Το απίθανο Διοικητικό παρατράγουδο κάτω από την Εληά (Συνέχεια και τέλος)

Σε προηγούμενο άρθρο έγινα η περιγραφή της ιχνηλασίας ενός αυθαίρετου και παράνομου έργου σε τοπόσημο της Βέροιας. Το ασανσέρ και τον κυλιόμενο διάδρομο της περιοχής Εληάς. Εδώ γίνεται η παράθεση της Νομοθεσίας που ίσχυε κατά την διάρκεια της κατασκευής του, παρατίθεται μια ανάγνωση των γεγονότων μέσα από την σκοπιά των Νόμων και στο τέλος βγαίνουν κάποια πολιτικά/κοινωνικά  συμπεράσματα.

Η ΝΟΜΟΘΕΣΊΑ

Στον 998/79 υπήρχε η διάταξη «4. Εις τας διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και αι εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών ευρισκόμεναι εκτάσεις, οι οποίες  καλύπτονται υπό δασικής βλαστήσεως φυσικώς ή τεχνικώς δημιουργούμενης  (πάρκα και άλση), ως και αι οπουδήποτε δημιουργούμεναι δενδροστοιχίαι ή  δασικαί φυτείαι.»    Και αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 5 άρθρο 1 του Ν 3208/24-12-03 . «Στις διατάξεις του παρόντος νόμου υπάγονται και τα εντός των πόλεων και των οικιστικών περιοχών πάρκα και άλση, καθώς και οι εκτάσεις που κηρύσσονται ή έχουν κηρυχθεί με πράξη της αρμόδιας αρχής ως δασωτέες ή αναδασωτέες.» 

998/ 2. Η μέριμνα διά την ανάπτυξιν, βελτίωσιν, αναδάσωσιν και προστασίαν των πάρκων, αλσών και των εντός των πόλεων ή οικιστικών περιοχών δεντροστοιχιών ανήκει εις τ ους οικείους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοικήσεως ή τους επί τη βάσει σχετικής πολεοδομικής μελέτης αναλαβόντας την δημιουργίαν αυτών οικιστικούς φορείς ή εις ίδια νομικά πρόσωπα, επί  τη  βάσει ειδικών διατάξεων . Ωσαύτως η ως άνω μέριμνα διά δάση ή δασικάς εκτάσεις ή πάρκα, άλση και δενδροστοιχίας ευρισκομένας εντός αρχαιολογικών χώρων ανήκει εις τας αρμοδίας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού. Αι ως άνω υπηρεσίαι και οργανισμοί δύνανται πάντως να ζητούν την συνδρομήν της δασικής υπηρεσίας, εφ'όσον συντρέχει περίπτωσις. Αι δασικαί υπηρεσίαι συνεργάζονται μετά των λοιπών δημοσίων υπηρεσιών και των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως ή άλλων νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εφ' όσον πρόκειται περί λήψεως μέτρων προστασίας, η πραγματοποίησις των οποίων περιλαμβάνεται και εις την αρμοδιότητα  των υπηρεσιών ή των νομικών τούτων προσώπων  Με τον Ν3208/03 άρθρο 5§4. συμπληρώθηκε εξής: « Η εκτέλεση κάθε  είδους έργων στα πάρκα και άλση ενεργείται μετά  από σχετική μελέτη, που εγκρίνεται από την  αρμόδια δασική αρχή και  με την εποπτεία της. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της  αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού, όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστασίας αρχαιοτήτων»

Με το αρ πρωτ 33658/30,10-15/Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού και τράπεζας Γη, με θέμα «Χρήσεις εντός κοινόχρηστων χώρων του ρυμοτομικού σχεδίου» στο τέλος αναφέρεται «Διευκρινίζεται τέλος, πως όλα τα παραπάνω ισχύουν για τους ΚΧ χώρους που δεν διέπονται από τις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας (όπως πάρκα, άλση)»

Ν4067/2012

Άρθρο 20 1. Στους δημόσιους κοινόχρηστους χώρους του οικισμού επιτρέπονται κατασκευές για:

α) τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διάδρομοι, κεκλιμένα επίπεδα, μηχανικά μέσα κάλυψης υψομετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόμων με αναπηρία ή/και εμποδιζόμενων ατόμων,

β) τον εξωραϊσμό και την αισθητική τους αναβάθμιση, τον εξοπλισμό και την ασφάλειά τους και γενικά κατασκευές για την εξυπηρέτηση του προορισμού των χώρων αυτών,

γ) λυόμενες και προσωρινές κατασκευές,

δ) για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Οι παραπάνω κατασκευές υλοποιούνται από τον οικείο Δήμο, από άλλους δημόσιους ή ιδιωτικούς φορείς ή νομικά πρόσωπα ή ιδιώτες, ύστερα από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου και άδεια της Υπηρεσίας Δόμησης.

Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής καθορίζονται οι κατηγορίες των κατασκευών ή εγκαταστάσεων για τις οποίες δεν απαιτείται Άδεια Δόμησης και η διαδικασία ελέγχου τους από άποψη ασφάλειας και αισθητικής.

Άρθρο 2

Ορισμοί §39. Κοινόχρηστοι χώροι είναι οι κοινής χρήσης ελεύθεροι χώροι, που καθορίζονται από το εγκεκριμένο ρυμοτομικό σχέδιο ή έχουν τεθεί σε κοινή χρήση με οποιονδήποτε νόμιμο τρόπο.

Αρθρο 41.

Η παρ. 1 του άρθρου 49 του ν. 998/1979 τροποποιείται ως εξής:

1.α. Υπό την επιφύλαξη των, στο άρθρο 48 παρ. 1 του παρόντος νόμου και στο άρθρο 53 παρ. 1 του ν. 4042/ 2012 προβλεπομένων, δεν επιτρέπεται η μεταβολή του κύριου προορισμού και η αναίρεση της λειτουργίας των εντός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως ή πολεοδομικής ζώνης ή εντός οικιστικής περιοχής κειμένων κοινοχρήστων εκτάσεων, οι οποίες καλύπτονται από δασική βλάστηση φυσικώς ή τεχνητώς δημιουργημένη (πάρκα και άλση). Η ως άνω απαγόρευση ισχύει επίσης: α) για τα πάρκα και άλση τα οποία χαρακτηρίζονται από το εγκεκριμένο σχέδιο πόλης ως κοινόχρηστοι χώροι χωρίς άλλο ιδιαίτερο χαρακτηρισμό, αλλά έχουν αποκτήσει εν τοις πράγμασι τέτοιο χαρακτήρα (πάρκου ή άλσους) και β) για κοινόχρηστους χώρους πρασίνου, που περιβάλλονται από τον οικιστικό ιστό χωρίς να έχουν ενταχθεί σε σχέδιο πόλης, φέρουν δασική βλάστηση, φυσικώς ή τεχνητώς δημιουργηθείσα και λειτουργούν εκ των πραγμάτων ως πάρκα και άλση.

1.β. Στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας υπάγονται και τμήματα πάρκου ή άλσους, τα οποία φέρουν μη δασική βλάστηση συνδέονται όμως οργανικά με το σύνολο του πάρκου ή άλσους υπό την έννοια ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας του συνόλου. 1.γ. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής που δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως καθορίζονται οι προδιαγραφές σύνταξης των μελετών διαχείρισης των πάρκων και αλσών. Οι ως άνω μελέτες εγκρίνονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης. Της έγκρισης αυτής προηγείται θετική γνώμη της αρμόδιας Υπηρεσίας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού όπου αυτή απαιτείται για λόγους προστασίας των αρχαιοτήτων ή κηρυγμένων μνημείων δυνάμει των διατάξεων του ν. 3028/2002.

1.δ. Η διάταξη της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα (ν.δ. 86/1969), η οποία προστέθηκε στο άρθρο αυτό με την παρ. 8 του άρθρου 4 του ν. 3208/2003, ισχύει αναλόγως και για τα πάρκα και άλση, νοουμένου, αντί του αναφερομένου στην ως άνω διάταξη Υπουργού Γεωργίας, του Υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.

1.ε. Υφιστάμενα κτίρια και υποδομές εντός πάρκων και αλσών χωρίς έγκριση εξαιρούνται της κατεδάφισης, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις της ως άνω διάταξης της παρ. 6 του άρθρου 71 του Δασικού Κώδικα και της προβλεπομένης στη διάταξη αυτή υπουργικής απόφασης και εφόσον οι οικείοι Ο.Τ.Α. εξασφαλίσουν εντός τριών (3) ετών από την έναρξη ισχύος του παρόντος τις απαιτούμενες από την κείμενη νομοθεσία εγκρίσεις.

1.στ. Κτίρια, εγκαταστάσεις και υποδομές που πραγματοποιήθηκαν από το Υπουργείο Δημοσίων Έργων και τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού σε εκτάσεις των παραγράφων 1 και 1α του παρόντος κατά παρέκκλιση της κείμενης νομοθεσίας εξαιρούνται της κατεδάφισης. 1.ζ. Τυχόν πράξεις της διοίκησης που εκδόθηκαν για την προστασία των εκτάσεων των παραγράφων 1ε και 1στ του παρόντος άρθρου ανακαλούνται.

