Κάνοντας το καθήκον μου. (Κύμα 2ο Πράξη 1η)

Εδώ και μέρες από την 29/5/18 για την ακρίβεια ξεκίνησα να καταθέτω αιτήματα προς την δοίκηση (Δασαρχείο, Διεύθυνση Περιβάλλοντος και Χωρικού Σχεδιασμού της Αποκεντρωμένης, ΕΛΣΥΝ, και Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης). Αυτά κράτησαν τρεις μέρες. Μετά υποχρεωτική ανάπλαυλα. Σήμερα άρχισε η δεύτερη φάση: Αρχαιολογική Υπηρεσία.

Γιατί στην Αρχ Υπηρεσία; Γιατί από τα δύο κατασκευάσματα που βρἰσκονται στην περιοχή που περιβάλλεται από Στρατού, Αγίους Ανάργυρους, Ανοίξεως και Εληάς ο μεν διάδρομος ευρίσκεται σε βαθύ επίχωμα (~4 m) (και τόσο βαθιά μάλλον δεν μπορεί να υπάρχουν αρχαιότητες, ενώ μπορεί να υπήρξαν) ο δε ανελκυστήρας ακριβώς κάτω από την οφρύ του πρανούς του πρασίνου κατ΄επέκτασιν του ιχνους των σπαραγμάτων του Αρχαίου τοίχους. Ξεκίνησα από την έγκριση των εργασιών που είχε εκδοθεί το '12 και την είχα παραλάβει μετά από αίτηση προς την Αρχαιολογική Υπηρεσία. (Ένθετη φωτό)  Στην έγκριση δίδονται σαφείς και εκτενείς οι οδηγίες προς τον Δήμο, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η Αρχαιολογία  επέβλεψε την εφαρμογή τους βασιζόμενη σε κάποιο τοπογραφικό. Εξάλλου στην παράγραφο 12 του οικείου εγγράφου αναφέρεται: «12. Τα τροποποιημένα, σύμφωνα με τα ανωτέρω, σχέδια να κατατεθούν για θεώρηση στη Διεύθυνση Βυζαντινών Αρχαιοτήτων». 

Αυτό το τοπογραφικό ζήτησα. Τι θα το κάνω; Μα θα δω αν εκεί έχουν σημειωθεί  ο ανεκλυστήρας και ο διάδρομος που κατασκευάστηκε. Ναι, μάλλον ("πολύ μάλλον") οι δύο κατασκευές είναι αυθαίρετες. Ας δούμε πόσο πολύ αιθαίρετες είναι. Που αλλού είπαν ψέμματα οι Δημοτικές υπηρεσίες δηλαδή.