Ιδιωτικοποίηση στους Δήμους του Ιλινόι. Κείμενο του 1996.

Δεδομένου ότι είμαστε πολύ πίσω σε μια σειρά τομέων της κοινωνικής και οικονομικής μας ζωής, μετέφρασα αυτό τα παμπάλαιο κείμενο (1996) που αφορούσε στην κατάσταση της Ιδιωτικοποίησης των Δήμων στο Ιλινόι.

Θυμίζω ότι τότε ήταν η εποχή της κυριαρχίας της Αμερικής. Είχε διαλύσει την Σοβιετική Ένωση, δεν είχε κατεβάσει τους Πύργους της, δεν είχε εμπλακεί δε δύο χαζούς πολέμους και φυσικά δεν είχε ακόμη αφήσει την Κίνα να γιγαντωθεί.  

Εντύπωση κάνει πως η αναφορά σε Δήμους είναι αναφορά σε οικισμούς από 1.000 έως 32.000 κατοίκους.

Παρ’ όλα αυτά αυτό το ιστορικής πλέον αξίας μέτριο κείμενο δείχνει δρόμους σε εμάς, πολίτες μιας χώρας σε κρίση. 

Ιδιωτικοποίηση Δημοτικών Υπηρεσιών στο Ιλινόι

Των ROBIN A. JOHNSON και NORMAN WALZER

Δημοτικοί αξιωματούχοι, αντιμέτωποι με την δημόσια αντίσταση απένατι σε υψηλότερους φόρους, την διαρκώς αυξανόμενη ανάγκη για δαπάνες και τις μεγεθυνόμενες πιέσεις για «να κάνουν περισσότερα με λιγότερα» αρχίζουν να υιοθετούν όλο και περισσότερο εναλλακτικούς τρόπους για χρηματοδότηση και παροχή υπηρεσιών προς το δημόσιο για το ίδιο και μικρότερο κόστος. Επίσης η προκαλούσα οικονομική ένταση στις πόλεις είναι οι περικοπές σε ομοσπονδιακά βοηθητικά προγράμματα, όπως το  General Revenue Sharing  στα 1987 και διακυβερνητικές προγραμματικές συμβάσεις. Οι πόλεις μπορεί να κληθούν να αναλάβουν ακόμη περισσότερα στο μέλλον καθώς υπηρεσίες μεταφέρονται σε τοπικές αρχές στο πλαίσιο της εκχώρησης τους από ομοσπονδιακές και κρατικές αρχές.

Πολλοί δημοτικοί αξιωματούχοι στράφηκαν προς την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών που παρέχονταν προηγουμένως από δημοτικούς υπαλλήλους. Κατά την διάρκεια των δεκαετιών του 70 και του 80,η ιδιωτηκοποίηση έγινε ένα αυξανόμενα δημοφιλές εργαλείο διαχείρισης από τις τοπικές αρχές στις ΗΠΑ. Παρά την αποδοχή που είχε από τους δημόσιους αξιωματούχους , είναι διαθέσιμη λίγη συστηματική πληροφόρηση σε σχέση με την έκταση  και επιτυχία της ιδιωτικοποίησης ,  ειδικά στις πόλεις του Ιλινόις.

Για να εξετάσουμε τις προσπάθειες ιδιωτικοποίησης και τα σχετικά θέματα στους δήμους του Ιλινόις, το τμήμα των υποθέσεων τοπικής διακυβέρνησης του γραφείου της ελεγκτού Loleta Didrickson, το ίδρυμα του Ιλινόι για τις αγροτικές υποθέσεις στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Ιλινόις και ο σύνδεσμος δήμων του Ιλινόις διεξήγαγαν μια τηλεφωνική έρευνα στις διοικήσεις των δήμων το 1995.  Σύμφωνα με το Ίδρυμα δικαίου  και το Εθνικό Συμβούλιο για την Δημόσια Ιδιωτική Συνεργασία, δύο νομικές ομάδες ιδιωτικοποίησης, αυτή η περιεκτική μελέτη των δήμων είναι η μόνη από παρόμοιες του είδους που είναι Εθνικής εμβέλειας.  Συνολικά, 516 πόλεις απάντησαν, ένα 40,5%. Αποτελέσματα και ανάλυση της έρευνας θα διερευνηθεί σε μια σειρά άρθρων σε περιοδικά. Αυτό το άρθρο εξετάζει υπηρεσίες στις οποίες οι πόλεις συνηθίζουν να αναθέτουν σε εργολάβους και οι τάσεις τις ιδιωτικοποίησης.