1.η. Αποφάσεις κήρυξης εκτάσεων ως δασωτέων ή αναδασωτέων που αφορούν πάρκα και άλση αίρονται με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης κατόπιν σχετικής εισήγησης της αρμόδιας δασικής υπηρεσίας μετά τη δημιουργία ή αναδημιουργία της δασικής βλάστησης.

1θ. Έργα απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου δεν συνιστούν μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης των εν λόγω περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών. Ο τυχόν αναδασωτέος χαρακτήρας τους δεν εμποδίζει την ανάπτυξη των έργων αυτών.

Άρθρο 14 του 3669/08 που ίσχυε τότε (Μελέτη  περιβαλλοντικών όρων − Έγκριση περιβαλλοντικών  όρων) άρθρο 3. Η απόφαση έγκρισης  περιβαλλοντικών όρων αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση των διοικητικών  πράξεων που απαιτούνται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση του έργου ή της δραστηριότητας.

Η ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ

Κατ΄αρχήν πρόκειται για δραστηριότητες οι οποίες αναπτύσσονται μέσα σε δασική έκταση (πάρκο) με βάση τον 998/79 αλλά και τον 3208/03 ως άνω. Ο χαρακτηρισμός υπάρχει στο διάταγμα καθορισμού ζωνών οικιστικού ελέγχου και το ρυθμιστικό της πόλης της Βέροιας.

Άρα κάθε κτίσμα όφειλε να αδειοδοτηθεί από την Δασική Υπηρεσία. Ο ισχυρισμός που προβάλλεται στο Αρ πρωτ 12949/15-05-15/Δήμου Βεροίας  είναι αβάσιμος διότι δεν πρόκειται για δημόσιο κοινόχρηστο χώρο οριζόμενο με βάση το άρθρο2 §39 του  4067/12 άρθρο2. Ο χώρος αυτός δεν καθορίζεται ως κοινόχρηστος στο ρυμοτομικό σχέδιο ούτε τέθηκε σε κοινή χρήση με οποιοδήποτε τρόπο.

Το ότι η δασική υπηρεσία ασχολήθηκε τόσο επισταμένα με τον χώρο και αδειοδότησε την φυτοτεχνική μελέτη έρχεται προς επίρρωση των ως άνω ισχυρισμών. Εξάλλου αυτό φαίνεται ξεκάθαρα στις οδηγίες προς τον Δήμο με το υπ΄ Αρ. Πρωτ. 10301/25-09-12 έγγραφό της.

Η αδειοδότηση της φυτοτεχνικής μελέτης έγινε διότι μόνον αυτή αιτήθηκε μέσω σχεδίων και καταλόγων που κατατέθηκαν. Στην επιστολή  αρ.πρωτ 50414/24-09-2012 του Δήμου Βεροίας προς Δασαρχείο Βεροίας εκφράζονται οι προθέσεις του δήμου οι οποίες όμως αμέσως μετά ξεχνιούνται και ο Δήμος ζητά μόνον φυτοτεχνική έγκριση.

Έτσι ο δήμος με μια φυτοτεχνική έγκριση εκτελεί το έργο και αμέσως μετά κατασκευάζει μηχανολογικά έργα έργα συνολικού συμβατικού προϋπολογισμού 170 € χωρίς υπολογισμό ΦΠΑ, εργολαβικού κέρδους και απροβλέπτων. Όταν «συλλαμβάνεται» έχει έτοιμο ένα ψευδοεπιχείρημα. Ότι δηλαδή είχε καταθέσει και ένα προϋπολογισμό στον οποίον αυτά τα έργα αναφερόντουσαν. Το ποιος προετοίμασε σαν εφεδρεία το επιχείρημα αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να γνωρίζω αυτήν την στιγμή. Σίγουρα μπορεί να το βρει ένας συγκροτημένος ελεγκτικός μηχανισμός.

Το είδος των έργων δεν συνιστά αντικείμενα «απαραίτητα για τη λειτουργία των περιαστικών δασών, πάρκων και αλσών που συντηρούν και εμπλουτίζουν τη βλάστηση, βελτιώνουν την αισθητική του τοπίου, εξασφαλίζουν την άνετη, ασφαλή κίνηση και εξυπηρέτηση των επισκεπτών και διευκολύνουν τη σωματική άσκηση, την αναψυχή και την πνευματική ανάταση του ανθρώπου» αντίθετα συνιστά  «μεταβολή της κατά προορισμό χρήσης» (άρθρο 41§1θ του Ν4067/2012) του περιαστικού πρασίνου λόγω του ότι το μετατρέπει σε διάβαση πεζών, οι οποίοι, όπως έλπιζαν οι υπηρεσίες του Δήμου, θα ήσαν οι χρήστες του χώρου στάθμευσης κάτω (ανατολικά) από την Οδό Στρατού. Υπάρχει δηλαδή δολία πρόθεση σε σχέση με την διάπραξη της παρανομίας.

