Θεωρείται δεδομένο
πλέον ότι η διαχείριση των απορριμμάτων
του Δήμου Βεροίας θα αποκτήσει πολύπλοκα χαρακτηριστικά. Ο βασικός λόγος γι’
αυτό είναι η πίεση των περιβαλλοντικών απαιτήσεων όπως αυτές ορίζονται από
εθνικούς και κοινοτικούς νόμους και κανόνες και αύξηση των απορριμμάτων και σε
ποικιλία και προέλευση αλλά και σε
ποσότητα. Τα παραπάνω οδήγησαν στην
αναδιατύπωση των ορισμών του άρθρου 5
Το κείμενο
είναι βασικά αντιγραφή του άρθρου της οδηγίας . 96/61/ΕΚ
Εδώ προστίθενται
οι ορισμοί των εννοιών (Απόβλητε έλαια, βιολογικά απόβλητα, έμπορος αποβλήτων, μεσίτης
αποβλήτων, χωριστή συλλογή, πρόληψη, επαναχρησιμοποίηση, ανάκτηση,
προετοιμασία
για επαναχρησιμοποίηση, ανακύκλωση, αναγέννηση αποβλήτων ελαίων, βέλτιστες
διαθέσιμες τεχνικές, φορέας
διαχείρισης αποβλήτων.
Σήμερα αρκετές
από αυτές τι έννοιες ακούγονται ξένες και μακρινές αλλά με τον ρυθμό που
τρέχουν σε Ευρωπαϊκό επίπεδο τα πράγματα είναι βέβαιο ότι σε μια διετία πέσουμε
πάνω τους. Κάτω από αυτήν την προοπτική πρέπει να ενσωματωθούν στον τρέχοντα
κανονισμό.
ΑΡΘΡΟ 5 ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ
Για τους σκοπούς του παρόντος κανονισμού, ισχύουν οι
ακόλουθοι ορισμοί:
1.απόβλητα: κάθε ουσία ή αντικείμενο, το οποίο ο κάτοχός του απορρίπτει
ή προτίθεται ή
υποχρεούται
να
απορρίψει,
2.επικίνδυνα απόβλητα: τα απόβλητα που εμφανίζουν μια ή περισσότερες από τις επικίνδυνες ιδιότητες που αναφέρονται στο Παράρτημα ΙΙΙ,
3.απόβλητα έλαια: τα ορυκτέλαια
ή τα συνθετικά
λιπαντικά ή τα
βιομηχανικά έλαια που δεν είναι
πλέον κατάλληλα
για
τη χρήση, για
την
οποία
αρχικώς προορίζονταν, όπως τα
χρησιμοποιημένα έλαια κινητήρων εσωτερικής καύσης, τα έλαια κιβωτίων ταχυτήτων, τα λιπαντικά έλαια, τα έλαια για
στροβίλους και
τα υδραυλικά έλαια,
4. βιολογικά απόβλητα (βιοαπόβλητα): τα βιοαποδομήσιμα απόβλητα
κήπων
και
πάρκων, τα
απορρίμματα τροφών και μαγειρείων
από σπίτια, εστιατόρια, εγκαταστάσεις
ομαδικής
εστίασης και χώρους πωλήσεων λιανικής και
τα
συναφή απόβλητα από εγκαταστάσεις
μεταποίησης τροφίμων,
5. παραγωγός αποβλήτων: κάθε πρόσωπο, του οποίου οι δραστηριότητες παράγουν απόβλητα (αρχικός παραγωγός αποβλήτων) ή κάθε
πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες
προεπεξεργασίας,
ανάμειξης
ή
άλλες οι
οποίες
οδηγούν σε μεταβολή της φύσης ή
της σύνθεσης των
αποβλήτων αυτών,
6.κάτοχος αποβλήτων: ο παραγωγός αποβλήτων ή το φυσικό ή
