοτικούς συμβούλους. Η απάντηση είναι πολύ απλή: Γιατί είναι αλλεργικοί ενημέρωση.  Δεν θέλουν να ξέρουν. 

Η συμπολίτευση

Η μεν συμπολίτευση είναι εκεί για να σηκώνει χέρια. Ότι και να τους πεις οι πολλοί θα σε κοιτάξουν με ένα βαλσαμωμένο βλέμμα, ενώ κάποιοι λίγοι θα τσαμπουκαλευτούν και θα βρεις τον μπελά σου. Όταν βέβαια φθάσει η ώρα τότε όλοι (όπως ακριβώς στη γνωστή διαφήμιση) θα σηκώσουν τα χέρια τους στην ερώτηση «ποιοι συμφωνούν;». Κάτι σαν αντανακλαστικό ένα πράμα.

Η αξιωματική Αντιπολίτευση

Η δεξιά αντιπολίτευση, θα το μάθει όπως πάντα αργά. Οπότε ή θα δώσει συγχαρητήρια στην Δημοτική Αρχή ή θα βάλει τις φωνές μόνο και μόνο για να μην πούμε ότι δεν φώναξε. Φυσικά θα σου κρατήσει και μούτρα γιατί δεν τους ενημέρωσες νωρίτερα.  Ούτε λόγος να πάνε να ψάξουν, να ρωτήσουν, στην συγκεκριμένη περίπτωση να πάνε οι ίδιοι στο Δασαρχείο , ούτε βέβαια να ανοίξουν κάποιον Νόμο ή Κανονισμό.  Ακόμη θυμάμαι εκείνον τον Δημοτικό Σύμβουλο της Αντιπολίτευσης που μετά από συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής στην οποία συμμετείχε  με βρήκε στο δρόμο και με πληροφόρησε λέγοντας «σε έκαναν μήνυση». Φυσικά δεν είχε νοιαστεί κατά το παραμικρό να ελέγξει αν η διαδικασία ήταν στοιχειωδώς Νόμιμη, που δεν ήταν φυσικά. 

Η ελάσσων Αντιπολίτευση

Η κομμουνιστική αντιπολίτευση, η σοβαρότερη και προθυμότερη να ακούσει, και ολιγάριθμη είναι και τα μέλη της ασχολούνται πως θα οργανώσουν και θα ξαναοργανώσουν μια διαδήλωση 20 ατόμων.  Οπότε που χρόνος για έρευνα και πραγματική δουλειά.

Για να καταλήξουμε στον φίλο μου τον Γιάννη. Εκλέχτηκε από τις δυνάμεις της Αριστεράς της οικολογίας και των ανένταχτων πολιτών. Εξ  ου και ο τίτλος της παράταξής του: «Ελεύθεροι Πολίτες». Αυτός όπως συνηθίζει θα εκφωνήσει έναν καλογραμμένο Φιλιππικό για την λειτουργία των θεσμών, η υπόθεση θα καταλήξει σε μονομαχία ψηλού vs κοντού και στο τέλος θα δηλώσει αποχωρών, ενώ θα παραμείνει στο κάθισμά του.

Άντε τώρα βρες άκρη μαζί τους. 

Άλλες παρενέργειες και το επικείμενο τέλος…

Το κακό όμως δεν σταματά εκεί. Αν δουν πολίτες να νοιάζονται πραγματικά και  να προσπαθούν για την πόλη τους τότε το πράγμα παίρνει περίεργες τροπές :

1.       Πότε χρησιμοποιούν την σπίλωση  ή τον Νομικό Μηχανισμό τους (Δικηγόρους που τους πληρώνει ο ίδιος ο Δήμος παρακαλώ) ή αμολάνε τα υπολείμματα ενός μηχανισμού κοινωνικής πίεσης που διέθεταν κάποτε. (Να σε βρουν στο δρόμο και να χρησιμοποιήσουν μέσα που ξεκινάν  από την λοιδορία και καταλήγουν στην απειλή).

2.       Πότε πάλι περιμένουν να δούνε που κατέληξε η προσπάθεια. Αν αποτύχεις βάζουν τον δείκτη το μηνίγγι τους  με εκείνο το εκνευριστικό «σ΄ έλεγα εγώ» κι αν τα καταφέρεις προσπαθούν να οικειοποιηθούν τα αποτελέσματα.  

Υπολείμματα μιας εποχής που έφυγε χωρίς να τους πάρει ακόμη μαζί της. Το δύσκολο με την εποχή που ήρθε είναι ότι είναι συναρπαστική με ότι δυσάρεστο, κυρίως, αυτό συνεπάγεται.