Τι είναι ιδιωτικοποίηση ;

Ο όρος «ιδιωτικοποίηση» μπορεί να παραπέμπει σε έννοιες που εξαρτώνται από την οπτική γωνία του εκάστοτε  χρήστη της. Κατά την πιο διαδεδομένη αντίληψη,  η ιδιωτικοποίηση σημαίνει ανάθεση σε ιδιωτικές μονάδες, όπως επιχειρήσεις, της παροχής δημόσιων υπηρεσιών. Υπό στην στενή έννοια, η ιδιωτικοποίηση εμπλέκει τον ιδιωτικό τομέα στην ανάληψη αρμοδιοτήτων  για την παροχή μια υπηρεσίας ή διαδικασίας (λειτουργίας) που πριν παρεχόταν από την κυβέρνηση. Μπορεί να πάρει πολλές μορφές, που ποικίλουν από κυβερνητικά συμβόλαια με  επιχειρήσεις για παροχή υπηρεσιών μέχρι πώληση δημόσιων περιουσιακών στοιχείων σε ιδιωτικές εταιρείες. Για τον σκοπό αυτής της μελέτης, ο όρο ιδιωτικοποίηση θα χρησιμοποιηθεί για να προγράψει συμβάσεις με ιδιωτικές μονάδες προκειμένου  να προμηθευθούν υπηρεσίες οι οποίες παρέχονταν προηγουμένως από τον δημόσιο τομέα.

Περασμένες τάσεις (Τάσεις του παρελθόντος)

Οι κυβερνήσεις συμβάλλονται σε όλες  τις βαθμίδες για να αγοράσουν υπηρεσίες. Στην πράξη, ο Βασιλιάς Φερδινάνδος και η Βασίλισσα Ισαβέλλα προσέλαβαν τον Κολόμβο, έναν ιδιώτη εργολάβο, να ψάξει μια εναλλακτική διαδρομή για την Ινδία. Αυτό δεν ήταν γνωστό τότε σαν ιδιωτικοποίηση αλλά χρησιμοποιούσε την ίδια κεντρική ιδέα.  Η ιδιωτικοποίηση απέκτησε αυξημένη δημοτικότητα κατά την δεκαετία του ΄80 όταν κατά την θητεία του Ρέηγαν η συντηρητική πλήμμυρις  σάρωσε την χώρα. Η κυρίαρχη αντίληψη  ήταν ότι ο ιδιωτικός τομέας μπορούσε να προσφέρει υπηρεσίες φθηνότερες, ταχύτερες και καλύτερες. Η ιδιωτικοποίηση προσέλαβε μια συντηρητική τροπή που έδινε έμφαση στην μείωση του κόστους και γινόταν αντιληπτή σαν απειλή για τους δημόσιους υπαλλήλους και διευθυντές.

Η δεκαετία 1990 ανέδειξε ηγέτες και από τα δύο κόμματα που πίστεψαν περισσότερο στον ανταγωνισμό προς τις δημόσιες υπηρεσίες απ’ ότι στην ιδιωτικοποίηση αποκλειστικά. Το αντικείμενο της κουβέντας  έγινε «ανταγωνισμός εναντίον μονοπωλίου», και όχι δημόσιο έναντι ιδιωτικού και περιέλαβε στρατηγικές που σχεδιαστήκαν να μειώσουν τις επιπτώσεις στους δημόσιους υπαλλήλους.

Γενικά, η ποσότητα των ιδιωτικοποιήσεων στο Ιλινόις δεν αυξήθηκε αξιοσημείωτα κατά την διάρκεια των τελευταίων πέντε ετών. Σε πολιτειακή βάση,  το 28,7% των πόλεων ανέφεραν ότι ο αριθμός των συμβολαίων με ιδιωτικές φίρμες έχει αυξηθεί, έναντι του 56.8%  που αναφέρει ότι ο αριθμός αυτός δεν άλλαξε. Μόνο το 2% ανέφερε ότι ο αριθμός αυτός μειώθηκε. Παρόλα αυτά, αυξήσεις σε συμβόλαια συνέβησαν συχνότερα σε μεγάλους δήμους  (με πληθυσμό μεγαλύτερο των 5.000), όπου περισσότεροι από τους μισούς (52,1%) ανέφεραν αύξηση. Έτσι το μέγεθος των προσπαθειών ιδιωτικοποίησης μάλλον είναι μεγαλύτερο. Μια εξήγηση είναι ότι οι μεγάλοι δήμοι προσφέρουν περισσότερες υπηρεσίες και γι αυτό, έχουν περισσότερες ευκαιρίες για ιδιωτικοποίηση.

