Ξανά η χυδαιότητα της "απορρόφησης";

Το σχολείο  

Αυτές τις μέρες γράφεται και ξαναγράφεται το ότι βρέθηκαν λεφτά για την κατασκευή γυμνασίου στα Γιοντζαλίκια. Αλήθεια ή φτηνή προπαγάνδα; Δεν ξέρω ούτε είναι το θέμα μου αυτό. Το ερώτημα είναι αν γι αυτό το σχολείο υπάρχει κάποια μελέτη και  με πια διαδικασία συντάχθηκε, ή αν δεν υπάρχει μελέτη  με πια διαδικασία προτίθενται να την συντάξουν.

Τι θέλει κανείς από ένα σχολείο

Δεν ξέρω ποιους ακουμπάει ο προβληματισμός αυτός. Για κάποιους, ίσως τους περισσότερους, η μελέτη δεν είναι παρά πεταμένα λεφτά σε κάποιους αρχιτέκτονες που θα τραβήξουν κάποιες γραμμές και πως ένα σχολείο δεν είναι παρά ένα άθροισμα αιθουσών στις οποίες κάποιοι μαθητές περιμένουν να περάσει η ώρα ακούγοντας έναν δάσκαλο που βαριέται που ζει. Αν το δεις έτσι ποια μελέτη και γιατί να νοιαστεί κανείς.

Για κάποιους άλλους όμως το σχολείο είναι ένα μέρος στο οποίο οι δάσκαλοι ενσταλάζουν στους μαθητές την αγάπη για την γνώση, την κριτική διάθεση ίσως ακόμη και την υπευθυνότητα και την αίσθηση της αντιστοιχίας πράξεων και συνεπειών. Γι’ αυτούς ένα καλοσχεδιασμένο σχολείο είναι μια σημαντική παράμετρος. Συνακόλουθα, τεκμήριο ενός σωστού σχεδιασμού είναι η επιλογή μιας βέλτιστης λύσης η οποία εκτός από το ότι θα προσφέρει λειτουργικότητα και τις απαραίτητες ανέσεις θα είναι το ίδιο ένα μέσο μεταφοράς πληροφορίας. Δύσκολο; Ναι, αναμφίβολα.

Πως σχεδιάζεις ένα σχολείο

Ένας τέτοιος σχεδιασμός δεν μπορεί παρά να είναι αποτέλεσμα μιας προσεκτικής επιλογής μελετητών, πράγμα που μπορεί να γίνει μέσω ενός αρχιτεκτονικού διαγωνισμού ο οποίος θα μαγνητίσει ταλέντα και θα ενεργοποιήσει μυαλά και εν τέλει θα παράξει λύσεις που σήμερα ούτε καν να φαντασθούμε μπορούμε.

Ο τελευταίος Αρχιτεκτονικός διαγωνισμός στη Βέροια

 Διαγωνισμός  δεν έγινε για κανένα από τα σημαντικά οικοδομικά ή αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος έργα στη Βέροια. Ούτε για τον Χώρο Τεχνών ούτε για την Πλατεία Ωρολογίου ούτε για τις αστικές αναπλάσεις ούτε φυσικά για την γέφυρα Κούσιου. (Ναι και στις γέφυρες επεμβαίνουν οι αρχιτέκτονες). Για την ακρίβεια αρχιτεκτονικός διαγωνισμός έχει γίνει την τελευταία φορά στην Βέροια επί δημάρχου Ζαμπούνη. Οι γονείς των παιδιών που θα φοιτήσουν σ’ αυτό το σχολείο δεν είχαν ακόμη γεννηθεί .

Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι που είναι;

Κι αν οι εκάστοτε ηγεσίες του Δήμου τα τελευταία τριάντα χρόνια, αρνούνται από άγνοια, οκνηρία ή νοσηρή  ιδιοτέλεια  να χρησιμοποιήσουν αυτό το Νόμιμο και δυναμικό εργαλείο για το καλό της πόλης τους τότε τι να πει κανείς για τους  καθ’ ύλην αρμόδιους. Τους Αρχιτέκτονες. Ενώ έπρεπε να χαλάσουν τον κόσμο για κάτι που και την τέχνη τους προάγει  και τον ρόλο των ιδίων αναβαθμίζει,  έχουν αφεθεί σε έναν μακάριο και ανεξήγητο ύπνο.

Οι έμμεσα;

Τέλος είναι και οι ομάδες των ενδιαφερομένων πολιτών. Έτοιμοι να νοιαστούν για τα πουλάκια δίπλα από τον Τριπόταμο, για ετερόκλητους και αμφίβολους εξωραϊσμούς αλλά αποδεικνύονται παγερά αδιάφοροι για το ίδιο το μέλλον της πόλης τους.

Τελικά δεν είναι στραβός ο γιαλός. Στραβά αρμενίζουμε.