Τα ληφθέντα από το Τμήμα Ανάπτυξης και περιβάλλοντος στοιχεία αποδεικνύουν ότι η Δ13β-1406/11-5-10 βεβαίωση απαλλαγής από διαδικασία περιβαλλοντικής έγκρισης δεν ίσχυσε για τα καταγγελλόμενα κατασκευάσματα. Αυτά λοιπόν κατασκευάστηκαν χωρίς περιβαλλοντική έγκριση και παρόλα αυτά πληρώθηκαν. Όμως στο άρθρο 14 του 3669/08 που ίσχυε τότε (και ισχύει και σήμερα) αναφέρεται ότι «Η απόφαση έγκρισης  περιβαλλοντικών όρων αποτελεί προϋπόθεση για την έκδοση των διοικητικών  πράξεων που απαιτούνται κατά περίπτωση, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις για την πραγματοποίηση του έργου ή της δραστηριότητας». Η πληρωμή του εργολάβου αποτελεί διοικητική πράξη από μόνη της, αλλά και για να εκδοθεί η εντολή πληρωμής απαιτείται και μια σειρά επί μέρους διοικητικών πράξεων. Δηλαδή κάθε πληρωμή χωρίς περιβαλλοντική έγκριση των μεταφορικών/ανυψωτικών συστημάτων είναι (ή θα ήταν) παράνομη. Με μια πιο απλούστερη διατύπωση εδώ υπάρχει κατάχρηση δημόσιου χρήματος. 

Η ΠΙΘΑΝΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Υπάρχει περίπτωση να προταχθεί μια πιθανή δικαιολογία η οποία θα βασίζεται στον ευγενικότερο και ανώτερο σκοπό που οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις θα εξυπηρετήσουν. Μια δικαιολογία που για τη χρήση παράνομων μέσων (αυθαίρετη δόμηση, μη προβλεπόμενες πληρωμές). Η υποτιθέμενη προτασσόμενη ωφέλεια των ανυψωτικών , είναι ότι θα ευκολύνουν τους πολίτες που χρησιμοποιούν το πάρκινγκ κάτω από την οδό Στρατού. Που θα τους επιτρέπουν δηλαδή να καλύπτουν εύκολα μια υψομετρική διαφορά 20 μέτρων για να φτάσουν στον υπαίθριο χώρο στάθμευσης. Ούτε αυτό όμως ισχύει. Το υπαίθριο παρκινγκ κατασκευάστηκε με κάποιο αδειοδοτικό τέχνασμα σε οικόπεδο που προοριζόταν για υποδοχή αθλητικών εγκαταστάσεων, ξοδεύτηκαν κι εκεί χρήματα και τελικά κανείς δεν είχε πρόθεση να αναλάβει την διαχείρισή του. Έγινε προσπάθεια να ανατεθεί η εκμετάλλευσή του (έως και δωρεάν) σε Συνεταιρισμό ατόμων με ψυχολογικά προβλήματα (Κοινωνικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης, υφιστάμενο εκ του Νόμου) αλλά ούτε και αυτή η προσπάθεια είχε κάποιο αποτέλεσμα. Όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς συμπολίτης δεν τολμά να αφήσει το αυτοκίνητό του ολονυχτίς στη μέση του πουθενά ακόμη κι αν ο χώρος είναι περιφραγμένος και φωτίζεται.

Το κόστος των παραπάνω εργασιών είναι, κατά δήλωση του δήμου στον τύπο και με βάση υπολογισμούς, της τάξεως των 180.000  € περιπου, το δε πρόστιμο αυθαιρέτου κοντά 20 χιλ €.

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Αυτό που με ενόχλησε δεν ήταν το ότι έγινε μια κουτουράδα. Αν θέλεις ακόμη ακόμη και μια κακοδιαχείριση δημόσιων πραγμάτων. Πραγματικά με ενόχλησε η προθυμία και η σπουδή κάποιων ανθρώπων της διοίκησης να συγκαλύψουν το πράγμα. Η ανώριμη συμπεριφορά κάποιων που θεωρούσαν πως λέγοντας ένα ψέμα σήμερα αυτό θα ξεχαστεί αύριο.  Ίσως και να είχαν δίκαιο γιατί πάντα έτσι συνέβαινε.

Που και πού όμως τα πράγματα μπερδεύονται, τρελαίνονται και τρελαίνουν.