Οι Υπηρεσίες που είναι τώρα ιδιωτικοποιημένες

Η ιδιωτικοποίηση υπάρχει σε δύο επίπεδα στο Ιλινόις. Σε μικρούς οικισμούς (μικρότερους των 1.000 κατοίκων), η σύναψη συμβολαίων χρησιμοποιείται επί μακρού για να αποφευχθεί ακριβό κόστος εργασίας ή κόστος εξειδικευμένου εξοπλισμού και επιχειρήσεις ανάληψης ευθυνών (liability concerns). Αξιωματούχοι μεγάλων δήμων στέφονται προς την ιδιωτικοποίηση με σκοπό να μειώσουν κόστη με ταυτόχρονη διατήρηση ή βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών.

Στο Ιλινόις η ιδιωτικοποίηση είναι ευρέως διαδεδομένη. Οι αναφορές από τους ΟΤΑ δείχνουν ότι τουλάχιστον μια υπηρεσία από τις 82 σχεδόν που υπάρχουν στον κατάλογο τις έρευνας έχει ανατεθεί  με συμβόλαιο σε ένα τουλάχιστον δήμο.  Πολλές πόλεις αναφέρουν αναθέσεις για πολλές υπηρεσίες. Για παράδειγμα, 274 δήμοι (το 52,7% όσων απάντησαν) αναθέτει τουλάχιστον 10 υπηρεσίες και 418 δήμοι (80,4%) αναθέτουν τουλάχιστον 5 υπηρεσίες.

Κάποιες πόλεις αναθέτουν σχεδόν όλες τις υπηρεσίες που παρέχονται στο κοινό. Η δημοτικές  διοικήσεις  στο Machesney Park (19,00 κάτοικοι) και το  Crestwood (11.000 κατ) παρέχουν άμεσα πολύ λίγες υπηρεσίες αναθέτοντας κάποιες σε ιδιωτικές εταιρείες και βασιζόμενοι άλλες σε εθελοντές. Το Crestwood μπόρεσε να μειώσει τους φόρους σαν αποτέλεσμα της εξοικονόμησης χρημάτων από την ιδιωτικοποίηση.

Οι δημοτικές υπηρεσίες που συχνότατα αναφέρθηκε ότι ιδιωτικοποιήθηκαν στο Ιλινόις είναι, η συλλογή και αποκομιδή των στερεών απορριμμάτων (πίνακας 1). Σε επίπεδο πολιτείας, το 92,6% απάντησε αναφέροντας ανάθεση αποκομιδής εμπορικών/βιομηχανικών  στερεών απορριμμάτων και το 87,7 % ότι τα οικιακά στερεά απορρίμματα συλλέγονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις.  Ένας μεγάλος αριθμός (84,5%) έχει ιδιωτικοποιήσει και  τους ΧΥΤΑ.

Το Beecher (πλ 2.000) έχει συνάψει συμφωνητικό με επιτυχία για την συλλογή των απορριμμάτων από το 1990 μειώνοντας το κόστος για τα νοικοκυριά κατά 50% περίπου. Πιο μπροστά, το χωριό είχε ένα σύστημα «ανοικτής αγοράς» όπου πολίτες συμβάλλονταν ο καθένας ξεχωριστά με ιδιωτικές εταιρείες συλλογής σκουπιδιών. Το σύστημα είχε ανεπάρκειες διότι εταιρείες όμοιων εξοπλισμών παρείχαν την ίδια  υπηρεσία. Οι αξιωματούχοι του Beecher συμβλήθηκαν με έναν μόνο, χαμηλότερου κόστους, επιλεγμένο εργολάβο έχοντας σαν αποτέλεσμα εξοικονόμηση κλίμακος, αυξημένη απόδοση και χαμηλότερο κόστος με τέλος μειωμένο από τα 11,00$ στα 6,50$ ανά νοικοκυριό.

