Πολίτες που συμμετέχουν: Πρόταση για τα αδέσποτα σκυλιά προς το ΔΣ της πόλης

Τον Ιούνιο που μας πέρασε 30 πολίτες της πόλης της Βέροιας καταθέσαμε πρόταση που αφορούσε στη διαχείριση του προβλήματος των αδεσπότων. Έκτοτε συμμετείχαν κάποιοι από εμάς στην 5μελή επιτροπή του Νόμου 4039/12 δούλεψαν συζήτησαν και διαμόρφωσαν ένα νέο κείμενο το οποίο εκθέτουν στην κρίση των αναγνωστών ζητώντας την εποικοδομητική κριτική τους.

Πρόταση  Ομάδας πολιτών κατά το άρθρο 215 παρ 3 του Κώδικα Δήμων

Αφορά στην διαχείριση του προβλήματος των αδεσπότων ζώων

Ενεργώντας κατά το άρθρο 215 παρ 3 του Κώδικα Δήμων όπου αναφέρεται ότι 3. «Οι δημότες και οι κάτοικοι μπορούν επίσης να καταθέτουν προτάσεις για την επίλυση διαφόρων ζητημάτων αρμοδιότητας του δημοτικού ή κοινοτικού συμβουλίου ή του συμβουλίου του τοπικού ή δημοτικού διαμερίσματος. Οι προτάσεις συζητούνται υποχρεωτικά στο οικείο συμβούλιο, εφόσον έχουν κατατεθεί από τουλάχιστον είκοσι πέντε (25) άτομα και ενημερώνονται οι ενδιαφερόμενοι για τη σχετική απόφαση που λαμβάνεται.» καταθέτουμε πρόταση προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Βεροίας.  Εδώ θα ήθελα να αναφέρω πως στο άκουσμα των 30 υπογραφών η αυθόρμητη αντίδραση κάποιων συμπολιτών με αντίθετη άποψη ήταν «εμείς μπορούμε να φέρουμε 3000 υπογραφές».  Για να το ξεκαθαρίσουμε. Η κοινωνική ζωή δεν είναι μάχη χαρακωμάτων με πυρομαχικά υπογραφές. Αντίθετα γίνεται καλύτερη όταν ακούγονται και συζητούνται επιχειρήματα και ιδέες. Το ίδιο το άρθρο άλλωστε του κώδικα Δήμων είναι μια ένδειξη ότι η δημοκρατία αποτελεί ζητούμενο σε μια κοινωνία σαν την δική μας, μια κοινωνία με ισχυρούς ολιγαρχικούς μηχανισμούς.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Στην πόλη μας όπως και σε κάθε Ελληνική τουλάχιστον πόλη υπάρχει πρόβλημα με τα αδέσποτα ζώα. Πάντοτε υπήρχε. Σε άλλες εποχές όταν τα ήθη και η νομοθεσία ήταν διαφορετικά τα ζώα θανατώνονταν με διάφορους τρόπους. Σήμερα η νομοθεσία έχει κάνει την θανάτωση σχεδόν αδύνατη, αλλά και ένα ολόκληρο κίνημα ενός παρανοημένου φιλοζωισμού συγκροτεί ετεροβαρείς σχέσεις σκύλου ανθρώπου που έχουν σαν αποτέλεσμα συνθήκες που κάνουν αβίωτη την ζωή των ανθρώπων που εργάζονται στους δρόμους αλλά και των ίδιων των ζώων.

H έκφραση “παρανοημένος φιλοζωισμός” παρεξηγήθηκε. Προς στιγμήν διαβάστηκε μέχρι και ως παρανοϊκός  φιλοζωισμός κάτι που δεν ήταν επ’ ουδενί στις προθέσεις της ομάδας των προτεινόντων πολιτών. Η ετεροβαρής σχέση ανθρώπου- αδεσπότου ζώου, μέσα από την οποία ο άνθρωπος αγοράζει έναντι λίγης τροφής που την παρέχει, όποτε θέλει, λίγη αγάπη ή αφοσίωση από ένα ζώο χωρίς όμως να του αφοσιωθεί ο ίδιος είναι όντως παρανοημένος φιλοζωισμός. Κατ΄ουσίαν πρόκειται μια σχέση κατά την οποία ο άνθρωπος κλέβει υποταγή από το ζώο. Όλοι γνωρίζουμε όμως πως κάθε ανισόρροπη συναλλαγή μόνον προβλήματα μπορεί να επιφέρει στα δύο μέρη 

