Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πράττουν το κομματικό τους καθήκον και
καταθέτουν την γνωστή επερώτηση για τη ρύπανση του νερού γεώτρησης του
Νεοχωρίου από την μεταλλευτική δραστηριότητα.
Ας δούμε όμως τι λέει αυτή η επερώτηση;
- Πρώτον, στο ίδιο το κείμενο αναφέρεται πως η ίδια η Εθνική Επιτροπή Υδάτων σε μελέτη της αποδίδει κατ’ αρχήν την εμφάνιση του αρσενικού στη φυσική μεταλλοφορία του εδάφους. Γιατί κανείς δεν το τονίζει αυτό;
- Δεύτερον, αναφέρεται πως οι παλιότερες μεταλλευτικές αποθέσεις πιθανόν να επιβαρύνουν την ποιότητα του υδατικού συστήματος. Γιατί άραγε δεν υπάρχει παρόμοιο πρόβλημα με το πόσιμο νερό του Παλαιοχωρίου, της Στρατονικης, των Σταγείρων, της Ολυμπιάδας και του Στρατωνίου; Κι εκεί υπάρχουν αποθέσεις…
- Τρίτον, με ποιο μηχανισμό οι ερευνητικές γεωτρήσεις που γίνονται στο μεταλλευτικό πεδίο, δύνανται ως ανθρωπογενής δραστηριότητα να προκαλέσουν «ρύπανση» από αρσενικό όπως σαφέστατα υπονοείται στο κείμενο της επερώτησης; Μπορεί να μας εξηγήσει κάποιος «ειδικός» από το ΣΥΡΙΖΑ πώς γίνεται αυτή η διαδικασία, η διερευνητική γεώτρηση, να…ρυπαίνει; Τα ερευνητικά τρυπάνια, ως γνωστόν, αφαιρούν ένα κομμάτι του υπεδάφους σε σχήμα κυλίνδρου με διάμετρο λίγων εκατοστών, το γνωστό «καρότο» –όπως το ονομάζουν οι μηχανικοί–, και το φέρνουν στην επιφάνεια για αναλύσεις; Τι είναι το υπέδαφος; Καμιά σούπα με αρσενικό και η γεώτρηση την ανακατεύει και σηκώνει κουρνιαχτό;
Άλλη μια επερώτηση «φούσκα», κατά την προσφιλή τακτική του ΣΥΡΙΖΑ,
και άλλη μια επιχείρηση σπέκουλας… Οι άνθρωποι θέλουν απελπισμένα να
γίνουν χαλίφης στη θέση του χαλίφη…
Νίκο και άλλη φορά έγραφες για τα μεταλεία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα ίσως όλα λειτουργουν κανονικά με όλα τα μέτρα ασφαλείας και περιβαλοντικά...
Μπορεί όμως, αργότερα, με ένα νόμο Βενιζέλου όπως έγινε στη Θάσο, όλα να αλλάξουν.
Εκεί είναι και η ένστασή μου στην εγκατάσταση.
Όπως δείχνει το πράμμα, δεν προβλέπεται να έχουμε κυβέρνηση που να σέβεται πολίτες και περιβάλλον, στο εγγύς μέλλον.
Όπως δεν σου χαρίζονται τα πολιτικά σου δικαιώματα και οφείλεις κάθε φορά να τα διεκδικείς (αλλά και κάθε γενιά να τα αναπροσδιορίζει) έτσι ακριβώς δεν έχεις κανένα λόγο να θεωρείς ότι η ποιότητα του περιβάλλοντος, που είναι ένα από τα αναφαίρετα πολιτικά σου δικαιώματα, θα σου χαρίζεται χωρίς να το διεκδικείς.
ΔιαγραφήΑπό εκεί και πέρα το θέμα γίνεται πολιτικό με την πραγματική έννοια του όρου. Θέμα των πολιτών δηλαδή. Τι έκαναν μέχρι στιγμής οι πολίτες; Οι μεν, οι Στρατωνίτες, τίποτε. Θεώρησαν πως πρέπει να πουν ναι χωρίς συζήτηση γιατί «έτσι έχουν τα πράγματα». Οι δε οι Ιερισιώτες είπαν ένα κατηγορηματικό όχι, αρνούμενοι απλά κάθε δραστηριότητα. Αυτό ήταν εξ ίσου ανεύθυνο και τεμπέλικο με την συμπεριφορά των Στρατωνιτών.
Η ορθότητα βρίσκεται στην διεκδίκηση κανόνων, αλλά και ενός μηχανισμού που θα τους επιβάλει, έτσι ώστε να αποκτήσουν θέση όλες οι δραστηριότητες και να προκύψει η ευημερία όλων. Η διεκδίκηση των κανόνων απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο από εναπόθεση του μέλλοντός εν λευκώ σε διαχειριστές εξουσίας αλλά και κατόχους εξειδικευμένης γνώσης. Απαιτεί διαρκή ενημέρωση, επαγρύπνηση, σύγκρουση με επιχειρήματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αλλά και ευρηματικότητα και απ’ όλες τις πλευρές.
Αυτό δεν έγινε γιατί και δύσκολο ήταν και απαιτούσε έναν πληθυσμό που ενημερωνόταν και φυσικά επέλεγε τους άριστους να τον εκπροσωπήσουν. Δημοκρατία ήθελε, αν θες.
Κάτω από αυτό το πρίσμα τα πράγματα είναι όπως τα λες. Οι «Ιερισιώτες» θα εξακολουθήσουν να αρνούνται και οι «Στρατωνίτες» να εφησυχάζουν. Σκηνικό για το τέλειο έγκλημα. Δηλαδή ανάμεσα σε κάποιους που θεωρούν υποχρέωσή τους να μην ασχοληθούν με το θέμα, εκκινώντας από διαφορετικές αφετηρίες ο καθένας, όποιος ασχοληθεί, η εταιρεία εν προκειμένω, θα επιβάλει αυτόματα τις απόψεις της. Και τότε ποιος θα φταίει γαμώ το κέρατό μου γαμώ; Οι μαλάκες οι κάτοικοι φυσικά. Και ποιος θα υποστεί τις συνέπειες; Πρώτοι οι μαλάκες οι κάτοικοι φυσικά.