Κάποιες μικρές πόλεις ιδιωτικοποιούν όλες τις λειτουργίες των Δημόσιων υπηρεσιών συμβαλλόμενοι με μια και μόνη πηγή, δηλαδή ιδιωτική επιχείρηση. Η Pecatonica (πληθ. 1,800) υπήρξε ο πρώτος οικισμός του Ιλινόις που έκανε κάτι τέτοιο το 1994 και από τότε ακολούθησαν κι άλλοι  Οι υπηρεσίες του συμβολαίου στην Pecatonica περιλαμβάνουν διύλιση και εφοδιασμό με πόσιμο νερό, συλλογή και επεξεργασία λημμάτων, και επισκευή/συντήρηση δρόμων και πεζοδρόμων.  Πρόσθετες υπηρεσίες που παρασχέθηκαν από την ιδιωτική επιχείρηση περιλάμβαναν μια μελέτη εκτίμησης τέλους ύδρευσης (water rate study) και αυξημένες αγορές εξοπλισμού ασφαλείας. Στο τέλος της διετίας της σύμβασης, προσφέρθηκαν από την ιδιωτική εταιρεία περισσότερες υπηρεσίες σε μικρότερο κόστος για τους φορολογούμενους.

Ο φωτισμός των δρόμων (61,0%) και η απομάκρυνση επικίνδυνων αποβλήτων (50,0%) συνηθίζεται επίσης   να παρέχονται από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το κλάδεμα/φύτευση των δένδρων εκτελείται από ιδιωτικές επιχειρήσεις  στο 24,9% των πόλεων που απάντησαν, κυρίως λόγω του ειδικευμένου προσωπικού που απαιτείται και του ασυνήθιστου της υπηρεσίας. Οι αξιωματούχοι του Glen Ellyn (πληθ. 26,000) αναφέρουν ότι η συμβασιοποίηση του κλαδέματος επέτρεψε το προσωπικό των δημόσιων έργων να συγκεντρωθεί σε άλλες δημοτικές υπηρεσίες.

Πίνακας 1, Υπηρεσίες παρεχόμενες για την τοπική Αυτοδιοίκηση από ιδιωτικές κερδοσκοπικές επιχειρήσεις.
		Πληθυσμός κατά μέγεθος
Παρεχόμενες Υπηρεσίες	Μικρότερος από 1000 Ποσοστό (αριθμός)	1.000 έως 4.999 Ποσοστό (Αριθμός)	5.000 ή μεγαλύτεροι Ποσοστό (Αριθμός)	Όλοι οι δήμοι Ποσοστό (Αριθμός)
Δημόσια έργα/μεταφορές
Συλλογή οικιακών υγρών αποβλήτων	88,1% 126	90,4% 123	85,0% 142	87,7% 392
Συλλογή εμπορικών/βιομηχανικών υγρών αποβλήτων	90.3% 93$	92.1% 116	94.6% 140	92.6 350
Αποκομιδή Στερεών απορριμμάτων	82.6% 76	86.2% 100	84.3% 129	84.5% 306
Ανακύκλωση	62.8% 49	79.6% 90	82.1% 133	77.1 273
Συλλογή Απορριμμάτων πάρκων και κήπων	60.4% 29	60.6% 66	67.1% 110	64.0% 206
Δημόσιες Εγκαταστάσεις
Ηλεκτρική ενέργεια	87.8% 108	87.7% 100	86.4% 108	87.3% 317
Καύσιμο Αέριο	82.4% 98	82.6% 95	93.4% 113	86.2% 307
Αποκομιδή επικίνδυνων απορριμμάτων	38.5% 10	59.6% 28	47.8% 43	50.0% 82
Δημόσια Ασφάλεια
Ρυμούλκηση και αποθήκευση οχημάτων	65.6% 42	75.5% 80	81.7% 125	76.2% 247
Υπηρεσίες Υγείας και πρόνοιας
Έλεγχος εντόμων/τρωκτικών	40.3% 27	24.1% 20	31.0% 39	31.0% 86
Εγκαταστάσεις βρεφονηπιακών  σταθμών	50.0% 16	56.9% 33	52.3% 46	53.4% 95
Λειτουργία/Διαχείριση Νοσοκομείων	25.0% 6	53.8% 21	32.5% 25	37.1% 52
Υποστηρικτικές δομές
Νομικές Υπηρεσίες	73.9% 85	72.5% 87	58.8% 90	67.6% 263
Υπηρεσίες Τροφοδοσίας	29.4%  5	3.7%  9	56.1% 23	45.1% 37
Οι πληροφορίες αναφέρονται σε υπηρεσίες που είναι αντικείμενο σύμβασης δήμων που παρέχουν την υπηρεσία	Κατά το ένα τρίτο ή περισσότερο των Δήμων που ανταποκρίθηκαν. Τα Ποσοστά βασίζονται	Στην πηγή: IIRA Municipal Privatization Questionnaire, 1995