Τα προβλήματα αυτά είναι σκουπίδια στους δρόμους, είτε από υπολείμματα τροφής, είτε συσκευασίας της. Ακαθαρσίες σκύλων για τις οποίες όμως έχουν ευθύνη και οι ιδιοκτήτες δεσποζομένων. Και απ’ ότι έγινε γνωστό κυρίως αυτοί.  Κάδους αναποδογυρισμένους, σακούλες ξεσκισμένες κάθε πρωί, έντονους σκυλοκαβγάδες που ξυπνούν τους ανθρώπους και φυσικά επιθέσεις. Όλα αυτά συνοδευόμενα με την αύξηση του πληθυσμού των κοπαδιών που περιφέρονται στην πόλη, συν τα προβλήματα κυνοφοβίας που ένα τμήμα του ανθρώπινου πληθυσμού έτσι και αλλιώς διακατέχει, συνεπάγονται μια εικόνα η οποία ενίοτε γίνεται ζοφερή. Στοιχεία υπάρχουν όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να κρυφτούν ή να αλλοιωθούν.

Η ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΛΥΣΗ

Η προτεινόμενη λύση δεν φιλοδοξεί να εξαλείψει το πρόβλημα, ούτε και τα ζώα βέβαια. Περιλαμβάνει όμως δράσεις που προβλέπονται από τους  καινούργιους νόμους Ν.4039/2012. και 4235/14  που διέπουν την προστασία δεσποζόμενων και αδεσπότων ζώων και  την θεσμοθέτηση ενός κώδικα συμπεριφοράς απέναντί τους ο οποίος ουσιαστικά εξειδικεύει τις διατάξεις του ίδιου νόμου και αξιοποιεί υπέρ του κοινωνικού συνόλου τα φιλόζωα αισθήματα. Άλλωστε κοινωνία ανθρώπων χωρίς νόμους και κανονισμούς είναι μια ετοιμόρροπη κοινωνία.

Έτσι διαμορφώνεται η πρόταση της δημιουργίας δύο αστικών κέντρων σίτισης ζώων Για να δοθεί η εικόνα του τι εννοείται αναφέρεται ενδεικτικά πως το πρώτο θα μπορούσε να είναι πέραν του ρέματος Λιανοβροχίου  500  μέτρα μακριά από το τελευταίο σπίτι και το δεύτερο στην περιοχή πέραν των δικαστηρίων και ένθεν της Εγνατίας οδού. Η διάταξη του Νόμου που προβλέπει έναν παρόμοιο θεσμό είναι αυτή της παραγράφου 10 του άρθρου 9 του 4039/12 . Για την  επαναφορά  στο  φυσικό  περιβάλλον  των αδέσποτων  ζώων συντροφιάς λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα  του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη και  τη  φροντίδα των  επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν από κοινού οι Δήμοι οι οποίοι μάλιστα  δύνανται  να δημιουργήσουν και σημεία  παροχής τροφής και νερού για  τα  ζώα αυτά, καθώς και τα  συνεργαζόμενα με αυτούς  φιλοζωικά  σωματεία και ενώσεις. Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε  περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια και αρχαιολογικούς χώρους. Δεν απαγορεύεται η παροχή τροφής και νερού σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής

Με απλά λόγια ο Νόμος ορίζει πως το αγαθό της συναισθηματικής μας ισορροπίας δεν πρέπει να υπάρχει σε βάρος του αγαθού της καθαριότητας και της υγιεινής μέσα στην πόλη. Το θεωρεί μάλιστα σπουδαιότερο από την σίτιση των αδεσπότων. Από εδώ και πέρα το θέμα είναι τι θεωρεί η πόλη αλλά και τι θεωρείται από τον Νόμο «κανόνας καθαριότητας και υγιεινής». Οι κανόνες καθαριότητος αυτής της πόλης ορίσθηκαν από τον κανονισμό της καθαριότητάς της ο οποίος με την σειρά του συντάχθηκε πατώντας πάνω σε μια σειρά Νόμων και κανόνων που έχουν θεσπισθεί όχι μόνον από το Ελληνικό κράτος αλλά και από την υπερεθνική οντότητα στην οποία ανήκουμε. Την ΕΕ. 

