Από την καθημερινότητα της μικρής μου πόλης.

Η προηγούμενη Δευτέρα (17/8) ήταν ημέρα εκπλήξεων, συναντήσεων και συμπερασμάτων. Η έκπληξη ήρθε όταν μίλησα με παλιό αυτοδιοικητικό παράγοντα, η συνάντηση ήταν με ερασιτέχνη δημοσιογράφο (αν υπάρχει τέτοιος όρος), τα δε συμπεράσματα προέκυψαν από την βραδινή περισυλλογή. Έχουν ενδιαφέρον όλα.

Ο Δημοσιογράφος

Πρωί πρωί συνάντησα τον δημοσιογράφο. Αν το καλοσκεφτείς όσοι γράφουμε για τα δημόσια, δημοσιογράφοι ήμαστε, υπό μίαν έννοιαν. Μου μίλησε για δύο μηνύσεις που είχε κάνει σε κάποια δημόσια πρόσωπα. Η μία ήταν για βιαιοπραγία (του είχαν ρίξει απρόκλητα και αιφνιδιαστικά μια σφαλιάρα μέσα σε γραφείο Δημάρχου) και η άλλη για συκοφαντική δυσφήμιση σε πρ. Δήμαρχο. Αφού αναλύθηκαν οι κινήσεις της Αρχής, για τις οποίες συμφωνήσαμε και οι δύο πως, αν μη τι άλλο, ήσαν αριστοτεχνικοί ελιγμοί που φανέρωναν συσσωρευμένη πασοκική εμπειρία δεκαετιών,  ο φίλος δημοσιογράφος μου είπε πως σκόπευε να τις αποσύρει. Σ΄ αυτό βέβαια συνηγόρησε και το ότι ανέφερα πως ούτε κι εγώ είχα κάποια ένδειξη πως πάρθηκε υπ’ όψιν παλαιότερη αναφορά μου προς το Ελεγκτικό Συνέδριο. Αναφορά που μετρούσε ήδη 2,5 μήνες κατατεθειμένη. 

Ο Αυτοδιοικητικός

Δύο τρεις ώρες αργότερα είχα το τηλεφώνημα του παλιού αυτοδιοικητικού που προανέφερα. Είπε πως ήθελε να με δει. Δεν τα καταφέραμε να βρεθούμε και τα είπαμε τελικά το απόγευμα στο τηλέφωνο. Πριν απ’ όλα μ’ ερώτησε αν έκανα κάποια καταγγελία για την κατάσχεση του σπιτιού ενός πρώην δημάρχου Καποδιστριακού δήμου ο οποίος δεν υπάρχει πλέον. Η απάντησή μου ήταν  πως υπήρξε η αναφορά μου προς το Ελ. Συν και πως σ’ αυτήν ζητούσα να καταλογιστεί η ζημία που υπέστη ο Δήμος (150.000€) στους δημοτικούς συμβούλους που πήραν την απόφαση να μη κάνουν το καθήκον τους και να μη πειράξουν το σπίτι του πρώην δημάρχου. Για την ιστορία ο άνθρωπος αυτός είναι ήδη φυλακισμένος έχοντας καταδικαστεί πρωτόδικα για κακοδιαχείριση δημόσιου χρήματος. Δίκαια ή άδικα θα κριθή στο εφετείο. Συνεχίζοντας έκανα τον λογαριασμό και του είπα πως δεδομένου ότι υπερψήφισαν την πρόταση 25 άνθρωποι έρχεται στον καθένα από 7000 € περίπου στο ρεφενέ.  Στην ερώτηση πως έγινε και νοιάζεται, απάντησε πως τον ενόχλησαν αρκετοί γνωστοί του να ασκήσει πάνω μου επιρροή να αποσύρω την καταγγελία. Φυσικά κατάλαβε πως και να ήθελα κάτι τέτοιο ήταν αδύνατο να συμβεί. 