Illinois Municipal Review / November 1996

Άλλες υπηρεσίες που ιδιωτικοποιούνται πιο συχνά περιλάμβάνουν την ανακύκλωση (77,1%), αποκομιδή απορριμμάτων κήπων και πάρκων (64.0%), ρυμούλκηση και αποθήκευση αυτοκινήτων (76,2%), Νομικές υπηρεσίες (67,6%) και τροφοδοσία (45,1%). Στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχουν υπηρεσίες περιορισμένης ζήτησης στην πόλη πράγμα που κάνει λογικό το να δοθούν εργολαβία, παρά να τις παρέχουν δημοτικοί υπάλληλοι πλήρους απασχόλησης. Επίσης, οι πιο συχνά ιδιωτικοποιούμενες  υπηρεσίες συ6νηθίζεται να παρέχονται εκτεταμένα από τον ιδιωτικό τομέα,.

Υπηρεσίες καθαριότητος χώρων δεν συμβασιοποιούνται στο βαθμό που κανείς θα περίμενε (27,1%) παρότι μεγαλύτερες πόλεις συνάπτουν συμβάσεις πιο συχνά (35,1%). Το Addison (πληθ. 32.000), για παράδειγμα, αναφέρει εξοικονόμηση πρώτου έτους περίπου 100.000 $ και καμιά αντικατάσταση υπαλλήλου ουσιαστικά από την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών καθαρισμού εσωτερικών χώρων.

Οικονομικές πιέσεις και ανησυχία για την ποιότητα των υπηρεσιών παροτρύνει κάποιους Δημοτικούς αξιωματούχους να εξετάσουν την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών Δημόσιας ασφάλειας   όπως υπηρεσίες διακομηδής ασθενών και επειγόντων περιστατικών. (ΕΚΑΜ). Σε πολιτειακή βάση, το 23,5% των πόλεων έχει ιδιωτική υπηρεσία ασθενοφόρων και το 11,5% έχει συμβασιοποιήσει όλες της υπηρεσίες του ΕΚΑΜ.  Το Herrin (πληθ. 11.000) ιδιωτικοποίησε τις υπηρεσίες ασθενοφόρων  στις αρχές του 1995 για λόγους οικονομίας. Η Δημοτική υπηρεσία έχανε χρήματα, αναγκάζοντας την πόλη να επιδοτήσει την διαδικασία με 5.000$ περίπου. Ο δήμαρχος δήλωσε ότι η πόλη γλύτωσε από το κόστος επιδότησης συν το γενικό λειτουργικό κόστος. Η πόλη κέρδισε χρήματα  από την πώληση του  εξοπλισμού ασθενοφόρων στην ιδιωτική επιχείρηση που κέρδισε τον διαγωνισμό. 

Μελλοντικές προοπτικές

Μια από τις καλύτερες ενδείξεις ικανοποίησης από την ιδιωτικοποίηση είναι όταν οι αξιωματούχοι της πόλης σχεδιάζουν να αυξήσουν την συμβασιοποίηση στο μέλλον.  Statewide, ένας στους πέντε σχεδόν (18,3%) προτίθεται να αυξήσει την ιδιωτικοποίηση και 51,6% αναφέρουν πως τα επίπεδα συμβασιοποίηση θα παραμείνουν τα ίδια. Λιγότεροι από ένα τα εκατό (0,6%) προσδοκούν μείωση της ιδιωτικοποίησης. Μεγαλύτερες πόλεις είναι περισσότερο πιθανό να αυξήσουν την ιδιωτικοποίηση με 42,1% να αναφέρουν αυτήν την πρόθεση. Αυτοί προσφέρουν περισσότερες υπηρεσίες και ευεργετούν περισσότερους μέσω ιδιωτικών συμβολαίων.