Συνεχίζοντας Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, στους χώρους αποβίβασης και επιβίβασης ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών στα λιμάνια, στα αεροδρόμια, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς και στους περιφραγμένους αρχαιολογικούς χώρους

Και εδώ τα πράγματα είναι θολά. Ωραία, Η επαναφορά δεν πρέπει να γίνεται στους χώρους που προαναφέρθηκαν. Η πρώτη ερώτηση που έρχεται αβίαστα είναι: Σε πόση απόσταση από τους προαναφερθέντες χώρους; Δέκα μέτρα, 15 ή μήπως είκοσι. Με βάση την προβληματική αυτή συντάχθηκαν δύο χάρτες ο ένας με την παραδοχή των 10 μέτρων και ο δεύτερος με την παραδοχή των 50. Βέβαια προκύπτει ακόμη ένα ερώτημα. Ποιός είναι ο «περιφραγμένος αρχαιολογικός χώρος»; Η παλιά μητρόπολη είναι. Η αυλή της εκκλησίας του Χριστού είναι. Ο Θεολόγος είναι; Η Περίβλεπτος είναι; Και σε πόσα μέτρα γύρω απ’ αυτούς. Για όλα τα παραπάνω   ο Νόμος έδωσε μια βαλβίδα ασφαλείας. «Με απόφαση της πενταμελούς επιτροπής της παρ. 12 ρυθμίζονται οι λεπτομέρειες προσδιορισμού της πυκνότητας του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που αυτά επαναφέρονται, καθώς και η οριοθέτηση των περιοχών που δεν επιτρέπεται η επαναφορά τους.»

Όσο κι αν ακούγεται το παραπάνω εύκολο και λυτρωτικό αποτελεί ένα δηλητηριώδες αγκάθι. Βρεθήκαμε μια φορά στην συνεδρίαση της επιτροπής αυτής. Δεν θα ήθελα να ξαναβρεθώ. Ουρανομήκεις τσιρίδες, χαρακτηρισμοί προς διάφορες κατευθύνσεις που συχνά ξεπερνούν τα όρια του νόμου, προπέτεια. Είτε θέλουμε να το παραδεχθούμε είτε όχι η επιτροπή είναι σε κατάσταση ομηρείας και δεν μπορεί να πάρει καμιά απόφαση. Η βαλβίδα ασφαλείας που θεσμοθετήθηκε από τον Νόμο έχει μπλοκάρει. 

Έτσι η ευθύνη μοιραία περνά στο Δημοτικό Συμβούλιο. 

Συνεχίζοντας ο Νόμος προβλέπει την δημιουργία εκείνων των θεσμών και των παρεμβάσεων που θα απέκλειαν την πρόσβαση των αδεσπότων σε άλλες πηγές τροφής. Εδώ δια του λόγου το αληθές παρατίθεται επί λέξει το άρθρο 11 του Νόμου. «Αποτροπή πρόσβασης αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε απορρίμματα και περισυλλογή νεκρών ζώων»

1. Οι υπεύθυνοι σφαγείων, κρεοπωλείων, νοσοκομείων, στρατοπέδων, κατασκηνώσεων, καταστημάτων διάθεσης τροφίμων, εγκαταστάσεων μαζικής εστίασης και γενικά χώρων υγειονομικού ενδιαφέροντος έχουν υποχρέωση να λαμβάνουν  τα κατάλληλα μέτρα  για την αποτροπή της πρόσβασης των αδέσποτων  ζώων συντροφιάς στα απορρίμματα των εγκαταστάσεών τους.

2 Η παράγραφος 2 ορίζει την αποκομιδή νεκρών ζώων.

