"Προγραμματίζοντας": Γύφτοι

Οι επικείμενες δημοτικές εκλογές είναι για μερικούς ευκαιρία να αναζωογονήσουν τις κοινωνικές τους σχέσεις. (οι ετεροδοσοληψίες και συναλλαγές συμπεριλαμβάνονται σ’ αυτές) και σ΄άλλους (λιγότερους είναι αλήθεια αλλά πάντως υπαρκτούς) να προβληματιστούν πάνω στο μέλλον της πόλης τους. Γράφτηκε μια σειρά άρθρων/ αναρτήσεων.

Σε προηγούμενες λοιπόν αναρτήσεις έγιναν προτάσεις πάνω στην διαχείριση των σκουπιδιών, εκτέθηκαν κάποιες απόψεις για το περιβάλλον, δόθηκε αυτό που ο γράφων θεωρεί ως λύση για την σωστή μελέτη, εκτέλεση και επίβλεψη των δημοτικών έργων και για την τήρηση της Δημόσιας Τάξης, τα αδέσποτα ζώα και τον εθελοντισμό και έγιναν αναφορές πάνω στην ενέργεια και την ανάπτυξη και τον τουρισμό, δόθηκαν μερικές προτάσεις για την βελτίωση της αποδοτικότητας της δημοτικής διοικήσεως, θίχτηκαν κάποια θέματα για την παιδεία και τέλος δόθηκε τεκμηριωμένη πρόταση για την λύση του προβλήματος των Νεκροταφείων της πόλης.

Κλείνοντας θίγεται ένα ζήτημα που δεν έπρεπε να υπάρχει εδώ και 100 χρόνια τουλάχιστον: Το πρόβλημα των γύφτων.

 

Για την ενότητα αυτή χρησιμοποιήθηκαν στοιχεία από μια ανάρτηση του Οκτωβρίου του 13. Σ΄ αυτήν υπάρχουν εκτός από προτάσεις και ένα ιστορικό, χρήσιμο στην κατανόηση του σημερινού προβλήματος.  

Γύφτοι

Η αναφορά στην ομολογουμένως απεχθή πληθυσμιακή ομάδα γίνεται γιατί ο χώρος της προσωρινής τους εγκατάστασης βρίσκεται ακριβώς στη διασταύρωση προς το οικόπεδο που προτείνεται για νεκροταφεία. Σ΄ αυτό (το οποίο ειρήσθω εν παρόδω είναι ιδιωτικό) ζουν σε άθλια κατάσταση αρκετές οικογένειες οι οποίες αυξάνονται εδώ και δύο δεκαετίες (δες το Google Earth ή κάποια άλλη πλατφόρμα παγκόσμιων χαρτών αν στο Google Eatrth υπάρχει μωσαϊκό) και ασκούν κλοπές και άλλες μη εμφανείς παραβατικότητες. Στο κείμενο έχουν γίνει αναφορές στην λύση του προβλήματός τους. Εφαρμογή του Νόμου είναι το πρώτο και κύριο εργαλείο. Έλεγχος των διπλωμάτων οδήγησης και τεχνικής επάρκειας του οχήματος που οδηγούν (αν έχει περάσει ΚΤΕΟ δλδ), της παρουσίας των ανηλίκων στο σχολείο και την εν γένει φροντίδα που τους προσφέρεται (και όλα αυτά με την άγρυπνη παρακολούθηση της Αστυνομίας διότι εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί λειτουργοί εκφοβίζονται εύκολα). Το δεύτερο εργαλείο που μπορεί να αποκτήσει η Δημοτική αρχή είναι η παρακολούθηση. Τρείς πυλώνες 30 μέτρων ο καθένας γύρω από το οικόπεδο, ισχυρός φωτισμός με προβολείς όταν εμφανίζεται πρόβλημα, κάμερες και μικρόφωνα με διαρκή λειτουργία. Είναι καιρός να δούμε βέβαια και τα drones σαν εργαλείο άσκησης αστυνόμευσης και, γιατί όχι, καταστολής.  Παρόμοια και στους λίγο ή πολύ πλουσιότερους που εγκαταστάθηκαν κάτω από την Εληά και μέσα στην πόλη. Εδώ υπάρχουν και οι Νόμοι που μπορούν να γίνουν εργαλεία διοίκησης. Αυτοί είναι οι Νόμοι περί αυθαίρετων κατασκευών, της ρευματοκλοπής και των απλήρωτων λογαριασμών προς την ΔΕΥΑΒ και φυσικά αν οι εμπορικές δραστηριότητες που ασκούν και οφείλουν να γίνονται με γίνονται με παραστατικά ακόμη κι αν είναι εμπορεία σκαρπ.. Το μοντέλο αυτό οφείλει να μας διδάξει πολλά και γι΄ αυτά που θα υποστούμε από εδώ και πέρα εξ αιτίας των μουσουλμάνων που θα μας κατσικωθούν σχεδόν αναπόφευκτα.

Φυσικά ο Δήμος οφείλει να πρωτοστατήσει στην εκστρατεία να στερηθούν του δικαιώματος της ψήφου οι αναλφάβητοι. Χρειαζόμαστε ένα ελάχιστο δάπεδο ικανοτήτων προκειμένου να παρακολουθήσουμε το κοινωνικό γίγνεσθαι. Όντας πιο κάτω αδυνατούμε. Το επίπεδο αυτό θέλουμε δεν θέλουμε είναι η ικανότητά μας να γράφουμε και να διαβάζουμε. Όποιος δεν μπορεί να παρακολουθήσει τι γίνεται στο πολιτικό του περιβάλλον δεν έχει δικαίωμα ψήφου. Η απώλεια αυτού του διαπραγματευτικού όπλου θα κοστίσει  μεσοπρόθεσμα στη γυφτιά, οπότε ή θα αναγκασθούν να πάνε σχολείο, άρα ή θα αρχίσει μια διαδικασία ενσωμάτωσής τους ή θα κάτσουν φρόνημα.

Μια ακόμη προσπάθεια του δήμου θα ήταν να αλλάξει η κουλτούρα της αντιμετώπισης της παραβατικότητας Οφείλουμε λοιπόν να διεκδικήσουμε την άμεση επαναφορά  (όσο πιο άμεσα γίνεται) στο άρθρο 408 του Ποινικού Κώδικα την διάταξη για την Αλητεία η οποία δεν είναι πλέον ποινικό. Και φυσικά να καταργηθούν όλες οι διατάξεις του ’17 που αποποινικοποιούσαν την επαιτεία και τελικά να ορισθούν ελαφρότερες παραβάσεις που θα μπορούν να αποτελούν αίτιο απώλειας της κοινωνικής στήριξης.

Κι επί τέλους, αν δεν τους αρέσει ας πάνε αλλού.