Θυμάμαι πως πριν καμιά τριανταριά χρόνια όταν
διάβασα το «Όνομα του Ρόδου» του Έκο (όλη η γενιά μας το είχε διαβάσει) είχα
εντυπωσιαστεί με την παρομοίωση των βιβλίων που συνομιλούσαν μεταξύ τους.
Πράγματι τα βιβλία συνομιλούν και αυτό το ξέρουμε όλοι. Βασικά οι άνθρωποι
συνομιλούν σε κάποιον εικονικό
κόσμο όπου ο χρόνος κυλά με διαφορετικούς ρυθμούς. Το ίδιο γίνεται και στο
διαδίκτυο. Βέβαια στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης οι άνθρωποι συνομιλούν ή
συγκραυγάζουν αλλά τι διαφορά έχει; Όλα τα ζώα το ίδιο δεν κάνουν άλλωστε; Αυτά
σκεφτόμουν διαβάζοντας δύο κείμενα στο liberal.gr. Το ένα του Γιάννη Σιδέρη και το άλλο του Γιώργου Καραμπελιά. Τα παραθέτω και τα
δύο υποκύπτοντας στον πειρασμό να κάνω μια προσθήκη