3. Με προεδρικό  διάταγμα, που εκδίδεται μετά  από πρόταση  των  Υπουργών Εσωτερικών, Υγείας  και  Κοινωνικής  Αλληλεγγύης και  Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων,  καθορίζονται τα  κατάλληλα μέτρα και  οι υποχρεώσεις των  υπευθύνων της  παραγράφου 1  για την  επίτευξη της  αποτροπής πρόσβασης  των  ζώων συντροφιάς σε απορρίμματα και  των  υπηρεσιών των αρμόδιων  φορέων  της  παραγράφου  2 και για  την  περισυλλογή των  νεκρών  ζώων. Η διάθεση  των  νεκρών ζώων συντροφιάς  (αποτέφρωση, υγειονομική ταφή κ.λπ.) πραγματοποιείται σύμφωνα με την ισχύουσα εθνική και κοινοτική  νομοθεσία.

Καταρχήν ο Νόμος είναι σαφής αλλά γενικός. Έτσι γίνεται υποχρέωση του Δήμου να κάνει συγκεκριμένη και υλοποιήσιμη την παραπάνω διάταξη. Μια πρώτη πρόταση θα ήταν να αλλάξει τα καλάθια απορριμμάτων με μη ανατρέψιμα (όπως είναι σήμερα). Μια δεύτερη εφαρμογή των παραπάνω θα ήταν να  επιβάλλει ιδιωτικούς κάδους σε ακτίνα 10 έως είκοσι μέτρων γύρω από κάθε σουβλατζίδικο, ή ακόμη να υποχρεώσει τα σουβλατζίδικα να αναρτούν πινακίδες που να προτρέπουν τους πολίτες να πετούν σε συγκεκριμένες θέσεις τα σκουπίδια τους ή και να τους προειδοποιούν για το ύψος του προστίμου. Τέλος μια ιδέα θα ήταν να παρέχονται συσκευασίες ή και χαρτοπετσέτες με παρόμοιο μήνυμα.  Όλα τα παραπάνω μπορούν άνετα να ενσωματωθούν στον κανονισμό καθαριότητας του δήμου Βεροίας. 

Πηγαίνοντας λίγο παραπάνω προτείνεται η εκπόνηση και ψήφιση κανονισμού που από τη μια θα απαγόρευε με υψηλό πρόστιμο την σίτιση αδεσπότων μέσα στην πόλη από πολίτες που αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν κάτι τέτοιο και την ένταξη αυτών των πολιτών σε ομάδες που θα προσέχουν τα ζώα σ’ αυτές τις προκαθορισμένες περιοχές. Στην τελευταία εκδοχή του Νόμου (4235/14) αναφέρεται ρητά πως η σίτιση αδεσπότων από πολίτες δεν απαγορεύεται. Ο δήμος όμως έχει το δικαίωμα να ορίσει τους χώρους στους οποίους θα γίνεται κάτι τέτοιο. Ακούστηκε στην προηγούμενη παρουσίαση πως ένα τέτοιο κανονιστικό κείμενο δεν θα είχε καμιά τύχη αν προσβαλλόταν. Άποψή μας είναι πως κάθε πολίτης έχει το δικαίωμα να προσβάλει μια απόφαση της τοπικής αυτοδιοίκησης ειδικά αν αυτή αφορά σε κάποιο κανονιστικό κείμενο και πως κάθε προσφυγή σε ανώτερο κλιμάκιο δεν είναι παρά μια βελτίωση των κανόνων που εν τέλει επιβάλλονται. Υπενθυμίζεται όμως πως σήμερα έχει κατασκευαστεί μια εργαλειοθήκη που κάνει την απόρριψη προσφυγών πανεύκολη. Τέτοια εργαλεία είναι η και αντίληψη περί του Τεκμηρίου της Νομιμότητας των πράξεων της Διοίκησης, προϋπόθεση τεκμηρίωσης ύπαρξης Εννόμου συμφέροντος και παλιότερα η απόδειξη ευλόγου ενδιαφέροντος. Το έμαθα με υψηλό τίμημα.