νομικό πρόσωπο, στην κατοχή του οποίου ευρίσκονται τα
απόβλητα,
7.έμπορος: οιαδήποτε επιχείρηση, η οποία ενεργεί ως εντολέας για την αγορά
και την περαιτέρω
πώληση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένων
των
εμπόρων που δεν καθίστανται
υλικοί κάτοχοι των
αποβλήτων,
8.μεσίτης: οιαδήποτε επιχείρηση, η οποία οργανώνει
την
ανάκτηση ή τη διάθεση αποβλήτων για
λογαριασμό τρίτων, συμπεριλαμβανομένων των
μεσιτών
που
δεν καθίστανται
υλικοί κάτοχοι
των αποβλήτων,
9.διαχείριση αποβλήτων: η συλλογή, μεταφορά, ανάκτηση και διάθεση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της εποπτείας των
εργασιών αυτών, καθώς
και της επίβλεψης
των χώρων διάθεσης και των ενεργειών, στις οποίες προβαίνουν οι έμποροι ή οι μεσίτες,
10.συλλογή: η συγκέντρωση αποβλήτων, συμπεριλαμβανομένης της προκαταρκτικής διαλογής και
της προκαταρκτικής αποθήκευσης αποβλήτων με σκοπό τη μεταφορά τους σε εγκατάσταση
επεξεργασίας αποβλήτων,
11. χωριστή συλλογή: η συλλογή όπου μια
ροή
αποβλήτων διατηρείται χωριστά με βάση τον τύπο και
τη φύση για
να διευκολυνθεί
η ειδική επεξεργασία,
12. μεταφορά:
το σύνολο των
εργασιών
μετακίνησης
των αποβλήτων προς τους
χώρους
ή
εγκαταστάσεις διάθεσης, ανάκτησης, μεταφόρτωσης ή αποθήκευσης,
13. πρόληψη:
τα μέτρα τα
οποία λαμβάνονται
πριν
μία ουσία, υλικό
ή
προϊόν
καταστούν απόβλητα, και
τα
οποία μειώνουν:
α) την
ποσότητα των αποβλήτων, μέσω επαναχρησιμοποίησης ή
παράτασης της διάρκειας ζωής
των προϊόντων,
β) τις αρνητικές επιπτώσεις των παραγόμενων αποβλήτων στο περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία, ή
γ)
την περιεκτικότητα των υλικών και
προϊόντων σε επικίνδυνες ουσίες,
14.
επαναχρησιμοποίηση: κάθε εργασία με την οποία προϊόντα ή συστατικά στοιχεία που δεν είναι
απόβλητα χρησιμοποιούνται εκ
νέου για τον ίδιο σκοπό για τον
οποίο σχεδιάστηκαν,
15. επεξεργασία: οι εργασίες ανάκτησης ή διάθεσης, στις οποίες περιλαμβάνεται
η προετοιμασία πριν από την ανάκτηση ή τη διάθεση,
16. ανάκτηση: οιαδήποτε
εργασία της οποίας το
κύριο
αποτέλεσμα
είναι ότι απόβλητα εξυπηρετούν ένα χρήσιμο σκοπό αντικαθιστώντας άλλα υλικά τα οποία, υπό άλλες συνθήκες, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίηση συγκεκριμένης λειτουργίας, ή ότι
απόβλητα υφίστανται προετοιμασία για την πραγματοποίηση αυτής της λειτουργίας, είτε στην
εγκατάσταση
είτε στο γενικότερο πλαίσιο της οικονομίας.
