Ατύπως... (Αστικές αναπλάσεις)

Όταν το πρόβλημα είναι μακριά από σένα το αντιμετωπίζεις χαλαρά και ακαδημαϊκά. Όταν όμως το έχεις πάνω από το κεφάλι σου τότε δεν έχεις την πολυτέλεια των λεπτεπίλεπτων αναλύσεων και των «στοχαστικών προσαρμογών» όπως θα έλεγε και ο Αλεξανδρινός. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τον Τύπο στην χώρα μας. Όταν μιλάς για τον Λαμπράκη τον Μπόμπολα τον Κύρτσο τον Τεγόπουλο και τον Χατζηνικολάου μπορείς να σκεφτείς και να σχολιάσεις ψύχραιμα. Και τότε το πρόβλημα είναι δικό σου αλλά, πώς να το κάνουμε, είναι αλλού στην Αθήνα ή σε κάποιες πανάκριβες θαλαμηγούς.Οι συμφωνίες γίνονται σε κάποιο τένις κλαμπ και τα λεφτά είναι τόσα που δεν μπορείς να συλλάβεις το μέγεθός τους. Όταν δεις το ίδιο πρόβλημα και μάλιστα σε μια εύληπτη κλίμακα όπως αυτήν του Δήμου της πόλης σου, της Τοπικής σου Εφημερίδας και του γειτονικού blog τότε το πράγμα αρχίζει να μη καταπίνεται εύκολα. Κολλάει στο λαιμό ή φράζει και την αναπνοή σαν αμάσητο μήλο.

Η πρόσφατη ιστορία με τις εργασίες κάτω από την Εληά το απέδειξε περίτρανα. Ο εργολάβος σήμερα και χθες δεν έκανε τίποτε παραπάνω από την εφαρμογή των σχεδίων. Κάποιων σχεδίων τα οποία παρουσιάστηκαν σε διδιάστατη απεικόνιση και λόγω του ότι η αμοιβή του μελετιτή ήταν πενιχρή αλλά και γιατί βόλευε την Δημοτική Αρχή η οποία δεν ήθελε επ’ ουδενί αντιδράσεις στο έργο που είχε βάλει στο μυαλό της. Από την άλλη οι άρχοντες είχαν κι’ άλλα στο μυαλό τους. Άλλα που διόλου δεν  ήταν απεικονισμένα σε χαρτί (ούτε στις 2 πολλώ δε μάλλον τις 3 διαστάσεις) . Είχε και ένα παράνομο πάρκινγκ κάτω από την Στρατού σε έναν χώρο που έχει εγκεκριμένη χρήση Αθλητικών Εγκαταστάσεων. 

Από εκεί και πέρα αρχίζει το πανηγύρι. Ο ένας μας μίλησε για για κατασκευή  κυλιόμενου διαδρόμου (ηλεκτρικές σκάλες), μεταλλικής σκάλας – ξυλοδιαδρομής  και ανελκυστήρα που θα συνδέουν την περιοχή νέου χώρου στάθμευσης, στη Λεωφόρο Στρατού, με την περιοχή του πάρκου της Ελιάς. Κάποιος άλλος έγραψε με χοντρά γράμματα «Ξεκίνησαν οι εργασίες  για της Ηλεκτρικές σκάλες στο πάρκινγκ της Λεωφόρου Στρατού». Κάποιος τρίτος μας πληροφορεί ότι «Το συνολικό έργο καλύπτεται οικονομικά από πόρους ΕΣΠΑ και θα διευκολύνει τους κατοίκους της περιοχής αλλά και την καλύτερη πρόσβαση επισκεπτών στη Βέροια.»  έχοντας επαναλάβει αυτά που είπαν και οι υπόλοιποι. Τα ίδια και κάποιος τέταρτος.

Επειδή πριν μερικούς μήνες αυτή η ιστορία με το πάρκινγκ είχε ξεκινήσει και διακόπηκε μια μέρα μετά (δείτε εδώ και εδώ)  ενημερώνω ξανά πως σταμάτησε με μια μου αίτηση στο Τμήμα Δόμησης με την οποία ζήτησα την αντίστοιχη άδεια. Άδεια δεν υπήρχε, το έργο σταμάτησε. Αυτό ήταν γνωστό σε όλους. Και η ερώτηση έρχεται φυσικολογικότατα: Μα κανείς τους δεν ρώτησε ή έστω αναρωτήθηκε αν εξέδωσαν άδεια;

Κι αν εξέδωσαν από την πήραν; Γιατί από το Τμήμα δόμησης δεν την πήραν. Ρώτησα πριν μερικές μέρες. Πιθανώς να την πήραν από την Γ. Γ Αθλητισμού (που έχει εκ του Νόμου δικαίωμα να εκδίδει άδειες για Αθλητικές Εγκαταστάσεις)  Κι έτσι να είναι η άδεια είναι παράνομη. Η ΓΓ δεν εκδίδει άδειες για πάρκινγκ.

Όσον αφορά στα έργο, αυτό εξελίσσεται κατά το σχέδιο.  Δηλαδή σκάλες ξύλινες ή σιδερένιες και ένα ασανσέρ που είχε σχεδιάσει το 2010 από τον γιό της μελετήτριας και πληρώθηκε 1700 €. 

Κατά τα άλλα τα περί κυλιόμενων, αυτά δεν είναι ούτε στη μελέτη άρα ούτε και τον προϋπολογισμό. Χώρια δηλαδή που υπαίθριο κυλιόμενη σκάλα δεν θα κρατούσε πάνω από τρία χρόνια και φυσικά  θα κόστιζε όσο ένα σχολείο. (λέμε τώρα)

Δεν έχει γραφτεί λοιπόν τίποτε για πράγματα που θα μπορούσαν να μάθουν οι άνθρωποι αυτοί με μια απλή ερώτηση. Πράγματα που είναι έτσι κι αλλιώς γνωστά. 

Εδώ στη Βέροια δεν έχουμε θαλαμηγούς (ούτε καν θάλασσα) ούτε τένις κλαμπ ούτε βέβαια τον Χατζηνικολάου να παίζει μπαλάκια με υπουργούς. 

Έχουμε τίποτε άλλο και δεν το ξέρω ακόμα;