Η ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ

Η μετακίνηση των ζώων από το κέντρο στα κέντρα σίτισης θα μπορέσει να επιτευχθεί πολύ γρήγορα. Ο σκύλος έχει ισχυρή αίσθηση όσφρησης αλλά το 40% περίπου του εγκεφάλου του νευρώνες που διαχειρίζονται πληροφορίες που σχετίζονται με την όσφρηση (στον άνθρωπο είναι δεν είναι 1%) . Αυτό του δίνει την δυνατότητα να χαράσσει διαδρομές με κριτήριο την οσμή και να τις απομνημονεύει. Αν δηλαδή οδηγηθούν μια φορά λίγα σκυλιά στους χώρους αυτούς η κίνηση των υπολοίπων προς τα εκεί θα γίνει ρουτίνα. Αν αυτό συνδεθεί και με την τακτική τροφοδοσία τότε μάλλον τα ζώα θα μετακινιούνται εκεί περιμένοντας. Ακόμη μπορούν να αναπτυχθούν εξηναγκασμένα ανακλάστικά (pavlov) δηλαδή η παροχή τροφής να συνδυασθεί με κάποιον ισχυρό υπέρηχο Έτσι ένα μεγάλο μέρος της μέρας θα βρίσκονται ή σε κάποια αναγνωρισμένη διαδρομή μέσα στη πόλη κινούμενα ή στους χώρος σίτισης ή τέλος στις θέσεις που διάλεξαν μέσα στην πόλη και κάποιοι τις χαρακτηρίζουν φυσικό περιβάλλον. Ο δήμος με την σειρά του θα μπορούσε ακόμη και να σημάνει τις διαδρομές και να ρυθμίζει χρονικά τα δρομολόγια μέσω του ηχητικού σήματος.  

Δεν θεωρούμε πως εμφανίσαμε κάποια ειδυλλιακή εικόνα μια εύκολης διαδικασίας είναι όμως μια αρχή για συζήτηση. 

ΟΙ ΠΑΡΆΠΛΕΥΡΕΣ ΩΦΈΛΕΙΕΣ

Η πρόταση δίνει και παράπλευρες ωφέλειες. Η πρώτη είναι ότι θα μπορούσε να δώσει την δυνατότητα για εύκολο εμβολιασμό των ζώων ακόμη και με τοποθέτηση εμβολίων μέσα στην τροφή. Θα δώσει μια εποπτεία πάνω στο γενικότερο επίπεδο της υγείας και της ηλικίας τους με στόχο την δημόσια υγεία των κατοίκων της πόλης. Τέλος θα συνεισφέρει στην ανάπτυξη ενός υγιούς φιλοζωικού κινήματος με αρχές κοινώς παραδεκτές καταγεγραμμένες και εφαρμοζόμενες. 

ΤΟ ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Την προηγούμενη φορά ένα παρόμοιο κείμενο πήρε κάποιους βαρείς χαρακτηρισμούς: «Προϊόν αρρωστημένου εγκεφάλου» και «χιτλερικής εμπνεύσεως». Δικαίωμα όλων να κρίνουν όλους. Αλλά μένει να θυμίσουμε πως η ανεμελιά των παιδιών και λιγότερο των εφήβων είναι  αγγελική ή έστω χαριτωμένη. Η ανεμελιά όμως των ενηλίκων είναι ο ασφαλέστερος δρόμος προς την κόλαση. Και μιας και μιλήσανε κάποιοι για Χιτλερική έμπνευση τους προτείνεται να διαβάσουν ιστορία. Εκεί θα δουν πως η Ναζιστική περίοδος ήταν η ποιο ανέμελη, διοικητικά, φάση της Ιστορίας  του Γερμανικού κράτους. 

Τα παραπάνω σκοπεύουμε να πούμε όταν βρεθούμε στο Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης μας.

Εκεί βέβαια σκoπεύουμε να παρουσιάσουμε και το κλιπάκι του link. Αν κάποιος τα καταφέρνει στο lisening και θεωρεί ότι η προπάθεια αξίζει τον κόπο ας μας βοηθήσει στον υποτιτλισμό που προτιθέμεθα να κάνουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=YxJf2L2B5fY