Ο Δήμαρχος

Το ενδιαφέρον ήταν πως όλα αυτά μαθεύτηκαν όταν η σύζυγος του πρώην δημάρχου συναντήθηκε με τον νυν Δήμαρχο Βεροίας και αυτός την πληροφόρησε πως κάποιος Χατζηευστρατίου έκανε μια καταγγελία και αυτός πια δεν μπορεί να πράξει αλλιώς εκτός από τον εκπλειστηριασμό του σπιτιού της.  Σημειώνεται πάντως πως ο νυν δήμαρχος ψήφισε κι αυτός ως δημοτικός σύμβουλος της προηγούμενης Δημ. Αρχής την ακύρωση αυτού του πλειστηριασμού. 

Τα πιο πιπεράτα τα θυμήθηκα λίγο μετά. Όταν έστειλα αρχάς Ιουνίου την αναφορά στον πρόεδρο του ΕΣ  θεώρησα σκόπιμο να ενημερώσω δύο κυρίες που νόμιζα ότι το είχαν ψηφίσει. Η μία είχε αντιδράσει εκνευρισμένα και δεν θέλησε να συναντηθεί μαζί μου. Η δεύτερη όμως μου είπε πως η αναφορά μου δεν ήταν και τίποτε καινούργιο δηλονότι υπήρχε ήδη ψευδώνυμη μηνυτήρια αναφορά στην εισαγγελία Βεροίας για το θέμα για την οποία είχε διαταχθεί έρευνα, στην οποία είχε κι αυτή καταθέσει.  

Κι εδώ άρχισαν να εμφανίζονται τα πρώτα συμπεράσματα. Οι άνθρωποι αυτοί ήξεραν καλά ότι η υπόθεση αργά η γρήγορα θα έφτανε στο ακροατήριο εδώ και μήνες αλλά δεν νοιάστηκαν διόλου. Μόλις όμως εμφανίσθηκε η απειλή του καταλογισμού, δηλαδή το να πληρώσουν από την τσέπη τους το κόστος της φιλευσπλαχνίας τους προς κάποιον πρώην με την ευρεία έννοια συνάδελφό τους, τότε κινητοποιήθηκαν και ξεκίνησαν την διαδικασία επανεξέτασης εκείνης της απόφασης. 

Το δεύτερο συμπέρασμα που αναδύεται αυτόματα είναι πως όσοι κρατούν στα χέρια τους μικρή ή μεγάλη εξουσία έχουν την αίσθηση ότι κρατούν στα χέρια τους μερικά από τα νήματα που κινούν την δικαστική εξουσία και μάλιστα το ποινικό μέρος της. Ή ίσως θεωρούν πως το όχημα της ποινικής δικαιοσύνης κινήται τόσο αργά που δεν θα προλάβει να τους κρίνει.  Πως άλλωστε μπορεί να εξηγηθεί η αδιαφορία όλων τους όταν τους κάλεσε ο ανακριτής και η σπουδή τους όταν τους ζητήθηκε να πληρώσουν από την τσέπη τους;

Το τρίτο ήταν πως ο νυν Δήμαρχος της πόλης μου έκανε παιχνίδι στοχοποίησης εις βάρος μου. Με έδωσε, κατά την χύδην διάλεκτο, στην σύζυγο του πρ. δημάρχου, δηλαδή στον δήμαρχο που έχει συγκρατούμενούς του άτομα σαν τον Αλκέτ Ριζάι δεδομένου ότι είναι φυλακισμένος στην σκληρότερη φυλακή της χώρας. Το "Μαλανδρίνο". Πήγα και τον βρήκα θυμίζοντάς του πως δεν μου αρέσει  να στοχοποιούν την οικογένειά μου κι εμένα. Κατάλαβε.

Το τέταρτο και τελευταίο συμπέρασμα είναι πως κάποια πράγματα εξακολουθούν να λειτουργούν στην χώρα. Έτσι όταν εξιστόρησα όλα τα παραπάνω στον πρωινό μου επισκέπτη δημοσιογράφο μου είπε ενθουσιασμένος: Τελικά δεν θα αποσύρω τις μηνύσεις. Το περιστατικό μου έδωσε θάρρος!

Δεν ξέρω αν πήραν κι άλλοι θάρρος από μια απλή πλην όμως πέρα για πέρα αληθινή διήγηση. Το βέβαιο είναι ένα ότι αξίζει να νοιάζεσαι ακόμη κι αν όλα γύρω σου δείχνουν πως το παιχνίδι χάθηκε.

Ίσως κυρίως τότε…