Στο
Παράρτημα ΙΙ παρατίθεται
μη εξαντλητικός κατάλογος των
εργασιών ανάκτησης,
17. προετοιμασία
για επαναχρησιμοποίηση: κάθε εργασία ανάκτησης που συνιστά έλεγχο, καθαρισμό ή επισκευή, με
την οποία προϊόντα
ή συστατικά στοιχεία
προϊόντων
που
αποτελούν
πλέον απόβλητα προετοιμάζονται
προκειμένου να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς άλλη προεπεξεργασία,
18. ανακύκλωση: οιαδήποτε εργασία ανάκτησης με την οποία τα
απόβλητα μετατρέπονται εκ νέου σε προϊόντα, υλικά
ή ουσίες που προορίζονται
είτε να εξυπηρετήσουν
και πάλι τον αρχικό τους σκοπό είτε άλλους σκοπούς. Περιλαμβάνει την επανεπεξεργασία οργανικών υλικών αλλά όχι την ανάκτηση ενέργειας
και
την επανεπεξεργασία σε υλικά που
πρόκειται να χρησιμοποιηθούν ως καύσιμα ή σε εργασίες επίχωσης,
19. αναγέννηση αποβλήτων ελαίων: οιαδήποτε εργασία ανακύκλωσης με την οποία μπορούν να
παραχθούν βασικά έλαια
με
τη διύλιση αποβλήτων ελαίων, και συγκεκριμένα με την αφαίρεση των προσμίξεων, των προϊόντων οξείδωσης και των προσθέτων που περιέχονται στα έλαια
αυτά,
20. διάθεση: οιαδήποτε εργασία η οποία δεν συνιστά ανάκτηση, ακόμη
και
στην περίπτωση που η εργασία έχει ως δευτερογενή συνέπεια την ανάκτηση ουσιών ή ενέργειας. Στο Παράρτημα Ι παρατίθεται μη
εξαντλητικός κατάλογος των εργασιών διάθεσης,
21. βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές: το πλέον αποτελεσματικό και προηγούμενο
στάδιο εξέλιξης των δραστηριοτήτων και μεθόδων λειτουργίας που αποδεικνύει την
πρακτική ικανότητα συγκεκριμένων τεχνικών να συνιστούν καταρχήν τη βάση των
οριακών τιμών εκπομπής για την αποφυγή και, όταν αυτό δεν είναι πρακτικά
εφαρμόσιμο, τη γενική μείωση των εκπομπών και των επιπτώσεων για το περιβάλλον
στο σύνολό του 7
- στις «τεχνικές» περιλαμβάνονται τόσο η
τεχνολογία που χρησιμοποιείται όσο και ο τρόπος σχεδιασμού, κατασκευής,
συντήρησης, λειτουργίας και παροπλισμού της εγκατάστασης,
- «διαθέσιμες» τεχνικές είναι οι
αναπτυχθείσες σε κλίμακα που επιτρέπει την εφαρμογή τους εντός του οικείου
βιομηχανικού κλάδου, υπό οικονομικώς και τεχνικώς βιώσιμες συνθήκες,
λαμβανομένων υπόψη του κόστους και των πλεονεκτημάτων, ανεξαρτήτως του αν οι ως
άνω τεχνικές χρησιμοποιούνται ή παράγονται εντός του οικείου κράτους μέλους,
εφόσον εξασφαλίζεται η πρόσβαση του φορέα εκμετάλλευσης σ' αυτές με λογικούς
όρους,
- «βέλτιστες» σημαίνει τις πλέον
αποτελεσματικές όσον αφορά την επίτευξη υψηλού γενικού επιπέδου προστασίας του
περιβάλλοντος στο σύνολό του.
Κατά τον
προσδιορισμό των βέλτιστων διαθέσιμων τεχνικών, πρέπει να λαμβάνονται ιδιαίτερα
υπόψη τα στοιχεία του παραρτήματος IV 7
22. φορέας διαχείρισης αποβλήτων: ο παραγωγός
ή
ο
κάτοχος ή ο μεσίτης
ή
ο
έμπορος
αποβλήτων, ο οποίος προβαίνει:
α)
σε συλλογή – μεταφορά αποβλήτων και διαθέτει την άδεια
που
προβλέπει το άρθρο 23, παρ.9 του παρόντος νόμου.
β)
σε εργασίες διαχείρισης αποβλήτων D1 ως D15 ή R1 ως R13 όπως αυτές ορίζονται στα
Παραρτήματα
Ι, ΙΙ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε στα Ελληνικά,Ιταλικά,Αγγλικά αντε και Γερμανικά. Όχι greeklish ρε παιδιά!