Υπηρεσίες τις οποίες δημοτικοί αξιωματούχοι φαίνεται πιθανόν ότι θα ιδιωτικοποιήσουν μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια περιλαμβάνουν συντήρηση και επισκευή δρόμων, κατεργασία και διανομή νερού, και συλλογή και επεξεργασία λημμάτων. Όπως συχνά συμβαίνει και με τις σημερινές συμβάσεις παροχής υπηρεσιών, οι υπηρεσίες που είναι υποψήφιες για μελλοντικές απόπειρες ιδιωτικοποίησης προέρχονται κυρίως από τον χώρο των Δημόσιων έργων (με την ευρεία έννοια).

Παρ’ ότι λίγοι Δήμοι συμβασιοποίησαν την επεξεργασία των λυμάτων (6,5%), αυτή η υπηρεσία μέλλει να αποτελέσει την θερμή περιοχή της αγορά σε εθνικό επίπεδο για την Βιομηχανία την Ιδιωτικοποίησης. Όλες σχεδόν οι τοπικές κυβερνήσεις αποκτούν εγκαταστάσεις επεξεργασίας λυμάτων, σε σύγκριση με άλλες εγκαταστάσεις όπως παραγωγής ενέργειας. Οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης απορροφούν τις περισσότερες δαπάνες των τοπικών κυβερνήσεων, σύμφωνα με το Συνέδριο των Δημάρχων των ΗΠΑ. Πολλές εγκαταστάσεις κατασκευάστηκαν με Ομοσπονδιακή χρηματοδότηση εδώ και πάνω από 20 χρόνια και απαξιώθηκαν τεχνολογικά εξ αιτίας των νέων υποχρεωτικών ομοσπονδιακών προδιαγραφών. Με αυξανόμενο λειτουργικό κόστος, χαμηλωμένη στάθμη ομοσπονδιακής βοήθειας και απροθυμία των τοπικών αξιωματούχων να επιδιώξουν αύξηση των φορολογικών εισροών για επισκευές ή επεκτάσεις, η ιδιωτικοποίηση γίνεται μια ελκυστική προσέγγιση στο να γλυτώσεις δολάρια αυξάνοντας την αποδοτικότητα.  

Επίλογος.

Η ιδιωτικοποίηση των Δημοτικών Υπηρεσιών είναι επαρκώς εκτεταμένη στο Ιλινόι   και θα συνεχίσει να μεγεθύνεται στο μέλλον, ειδικά σε μεγάλες πόλεις. Δημόσια έργα όπως συλλογή και αποκομιδή στερεών απορριμμάτων είναι από τις συχνότερα ιδιωτικοποιημένες. Υπηρεσίες οι οποίες είναι εποχικές και απαιτούν εξειδικευμένο έμψυχο και άψυχο δυναμικό, έχουν ισχυρές πιθανότητες να ιδιωτικοποιηθούν.

Άλλες υπηρεσίες Δημόσιων έργων, όπως η επεξεργασία των λυμάτων, θα βαίνουν βαθμιαία αυξανόμενες στο μέλλον λόγω της παλαιότητας των εγκαταστάσεων, αυστηρότερους περιβαλλοντικούς κανονισμούς, λιγότερα ομοσπονδιακά λεφτά και στενότερα τοπικά οικονομικά. Κάποιες υπηρεσίες Δημόσιας ασφάλειας όπως Ασθενοφόρα και ΕΚΑΜ, και υπηρεσίες υποστήριξης θα παρέχονται περισσότερο από τον ιδιωτικό τομέα στο μέλλον.

Με την ιδιωτικοποίηση συνυφασμένη πλέον με μεγάλο μέρος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι τοπικοί αξιωματούχοι ασχολούνται με θέματα που σχετίζονται με τις υπηρεσίες δημόσιου συμφέροντος. Το επόμενο άρθρο θα εξετάσει το πώς οι αξιωματούχοι αντεπεξέρχονται σ’ αυτά τα αντικείμενα, περιλαμβανομένου και του ευαίσθητου θέματος της απομάκρυνσης υπαλλήλων.      

Νοέμβριος 1996/ Illinois Municipal Review / Page 21